Euphrosyne - Keres (EP Album Review Of 2022)

"Darkness Is A Place For Eternal Peace , But The Light When Absolve You From Your Fears, Then Is Your Salvation"

Είναι η 1η φορά που επιλέγει το Rock Da Vinci , να δώσει πάτημα σε περσινούς δίσκους καθώς λόγο της αναστολής λειτουργίας του περιοδικού , παραλείφθηκαν πολλές κυκλοφορίες που άξιζαν αλλά και αρκετά διαμάντια της Ελληνικής σκηνής , που δυστυχώς παρέμειναν άλλα στην Σπιναλόγκα και άλλα εκτιμήθηκαν το 2022, επομένως αποφασίστηκε να γίνει η αρχή με ένα συγκρότημα , που έχει ξεκινήσει σαν Project και κατέληξε ως ένα τετραμελές σχήμα , ο λόγος για τους πολλά υποσχόμενους Αθηναίους , Euphrosyne. Μπάντα αποτελούμενη από μάστορες στο μουσικό κομμάτι , οι οποίοι έχουν ως κοινή ρίζα , το γνήσιο Black Metal και μαζί με τα πιο Post μελωδικά ηχοχρώματα , είναι έτοιμη να δώσουν μία μουσική πανδαισία , μέσα από το EP τους "Keres". So Let's Go , Press Play , Keep Calm And Listen Extreme Metal!

Έχουμε ένα εξώφυλλο , το οποίο αποτελείται από χρώματα που χρησιμοποιούν μπάντες όπως είναι οι Aenaon , οι Imperial Triumphant και γενικότερα ότι αυτό αφορά Avant Garde , Black και Post/Black Metal συγκροτήματα. Εκτίμησα ιδιαίτερα τον τρόπο φωτογράφησης που έκανε , ο ανερχόμενος φωτογράφος , Δημήτρης Τζώρτζης , ένα από τα πιο ηχηρά ονόματα στον χώρο της φωτογραφίας που αφορά κυρίως τον χώρο της Metal σκηνής. 

Οι κουρτίνες/Διάφανες Κουκούλες που θέλουν να δείξουν την ατμόσφαιρα ύπαρξης των πνευμάτων , των καταπιεσμένων ψυχών και ίσως των "πνιγμένων" ψυχών μέσα στο τεράστιο εγώ τους , αλλά και στους φόβους που αντιμετωπίζει η ψυχή , αυτό δείχνει σαν αποτέλεσμα πως πρόκειται για μία δουλειά που ταυτίζεται με την ιστορία της Θεάς Ceres.

Το Album ξεκινάει με το Black Opal ως εναρκτήριο του δίσκου. Μία εξαιρετική μελωδία συνοδευόμενη από πλήκτρα και Σαξόφωνο , δίνει μία όμορφη αισθητική , καθώς αυτή η υπόκρουση θα μπορούσε να πλαισιώσει μία σκηνή , γεμάτη από ομίχλη και χορό.

Τελειώνει το Intro και σειρά έχει το Pale Days. Κομμάτι στο οποίο παρατηρούμε κάποια διακριτικά συμφωνικά στοιχεία , ίσως πιο Θεατρικά , τα οποία ανταμώνουν μαζί με μία τρομερή ακουστική που σε κάνει να σκέφτεσαι μπάντες , όπως είναι οι περίφημοι Arcturus και φυσικά οι Ne Obliviscaris , δύο μπάντες που κατέχουν πολύ τους έξυπνους σκοτεινούς συνδυασμούς και δίνουν το αίσθημα της Νταρκίλας! 

Ένα εντυπωσιακό Tempo που δίνει ηρεμία και αρμονία προτού έρθει το μεγάλο Κρεσέντο , μέσα από την εξαιρετική απόδοση Clean Vocals της Έφης Ευαγγελινού. 

Φανταστική φωνή , εντυπωσιακοί στίχοι , έξυπνο πάντρεμα των Blast Drums και την πιο Ογκώδη κιθάρα , η οποία σε κάνει να σκέφτεσαι , ότι το μυαλό σου , πάει σε κάτι πιο κινηματογραφικό , πιο Τελετουργικό και από κει βγαίνει ένα ιδιαίτερο ξέσπασμα , το οποίο θα μπορούσε κανείς να πει ότι αν ο MIkael Akerfeldt ακούσει αυτό το σημείο , σίγουρα θα πάει ο νους του , στο αξιαγάπητο "Blackwater Park" των Opeth. 

Έξι λεπτά που έχουν ποικιλία ήχων μέσα , από Doom , Black , Progressive , Soundtrack , Post ,Symphonic , καταφέρνοντας έτσι να κερδίσει πολλά Tips και να δώσω Vibes αισιοδοξίας , κάνοντας ένα καταπληκτικό ξεκίνημα.

Η συνέχεια δίνεται στο προσωπικό μου αγαπημένο , "When My Fears Conquered All". Επιμένω θα πω "Λιγούρικα" στις εναλλαγές των φωνητικών , που σε όποιο σημείο και αν βάλεις σε Repeat το κομμάτι , είναι ένα και ένα.... 1:50 και μετά , ιδιαίτερη αγάπη στο σημείο αυτό , καθώς μου δίνεται η αίσθηση ότι και οι τέσσερις σε αυτό το τραγούδι , τα έδωσαν όλα , ψυχή και σώματι! 

"I Was Drowning As A Child , Inside My Mother's Beily!"

Sister Of Violence , εδώ ξεκινάει το μπάντα λίγο με θόρυβο , ενώ η συνέχεια είναι αρκετά επιβλητική και γεμάτη από οργή. Από το πιο χαλαρό , πάει στο πιο παρορμητικό , σαν να είναι ένα κύμα που παίρνει τα πάντα στο πέρασμα του. 

Η κιθάρα του Άλεξ όπως πρέπει , τα τύμπανα από πίσω να συνοδεύουν το μπάσο και ένα σύνολο που θυμίζει κάτι πιο Occult/Dark , ενώ μεγάλο σημείο αναφοράς είναι το πάντρεμα των Μπλάστ στοιχείων στα Drums , την ατμόσφαιρα και το σόλο κιθάρας , δίνουν ένα ωραίο ηχόχρωμα που συνδυάζει τόσο τον σκοτεινό ήχο , όσο και το Heavy Metal που επικρατεί στον ήχο της κιθάρας!

Το Sunbringer , ρίχνει τους ρυθμούς και δίνει τίτλους τέλους με το Within The Ages... Χαλαρό και όμορφο ηχόχρωμα που θυμίζει , τους προσωπικά αγαπημένους μου στο είδος , Agalloch. Η τουλάχιστον δίνει αυτήν την ατμόσφαιρα. Ένας συνδυασμός μεταξύ God Is An Astronaut , Fen , Solstafir κτλ. Είναι αυτό που δίνει το έναυσμα για να δώσει την σκυτάλη στο (ουσιαστικά) τελευταίο κομμάτι του δίσκου. 

Ξεκίνημα όπως είπαμε παραπάνω με το Within The Ages , που ξεκινάει με μία μελωδία , η οποία σε κάνει να νοσταλγείς το αγαπημένο "One" των Metallica , ενώ η μελαγχολία και ο αυθορμητισμός που υπάρχει στο κομμάτι , είναι αυτό που σου δίνει την αίσθηση , πως υπάρχει ατμόσφαιρα και οργή. 

Στην πορεία αλλάζει ο ήχος και μετατρέπεται σε πιο Post. Ταξιδιάρικο ύφος , τρομερή η παραμόρφωση της κιθάρας , τρομερή η χροιά της φωνής , η οποία δίνει και έναν πιο Blues χαρακτήρα στην φωνή και προκαλεί την απόλυτη ατμόσφαιρα και ομορφιά που στον κάθε λάτρη του ωραίου πράγματος , θα προκαλέσει δέος και ανατριχίλα!

Το Outro , δίνεται στο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου , το οποίο δίνει τίτλους τέλους με ένα πιάνο , που θυμίζει καθαρά το τέλος ύστερα από την καταιγίδα και μία εικόνα , που σε κάνει να νοσταλγείς ένα παιδί , που κοιτάει στους ουρανούς!!! The Past Is Past , Every Experience Is Precious , όπως έλεγε και ο κολλητός του Dorian Gray!!

Ήταν ένας δίσκος που συνολικά , θα συζητηθεί πάρα πολύ στο μέλλον. Ομολογώ και τα βάζω λίγο με τον εαυτό μου , θεωρώντας ότι αυτός ο δίσκος είναι τόσο προσωπικός θα έλεγε κανείς , όσο και πιο.......Ιδιαίτερος. Πρόκειται για ένα EP που σίγουρα αν ακουστεί και προωθηθεί από τον κόσμο , θα απασχολήσει πολλούς στον χώρο και σίγουρα θα γοητευτούν απ' αυτό που θα βιώσουν τα αυτιά τους!!!

Ένας δίσκος που δεν μπορεί να θεωρηθεί Black , Δεν μπορεί να θεωρηθεί Doom , ούτε Experimental , ούτε Avant , ούτε Musical.... Θεωρείται όμως ένα Hybrid Metal!! Αυτός θα ήταν ο ορισμός που θα έδινα προσωπικά , εάν ήταν να δώσω μία "Ταμπέλα" για αυτό το EP.

Ένας Psychon που εκτός από ταλαντούχος κιθαρίστας/μουσικός/Παραγωγός , έχει και ταλέντο στο να δημιουργεί εξαίρετες Μίξεις , κάτι που είναι φανερό μέσα από τα κομμάτι της Αθηναϊκής τετράδας.

Έξι κομμάτια που θα απασχολήσουν την κοινότητα της Metal μουσικής , καθώς θα απασχολήσουν και πολλούς άλλους που θα το ακούσουν!!! Αυτό το EP , δεν έχει ταμπέλα , έχει όμως χαρακτήρα!

Ανυπομονούμε για το επόμενο βήμα του συγκροτήματος και φυσικά που θα εμφανιστούν στο Temple Athens στις 3 Μαρτίου , ανοίγοντας την Sylvaine υπό την αιγίδα της Made Of Stone Productions & Krisis Productions! 

Ραντεβού στις συναυλίες , ακούστε το "Keres" των Euphrosyne , στηρίξτε την Ελληνική σκηνή!!!!

Βαθμολογία: 85%

Για το Rock Da Vinci,

Φαν Βαλ Νουέβο