Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Jinjer - Macro (Album Review)

"Η ζωή πλέον είναι ένα τσιπάκι, που δεν σε αφήνει να έχεις διαφορετικό τρόπο ζωής"




Όποιος ακούσει την λέξη “Macro” , σίγουρα θα σκεφτεί μικροσκοπικές φωτογραφίες, άλλοι γλώσσες προγραμματισμού,εντολές κτλ. Πριν αρχίσω να γράφω την άποψη μου περί του παραπάνω δίσκου, θα ήθελα να μου πείτε κάτι… Έχετε αναρωτηθεί ποτέ σας, ότι η ζωή μας είναι ένα Placebo το έχετε σκεφτεί ποτέ; Ότι βρισκόμαστε σε μία άβυσσο που έχει χαθεί η αθωότητα, έχει χαθεί το δίκαιο και ότι είμαστε φακελωμένοι χωρίς την θέληση μας (πάντα συνέβαινε αυτό) και όλο αυτό επειδή μας κυριεύει η εξουσία, η κυβέρνηση και γενικότερα όλη αυτή η μάστιγα αν μου επιτρέπεται, στην οποία βασίζεται η μάζα. Ότι μας κάνουν μαριονέτες,πειραματόζωα είτε για να φτιάξουν την Γη που θα τους προσφέρει λεφτά, είτε για την απληστία τους, θα μας κάνουν να υποστούμε διατάραξη ψυχική τρώγοντας το Βιός του κάθε πολίτη η στα πολιτικά δρώμενα που αν κάποιος ζήσει διαφορετικά η έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης, δίνεται εντολή σκοτωμού. Η ζωή τους καταλήγει να γίνει όπως μία βόμβα/θηλιά, σε κάνουν διά της βίας να πράττεις αυτό που θέλουν οι ανώτεροι, που εάν μιλήσεις θα εκραγείς και θα χάσεις την ζωή σου η πιθανόν και τους ανθρώπους που αγαπάς, ξέρω πως διαβάζοντας την εισαγωγή αυτή, θα σκεφτείτε τι λέει αυτός ο παλαβός; Δισκοκριτική γράφεις και και και… Όταν κάτι βλέπεις και σε εκφράζει είτε στιχουργικά είτε μουσικά, οφείλεις να το εκφράσεις, υπέρ του δέον. Η συγκεκριμένη μπάντα που κρούει στο όνομα Jinjer, με προβλημάτιζε ως επί το πλείστον, ίσως γιατί εκτιμάω το γεγονός πως είναι αληθινοί και όχι πουθενάδες, Η Τετράδα από το ανατολικό μέτωπο, στις 25 Οκτωβρίου επέστρεψε δισκογραφικά δίνοντας, το 4ο κατά σειρά πόνημα τους με τίτλο “Macro” μέσω της Napalm Records για άλλη μία φορά σταθερή συνεργασία τα τελευταία χρόνια. 


Όλα ξεκινάνε με το κομμάτι του οποίου το βίντεο κλιπ, με ανατρίχιασε αρκετά…. Μία σύνθεση αρκετά ώριμη στο On The Top , με μεγάλη ποικιλία ήχων, ένα γεμάτο Riff από τον Roman, όπου οι μπασογραμμές του Eugene δίνουν ξεχωριστές αύρες, όμορφες μελωδίες που ανταμώνουν πολύ καλά με την φωνή της Tati που αλλάζουν από τα πιο μελωδικά Vocals στα πιο Growl. Μου άρεσε πάρα πολύ η εισαγωγή του κομματιού που ξεκινάει με μία ατμοσφαιρική κιθάρα η οποία ταυτόχρονα είναι και επιθετική. Πολύ γεμάτο μπάσο, ωραία εκτίμηση το Break , κάτι που με έκανε να καταλάβω πως το Teacher,Teacher στο EP “Micro” ήταν μία υποδοχή για το τι μας περιμένει από την νέα τους δουλειά και έτσι έγινε. Συνέχεια στο Repeat το συγκεκριμένο κομμάτι, το οποίο κρύβει ένα πολύ όμορφο βίντεο κλιπ.


Εισαγωγή από Meshuggah παρατηρώ στο Pit Of Consciousness όπου συνεχίζει σε πιο Progressive ήχο, επίσης κάτι που παρατήρησα είναι πως από ένα σημείο και μετά γίνεται πιο χαοτικό το ηχόχρωμα ενώ το μοτίβο κρατιέται σταθερό και όμοιο. Παρόλα αυτά σου δίνει ωραία αίσθηση, ειδικά στα ντραμς που παίζονται τα οποία αλλάζουν από την μία στιγμή στην άλλη ρυθμό.


Σειρά έχει το πολυαγαπημένο μου Judgement & Punishment , το πρώτο δείγμα που δόθηκε στην δημοσιότητα και απλά το αγάπησα. Συνδυασμός ακραίου ήχου με πιο Reggae ύφος…. Καλοκαιράκι και επιστροφή στην φύση όπως δείχνει και το βίντεο κλιπ τους. Μου άρεσε που σκέφτηκαν έξω από το Κουτί και έφτιαξαν κάτι έξυπνο,ξεχωριστό και θα έλεγα πειραματικό αφήνοντας σε μένα μία απόλαυση ταξιδιάρικη. Μέρα με την νύχτα στην κυριολεξία αυτό το κομμάτι.


Retrospection και εκεί που ακούς στην αρχή την μητρική γλώσσα του συγκροτήματος, ξαφνικά στο αλλάζουν σε αγγλικά. Λάτρεψα που έβαλαν μία γεύση από την δική τους γλώσσα, το εκτίμησα αυτό. Μουσικά μου φέρνει στο μυαλό κάπως τους Gojira , ιδίως στα μπλαστίδια τα οποία βαράει σαν πολυβόλο ο Vladislav, ο οποίος απ’ότι φαίνεται ήταν μία πολύ καλή επιλογή του συγκροτήματος για τα τελευταία τρία χρόνια που βρίσκεται στους Jinjer.


Pausing Death γκαζάτη εισαγωγή με επιθετικά ντραμς, ωραία κιθάρα αρκετά γρήγορη και ένα σύνολο που έχει άγριες διαθέσεις σε αυτό το κομμάτι απ’ότι φαίνεται. Στην δική συνείδηση φέρνει πάρα πολύ οργή, μυστήριο ρυθμό που παρατηρώ ακουστική κιθάρα στο Break….και μπουμ ένας πιο Hardcore ρυθμός! Όμορφα πράγματα στην κιθάρα!!!


Noah όπως η κιβωτός του Νώε συλλέγει τα πάντα και τα φυλακίζει έτσι και η τεχνολογία κάνει το ίδιο στον περισσότερο κόσμο που προκαλεί κατάχρηση τεχνολογίας. Έξαλλο,έξοχο,οργιακό,δυνατό!!! Ειδικά το Slapping σε κάποια σημεία είναι το κερασάκι και η δεξιοτεχνία του μπάσου. Μόνο προβληματισμό έχω στις επαναλήψεις στις εναλλαγές των φωνητικών που παρέμειναν στάσιμες.


Home Back επιστροφή στο σπίτι και παραμένει κλειδωμένος ο εγκέφαλος, κάνοντας τον η ζωή ένα ρομπότ που δέχεται διαταγές από μία ανώτερη οντότητα, να τον εξουσιάζει κοινώς. Έχει κάποιες αισθήσεις που σου θυμίζουν Pop, alternative, Indie Rock δηλαδή είναι τόσο άρρωστο κομμάτι το συγκεκριμένο που σε κρατάει σε ένταση περιμένοντας την ώρα να κοπανηθείς! Σαν να είσαι σε live και ξαφνικά το κτήνος της Τατιάνας ξυπνάει για να σου γαβγίσει!!!


The Prophecy Τι προβλέπει το μέλλον και οι εποχές μας…..Την καταστροφή του κόσμου Ministry, Macro…. Πως το κάνει αυτό η συγκεκριμένη κοπέλα, ποτέ μου δεν μπόρεσα να το καταλάβω….Ρεσιτάλ εναλλαγών στις φωνές! Πόσο έξυπνες εναλλαγές, πόσο γεμάτη σύνθεση,πόση ποικιλία ήχων.


LainnereP ένα φινάλε που σε κάνει να βλέπεις το απόλυτο χάος που επικρατεί στον κόσμο, ότι έχει καταντήσει ένας υπνωτισμένος λαός και όχι ένας αληθινός λαός τέχνης… Το Perennial στο ανάποδο που το κάνανε σε μελωδικό Version και σε Instrumental με ένα ατμοσφαιρικό ύφος που ξεχωρίζει και με μία πανέμορφο παραγωγή από πίσω που δικαιώνει σε μεγάλο βαθμό το όλο σύνολο. Άλλη μία ορθή ιδέα από τους Ουκρανούς Djent Βετεράνους.


Πρόσεξα ένα πολύ δεμένο σύνολο, τρομερή χημεία στην μουσική τους,μία σύνθεση με πολλές ιδέες μέσα. Από Reggae μέχρι και Pop τα οποία ανταμώνουν τέλεια μαζί με τον Extreme Metal ήχο. Όσο περνάει ο καιρός απ’αυτό το συγκρότημα διακρίνω μία πολύ μεγάλη ωριμότητα στην μουσική τους, σαν να ξέρανε τι θέλανε μετά την κυκλοφορία του “Cloud Factory”. Μόνο που κατάφεραν να δώσουν στην δημοσιότητα το ίδιο έτος EP και δίσκο μαζί σημαίνει πάρα πολλά!!!

Ένα μεγάλο μπράβο στην μπάντα, που παρότι δεν μας έχει συνηθίσει η Ουκρανία στην Metal μουσική , πιστεύω πως αυτοί έσπασαν την παράδοση και όχι μόνο αυτό αλλά κατάφεραν να πάνε πολύ ψηλά και έχουν προοπτικές να ξεπεράσουν μέχρι και τους Arch Enemy. Μπορεί να μην είμαι προσωπικά λάτρης του Metalcore αλλά την συγκεκριμένη μπάντα, μόνο που έχει στοιχεία βασισμένα στην αστρονομία κέρδισαν τον σεβασμό μου για τα καλά, ιδίως το Macro. Μία ένσταση έχω….. Περίμενα περισσότερα από τα ηχοχρώματα αλλά είναι μία λεπτομέρεια υποκειμενική αυτό.
Συνεχίστε έτσι, σας περιμένουμε Ελλάδα!!!

Βαθμολογία: 85/100

Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο




Σχόλια