Μέσα στον Δεκέμβριο κυκλοφόρησε το Debut μίας από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες που προστέθηκαν στο μουσικό πεντάγραμμο και κυριολεκτικά συνδυάζουν την παράδοση μαζί με τον σκληρό ήχο , δίνοντας συγχρόνως και ένα κοινωνικό μήνυμα! Πιο αναλυτικά και παράλληλα για το θέμα της όλης κατάστασης του νέου δίσκου , μίλησε στο Rock Da Vinci η στιχουργός και τραγουδοποιός , Kally Voo η οποία μίλησε για το 1ο βήμα των πολυσυζητημένων Passengers In Panic μέσα από τις ερωτήσεις του Φαν Βαλ Νουέβο.

"Όχι στην Έμφυλη Βία , όχι στον ρατσισμό ναι στην ισότητα και στην παγκόσμια Ειρήνη άνευ θρησκείας"

Rock Da Vinci: Kally μου καλησπέρα και καλώς ήρθες στο Rock Da Vinci ύστερα από πολύ καιρό πάλι τα λέμε. Τι κάνεις πως είσαι;

Kally: Καλώς βρεθήκαμε Φάνη. Πολύ καλά , ευχαριστώ.

Rock Da Vinci: Λοιπόν θα μπω κατευθείαν στο θέμα και συγκεκριμένα ας αλωνίσουμε αμφότεροι τον αέρα μέσα στο αεροπλάνο του Πανικού σου χαχα Αναφέρομαι ασφαλώς στο Debut πόνημα σας που κυκλοφόρησε ύστερα από πολύ κόπο , αγώνα και πνευματικό ιδρώτα και….. με ένα κινητό…. Μία κυκλοφορία που φέρνει την υπογραφή της Sleaszy Rider SRL πλέον. Πως νιώθεις που είναι 1^η σου συμμετοχή σε Rock θα έλεγα εγώ σχήμα σε σχέση με τις προηγούμενες συνεργασίες σου; Πρόκειται για μία κυκλοφορία που πάει εξαιρετικά και πιστεύω θα απασχολήσει πάρα πολύ το στερέωμα του σκληρού ήχου η μουσική σας συνδυάζοντας το Neo Folk με το πιο Progressive και Heavy Metal…

Kally: Αισθάνομαι πως όλα όσα έκανα με τη μουσική , το θέατρο και τις σπουδές

μου , συντέλεσαν στο να στηθεί αυτή η δουλειά . Ικανοποίηση και χαρά για τις επιλογές μου καλλιτεχνικά και όσον αφορά τους συνεργάτες και τις συνεργάτιδές μου ο Λευτέρης Χρήστου( μπάσο , σύνθεση , παραγωγή) και η Kally Voo (φωνητικά, σύνολο στίχων , ακορντεόν ) , ο Άκης Γαβαλάς στα τύμπανα ο οποίος με την εμπειρία και τη γνώση του συνέβαλλε και στο κομμάτι της παραγωγής και της μίξης και η Λέλα Αργύρη σε ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα .Το ύφος της μουσικής έχει το δικό του χαρακτήρα και αυτό μας χαροποίησε όλους και όλες. Σε αυτό συντέλεσε το γεγονός ότι πολλοί μουσικοί ( Χρήστος Χαρχαλάκης-λαούτο , βιολί- Κώστας Φόρτσας –γκάιντα, καβάλ, Αντώνης Γερογιάννης – νταούλι)έδωσαν το στίγμα τους . Επίσης οι συνεργασία μας με καλλιτέχνες όπως ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημήτρης Φραγκιόγλου και ο εικαστικός και ζωγράφος Δημήτρης Αστερίου ήταν πολύτιμες και άνοιξαν δρόμους τόσο στην αναπαράσταση των στίχων όσο και στην ερμηνεία.

Η πορεία του ξεπερνά τις προσδοκίες μας καθώς βγήκε από τη Sleaszy Rider σε μια περίοδο κατά την οποία ο χώρος της μουσικής δοκιμάζεται . Σε αυτό το σημείο έχουμε να ευχαριστήσουμε όλους και όλες όσες συνέβαλλαν στον να βγει αυτή η δουλεία προς τα έξω. Με τις υπάρχουσες συνθήκες βέβαια , χρειάζεται να εκθέσουμε τη μουσική μας σε πλατφόρμες όπως το Spotifyπροκειμένου να γίνει γνωστό το άλμπουμ στο κοινό. Οι ακροατές και οι ακροάτριες ανταποκρίνονται σε αυτή τη νέα συνθήκη και για αυτό τους /τις ευχαριστούμε όλους και όλες .

Rock Da Vinci: Νομίζω είναι φανερό πως δείχνει δύο χαρακτήρες η μουσική σας… Τον πιο «Σκληροπυρηνικό» που συνδυάζεται με τον πιο «Απαλό» ήχο πως βγήκε όλο αυτό;…. Η παράδοση ανταμώνει με την επανάσταση και δημιουργούν μαζί μία έκρηξη. Κάπως έτσι έρχεται στο μυαλό μου, εσύ όμως θέλω να μου πεις , πως το εκλαμβάνεις στο δικό σου μυαλό αυτό που παίζετε?

Kally: Με τον ίδιο τρόπο . Η ομορφιά της μπάντας μας είναι τι δίνει χώρο σε όλα

αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία. Σαν μουσικοί έχουμε διαφορετικές μουσικές καταβολές και αυτό διαφαίνεται . Προσωπικά ήταν η πρώτη φορά που έπαιξα και ζωντανά με όργανα με μη φυσικό ήχο . Το βίντεο που πρόσφατα κυκλοφόρησε , σε μοντάζ του Γιάννη Μανόπουλου, αποτελεί καταγραφή αυτού . Η φυσική εξέλιξη των εμπειριών όλων των συντελεστών του δίσκου συντελούν στο ιδιαίτερο αυτό χρώμα των Passengers in Panic .

Rock Da Vinci: Μεγάλο σημείο αναφοράς είναι η παρουσία του ήχου των πρώτων δίσκων των Iron Maiden, τότε με τον Di Anno και γενικότερα διαπιστώνω έντονα το στοιχείο του NWOBHM. Πως προέκυψε αυτή η πινελιά στις συνθέσεις σας όσον αφορά το Intro;

Kally: Ο Λευτέρης Χρήστου στη σύνθεση και στο μπάσο και η κιθαρίστα Λέλα Αργύρη έδωσαν το χρώμα αυτό . Μουσικά αγαπούν αυτή τη δεκαετία και τους εμπνέει . Θεωρώ ότι δίνει άλλη ορμή, αναπάντεχη σε σημεία κομματιών και αποτελεί και έκπληξη για τους νοσταλγούς .

Rock Da Vinci: Είχες γίνει μία αναφορά σε κάποια δισκοκριτική , νομίζω ήταν σε αυτήν του Metal Invader όπου είχε αναφερθεί πως είχες εμπνευστεί τίτλους από ταινίες/βιβλία του Tim Burton , ισχύει, πως κατέληξες εκεί; (ΑΓΑΠΑΩ TIM BURTON)

Kally: Ναι ,η αναφορά ήταν στο «Melancholy Death of Oyster Boy», ένα βιβλίο σε ποίηση και εικονογράφηση του Tim Burton . Αυτή ήταν η αφορμή αλλά στιχουργικά πήρε άλλη τροπή . Ο Tim Burtonείναι αγαπημένος σκηνοθέτης . Με συγκινεί ο τρόπος που απεικονίζει τα πλάσματα που ο μέσος όρος χαρακτηρίζει ως περιθωριακούς και για αυτό και τρομακτικούς , τα οποία στην ουσία απλά κρατούν ένα καθρέφτη στις ελλείψεις της κοινωνίας . Κάπως έτσι κατέληξα στην αναφορά στα κοινωνικά ελλείμματα , τη βία και τα τραύματα που προκαλεί σε άτομα , κοινωνικές ομάδες και λαούς.

Rock Da Vinci: Πάντως θα μου επιτρέψεις να σου πω , ότι μένει τώρα να σε δούμε να ερμηνεύεις και κάποια τραγική Creepy ειρωνεία στο μέλλον χαχα!!!

Kally: Μπορεί . Αν και η πραγματικότητα για ‘μένα ξεπερνά σε πολλές περιστάσεις σε αίσθηση ακόμα και μεγάλους λογοτέχνες του είδους της λογοτεχνίας του τρόμου .

Rock Da Vinci: Τώρα έρχομαι στο αξιαγάπητο Tsampasin ,ένα Cover που τιμάει υπέρ του δέοντος τον Πόντο και την ιστορία του. Τι σε οδήγησε στο να γράψεις ένα τέτοιο Cover?

Kally: Το τραγουδούσα χρόνια στο πρώτο μου σχήμα στα Dalkania, σε άλλος ύφος και σε άλλη ταχύτητα. Επιλέξαμε αυτό το τραγούδι καθώς θέλαμε να συνδέσουμε το τότε με τώρα. Όπως και τότε έτσι και τώρα ο πόνος της προσφυγιάς δεν έχει χώρα και καταγωγή. Οι άνθρωποι που φεύγουν από την πατρίδα τους , είχαν ζωή στην πατρίδα τους με όλες τις χαρές αλλά και τις δυσκολίες εκεί και υπάρχει και η μουσική που τα καταγράφει αυτό . Το Τσάμπασιν αναφέρεται σε μια καταστροφική φωτιά . Οι Πόντιοι , πριν ξεριζωθούν από μια κυβέρνηση που είχε επιδοθεί σε εθνική κάθαρση, είχαν ζωή εκεί και πάλευαν για αυτή .

Rock Da Vinci: Παρατηρώ πως έχεις γράψει κομμάτι αφιερωμένο στους φυλακισμένους και συγκεκριμένα στον Σάκη Τόλη που είχαν φυλακίσει στην Γεωργία και τον απεργό πείνας από την φυλακή Βασίλη Δημάκη. Πως σκέφτηκες να γράψεις για αυτόν τον λόγο το κομμάτι “To Stain”?

Kally: Το δικαίωμα της προσωπικής έκφρασης και το δικαίωμα στην εκπαίδευση

είναι αναφαίρετα. Η όποια καταπάτησή τους είναι καταπάτηση της δημοκρατίας. Χρειάζεται να καταγγέλλεται και μάλιστα άμεσα με θάρρος και ορμή.

Rock Da Vinci: Έρχομαι στο κομμάτι Nakba το οποίο με κίνησε ιδιαίτερα γιατί κρύβει και ένα λογοπαίγνιο που βασίζεται στην ισότητα άνευ ράτσας και στις διακρίσεις ανάλογα με το θρήσκευμα που ακολουθεί ο καθένας ξεχωριστά! Πολύ ενδιαφέρον θα μου επιτρέψεις να πω που πρόσθεσες ιστορικά γεγονότα! Τι σκεφτόσουν όταν το έγραφες?

Kally: Ο τίτλος ήταν έμπνευσης του Λευτέρη Χρήστου. Ήδη δουλεύαμε στην ιδέα για ένα κομμάτι αφιερωμένο στους αγώνες του Παλαιστινιακού λαού. Την ημέρα που σκοτώθηκε από αστυνομικούς ο George Floyd για μένα η σύνδεση με τη βία που δέχεται η Παλαιστίνη ήταν σαφής . Ήθελα να γράψω ένα κομμάτι για το παρόν και για το πώς μας συνδέουν περισσότερα από όσα νομίζουμε. Πρώτα έγραψα τους αγγλικούς στίχους και τους μετέφρασα στα ελληνικά . Η ερμηνεία του Δημήτρη Φραγκιόγλου είναι συγκλονιστική. Την μοναδική ενορχήστρωση την έκανε ο Λευτέρης.

Rock Da Vinci: Τώρα έρχομαι στο κομμάτι που’χει αγαπήσει πολύς κόσμος και ακόμα το ακούει σαν τρελός και αναφέρομαι προφανώς στο Leap Of Faith. Ένα κομμάτι που άγγιξε πολλές γυναίκες , πολύ κόσμο και νομίζω πως εδώ θα μου επιτρέψεις να πω πως ήταν ένας «προπομπός» για να αποφασίσουν πολλές γυναίκες να μιλήσουν (Βάζω μέσα και την μπεκατώρου). Πως ένιωσες όταν ανταποκρίθηκε τόσο πολύ ο κόσμος σε αυτό το κομμάτι; Νομίζω είναι ένα κομμάτι που αγγίζει όλη την μπάντα!

Kally: Μας αγγίζει όλους το θέμα της έμφυλης βίας άντρες και γυναίκες , για αυτό

Πίνακας του Δημήτρη Αστερίου από την συλλογή "Ματωμένα Πορτραίτα"

επιλέξαμε τον Δημήτρη , σε ρόλο σοφού , μέσω των στίχων να αναφέρει πως ο πόνος της βίας αυτή αφορά και στους άντρες. Δεν ξέρω αν άγγιξε ή αν έδωσε θάρρος σε γυναίκες να καταγγείλουν το μαρτύριο που υφίστανται .Τα πράγματα τώρα τουλάχιστον καταγγέλλονται. Οι στίχοι γράφτηκαν με αφορμή τον αριθμό της αύξησης των περιστατικών έμφυλης βίας τους πρώτους μήνες του εγκλεισμού . Οι ηρωίδες του τραγουδιού είναι γυναίκες από όλον το πλανήτη και από τη χώρα μας. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε γιατί μάλλον ένιωσε πως δεν πάει άλλο.

Rock Da Vinci: Ποία είναι η ανταπόκριση του κόσμου απέναντι στα κομμάτια σας που εδώ πολύ θα ήθελα εσύ Κάλλυ να μου πεις ποίο σε αγγίζει περισσότερο;… (Εγώ θα έλεγα η το Life At It’s Best η το Leap Of Faith θα πεις χαχα.)

Kally: Προς το παρόν το Leap of faith και το Τσάμπασιν δείχνουν να έχουν ανταπόκριση . Το Life at it’s best είναι αγαπητό σε ένα πιο ευρύ κοινό . Προσωπικά αγαπώ πολύ το Shipwreck που έχει βγει και live video . Έχει ρυθμό και πολύ δυνατό στίχο . Μιλάει για το πώς χρειάζεται να ‘’ναυπηγήσουμε ‘’ έναν καινούργιο κόσμο. Άκουσε το και πες μου .

Rock Da Vinci: Εεεε τι να λέμε τώρα άριστο! Υποθέτω είναι ένα κομμάτι το Leap Of Faith ,το οποίο εσένα επειδή είσαι και γυναίκα σε αγγίζει περισσότερο. Θα ρωτήσω κάτι προσωπικό όμως που σίγουρα αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Ποία είναι η γνώμη σου για τον φεμινισμό και συνάμα την αξία της γυναίκας; Πιστεύεις ότι αναγνωρίζετε η ακόμα υπάρχει αυτή η «Σάπια» θα χαρακτηρίσω οπισθοδρομικότητα;

Kally: Όντως γιατί μεγάλωσα σε μια γενιά που η έμφυλη βία στην οικογένεια και

Πίνακας του Δημήτρη Αστερίου από την συλλογή "Ματωμένα Πορτραίτα"

την εργασία δεν καταγγέλλονταν και όταν συνέβαινε κάτι τέτοιο τα θύματα περνούσαν μια δεύτερη κακοποίηση καθώς υπήρχε καχυποψία όσον αφορά τις καταγγελίες τους.

Αυτό φάνηκε και τώρα με όσους και όσες έσπευσαν να αναρωτηθούν :Γιατί τώρα; Δεν είναι συντηρητισμός είναι η εξουσία πατριαρχία που καλλιεργεί την πεποίθηση ότι η γυναίκα είναι κτήμα του άντρα και γι’ αυτό οφείλει να διαθέτει τον εαυτό της σύμφωνα με το πώς ορίζεται από αυτόν .

Rock Da Vinci: Τραγικό πράγμα ο σεξισμός κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντως!

Kally: Η αιτία πολλών δεινών .

Rock Da Vinci: Τώρα έρχομαι στο θέμα που καίει μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών και όχι μόνο προφανώς αναφέρομαι στο Covid 19 για το οποίο τα είχαμε ξανα πει αλλά τώρα πλέον είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα , ξεκινάνε τα Live Performance , Show σε πλαστικέ μπάλες και γενικότερα πολλούς πειραματισμούς με περιορισμένο αριθμό θέσεων! Πως το βλέπεις όλο αυτό από την δική σου οπτική γωνία Κάλλυ;

Kally: Με προβληματισμό . Η όλη η διαχείριση της κρίσης, που αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μπει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή και τη συνέχεια της , δείχνει το σκληρό της πρόσωπο όχι μόνο στους μουσικούς.

Πίνακας του Δημήτρη Αστερίου από την συλλογή "Ματωμένα Πορτραίτα"

Η πλειονότητα των εργαζόμενων στο χώρο της τέχνης έχει πληγεί οικονομικά και ανεπανόρθωτα . Σε εθνικό επίπεδο η στήριξη προέκυψε μετά από διαμαρτυρίες και πιέσεις του κλάδου και με μηδενικό σχεδιασμό από την πλευρά της πολιτείας. Για να επιτύχουν αυτοί οι πειραματισμοί στους οποίους αναφέρεσαι χρειάζεται επιθυμία να στηριχθεί ο κόσμος της τέχνης ενώ παράλληλα να τηρούνται πρωτόκολλα αυστηρά. Αυτό απαιτεί κεφάλαιο. Οπότε εικάζω πως μόνο οι μεγάλες μπάντες θα ωφεληθούν αρχικά.

Rock Da Vinci: Τώρα ποία είναι τα μελλοντικά πλάνα των Passengers In Panic και της Sleaszy Rider για την προώθηση του δίσκου?

Kally: Προς το παρόν έχουμε βγάλει ένα καινούργιο live video για το Shipwreck και αναμένουμε την παρουσίαση της συνεργασίας μας με τον Δημήτρη Αστερίου . Η εταιρία διαθέτει τη μουσική μας και στο Spotify και μαζί την μοιραζόμαστε στο τύπο εγχώριο και μη , ώστε να μαθευτεί όσον το δυνατόν σε περισσότερο κόσμο

Rock Da Vinci: Υπάρχει περίπτωση να έχουμε στο μέλλον κυκλοφορία βινυλίου; Θα’ναι πολύ όμορφο πιστεύω!

Kally: Ναι φυσικά , το περιμένουμε αρχές Μαρτίου .

Rock Da Vinci: Στο μέλλον υπάρχει περίπτωση να δούμε καινούργιο υλικό; Ιδίως τώρα που δεν υπάρχουν τα Live ,φαντάζομαι θα γίνει και αυτό!

Kally: Δουλεύουμε ήδη σε ιδέες. Εγώ θέλω να είμαι πιο αισιόδοξη και ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να δείξουμε τη δουλειά μας προτού βγάλουμε καινούργιο υλικό. Όταν είμαστε έτοιμοι και έτοιμες θα βγάλουμε υλικό , όχι επειδή δεν γίνονται live.

Rock Da Vinci: Κάλλυ θέλω ιδιαίτερα να σε ευχαριστήσω για άλλη μία φορά για την πολύ όμορφη κουβέντα μας , ξέρεις πόσο μου αρέσουν οι συζητήσεις χαχα! Καλή τύχη εύχομαι με την όλη κατάσταση , εύχομαι να γίνει δημιουργική και να’χουμε καλή αντάμωση στα Live. Ο τελευταίος λόγος για το κλείσιμο της συνέντευξης ανήκει σε εσένα.

Kally: Εγώ σε ευχαριστώ εκ μέρους όλων των Passengers in Panic. Ελάτε μαζί μας , υπάρχει θέση για όλες και όλους.

Για το Rock Da Vinci,

Συνέντευξη: Φαν Βαλ Νουέβο

Επεξεργασία Εικόνας Φόντου: Σίσσυ Δαφ.

Μεγάλο Σημείο Αναφοράς είναι ότι οι πίνακες που προστέθηκαν ανήκουν στον Δημήτρη Αστερίου από την συλλογή "Ματωμένα Πορτραίτα" στην οποία απεικονίζονται τα θύματα από την Έμφυλη βία (είτε ρατσιστική είτε σεξιστική!)