Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Iron Maiden: 35 Years Somewhere In Time We Travel Madly In Our World (29/9/1986)


"Somewhere in time we dived into madness and sacrificed ourselves like lads"

Το μεγαλείο ενός δίσκου που αγάπησα , λατρεύω και θα λατρεύω αιώνια σήμερα κλείνει τα 35 του χρόνια , ο λόγος για το "Somewhere In Time" , το πόνημα που στάθηκε ως επάξιος διάδοχος του εμβληματικού "Powerslave" , κατάφερε άλλο τόσο να σταθεί ισάξιο του! Ένα Album που από το πρώτο ριφ , μελωδία και Synth ηχόχρωμα μέχρι και το τέλος είναι ένα και ένα...... Θυμάμαι τον εαυτό μου να πηγαίνει στο δισκάδικο του Grendel Record Store στην Κομοτηνή και να βρίσκει το εν λόγω πόνημα κάπου στο 2018 , εκεί που θυμάμαι τον εαυτό μου κατά την διάρκεια του διαλείμματος που έκανα από την δουλειά η καθώς σχόλαγα , ερχόμουν μία βόλτα στο εν λόγω δισκάδικο και χάζευα έστω και για λίγα λεπτά δίσκους , Ραφτά , Μπλούζες και Βινύλια! Καθώς λοιπόν αγόρασα το λατρεμένο "Number Of The Beast" από το Acapella που βρίσκεται στην Λάρνακα της Κύπρου , σειρά είχε ένα από τα ομορφότερα Albums που γράψανε ιστορία στον χώρο της Heavy Metal σκηνής , To "Somewhere In Time"!

Somewhere In July 1985

Καθώς τελείωσε η παγκόσμια περιοδεία τους για την προώθηση του εμβληματικού "Powerslave" με τίτλο "World Slavery Tour" τον Ιούλιο του 1985 , σειρά έχει η δημιουργία νέων κομματιών. 

Σύμφωνα με αναφορές και δηλώσεις του Steve Harris , τότε υποστήριξε πως ο Bruce Dickinson ήταν αυτός που κατέβαλε την μεγαλύτερη κόπωση από οποιοδήποτε άλλο μέλος στην μπάντα. 

Η πρόταση του "μεγάλου Πιλότου" , ήταν να δημιουργηθούν ακουστικά κομμάτια κοντά στο στυλ και το ύφος των κλασικών κομματιών των Led Zeppelin αλλά δυστυχώς είχαν απορριφθεί, φανταστείτε λοιπόν πως θα μπορούσε να ακουστεί το κατά συνέπεια 6ο τους Full Length υπό τους ήχους της κιθάρας του Jimmy Page , η την τεχνική των τυμπάνων του αείμνηστου John Bonham στο εμβληματικό "Psycical Graffiti" του 1975 η στο "Led Zeppelin: IV" του 1971.

Το Album αυτό , ήταν η αφετηρία μίας νέας πινελιάς στο Heavy Metal , καθώς ο περίφημος Βρετανός Μπασίστας , είχε επιλέξει να χρησιμοποιήσει Synthesizer στην σύνθεση των νέων κομματιών , δίνοντας έτσι μία ξεχωριστή νότα στον ήχο τους , γεγονός που δημιούργησε ενστάσεις στους οπαδούς τους και ενέπνεε έναν νέο αέρα σύνθεσης στην μουσική τους. 

Τον γύρω του κόσμου έκανε η ηχογράφηση του δίσκου , καθώς Μπάσα και Ντράμς ηχογραφήθηκαν στις Μπαχάμες , Κιθάρες και φωνή στην Ολλανδία και το Mixing να πραγματοποιείται στην Νέα Υόρκη με την υπογραφή του Martin "Masa" Birch σε παραγωγή , Μηχανισμό ήχου και Μιξάρισμα.  

Το Μυστήριο της Θεματολογίας του δίσκου που κινείται σε πολλούς χρόνους


Οι στίχοι του νέου δίσκου είχαν σαν κοινό συνθετικό τον Χρόνο δίχως να υπάρχει κάποια κοινή κατεύθυνση , απλά αφορούσα παρελθόν , βιβλία και ταινίες , βέβαια σε συνέντευξη του ο Steve Harris είχε αναφέρει ότι δεν είχαν σκοπό να γράψουν έναν θεματικό δίσκο λέγοντας τα εξής 

"Σίγουρα δεν μπήκαμε μέσα και είπαμε, Ωραία ας γράψουμε πολλά τραγούδια με θέμα το χρόνο."

Εκτιμάται ότι ήταν και το μοναδικό Album μέσα στο οποίο υπήρξε η απουσία του Bruce Dickinson στην σύνθεση των κομματιών κι στο περιεχόμενο μέσα στο οποίο επίσης σημαντικό ρόλο στην σύνθεση των κομματιών έπαιξε η συνεισφορά του Adrian Smith , ο οποίος έγραψε Τρία κομμάτια που δύο εξ' αυτών ήταν και τα δύο Singles του δίσκου ("Stranger In A Strange Land" και "Wasted Years" και το "Sea Of Madness")! 

Από το εν λόγω Album αξίζει να αναφερθεί και θα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι ότι τα περισσότερα κομμάτια δεν έχουν παιχτεί ποτέ Live , ένα εξ' αυτών που παρακαλάνε πολλοί οπαδοί στην Ελλάδα να παιχτεί είναι το εμβληματικό Alexander The Great , το έπος που τελειώνει και το "Somewhere In Time" ως μία εκτίμηση στην Ιστορία της Ελλάδας και συγκεκριμένα στον Μέγα Αλέξανδρο. 

Λίγες μέρες πριν την εμβληματική τους Headline συναυλία στο Rockwave 2018 , σύμφωνα με μία αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε ο Nicko Mcbrain στον Νίκο Τραγάκη και στο Τεύχος του Metal Hammer του Ιουλίου 2018 (Τεύχος 403) , είχε αναφέρει 

"Θέλω πολύ να παίξουμε το Alexander The Great ζωντανά όπως και πολλά άλλα τραγούδια που δεν έχουμε παίξει Ποτέ"

Παρόλα αυτά στο περίφημο Festival όταν εμφανίστηκαν ο Bruce Dickinson είχε τραγουδήσει "Acapella" το κομμάτι , με τον κόσμο από κάτω να παραληρεί και να τραγουδάει με ανατριχίλα τους στίχους του εν λόγου κομματιού.

Το Εξώφυλλο που ο Eddie ταξιδεύει σε έναν παράξενο κόσμο

Το εξώφυλλο του δίσκου το επιμελήθηκε ολοκληρωτικά ο Derek Riggs , ο δημιουργός του "Eddie" της Mascot των Iron Maiden. Ένα Εικαστικό έργο που αποτελεί πληθώρα αναφορών , καθώς δείχνει τον Eddie σε ένα Φουτουριστικό περιβάλλον , πράγμα που θα μπορούσε να εμπνεύσει και Video Game , σαν να σε οδηγεί εν ολίγοις σε έναν κόσμο παιχνιδιού περισσότερο , ίσως και σε ένα πιο New Wave ύφος όσον αφορά το γραφιστικό κομμάτι που θυμίζει άνετα την εμβληματική ταινία "Blade Runner"! 

Θυμάμαι που γράφτηκε πριν από κάτι μήνες ένα άρθρο στο Rock Da Vinci για τους 10 δίσκους που σου δίνουν το Feeling του να παίξεις ένα Video Game , ήταν και το "Somewhere In Time" το οποίο είχε ένα συναίσθημα που σε στοιχειώνει και κάθε φορά που το βλέπεις , θέλεις όλο και πιο πολύ να πιάσεις βιντεοπαιχνίδια εποχής του 90 και να τα λιώνεις με τις ώρες. 

Κάτι που συμβαίνει και στο βίντεο κλιπ του περίφημου "Wasted Years" που έχει το εναρκτήριο βίντεο λες και βρίσκεσαι σε κονσόλα Jukebox η σε κάποια κονσόλα Nintedo και επιλέγεις με ποιόν θα παίξεις Guitar Pro!

Αναφορές για το κάθε κομμάτι ξεχωριστά

Εναρκτήριο του δίσκου το εντυπωσιακό και ανατριχιαστικό "Caught Somewhere In Time". Το κομμάτι για το οποίο στο Metal Hammer , σε μία αναφορά του ο Στέργιος Κουρού των Wardrum είχε εντυπωσιαστεί με την εισαγωγή του εν λόγου κομματιού , καθώς έμεινε στην αρμονία που χρησιμοποιούνταν στις κιθάρες και ότι το εν λόγω κομμάτι το θεωρεί ως κάτι που τον σημάδεψε για πάντα , κάτι στο οποίο συμφωνώ και εγώ με την σειρά μου , ειδικά στην επιβλητικότητα των φωνητικών του Bruce Dickinson η στα τύμπανα και την ταχύτητα των τυμπάνων που φούντωνε μαζί με την κιθάρα λες και κάλπαζαν άλογα για πόλεμο , ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΟ!!!. 

Αξίζει να αναφερθεί ότι στο συγκεκριμένο κομμάτι υπάρχει ένα σύντομο και συνάμα επαναλαμβανόμενο Ρεφραίν που τραγουδάει μόνο το "Caught Somewhere In Time" και εδώ υπάρχει η εξής κατακλείδα , ότι δεν παίζει ρόλο η ποσότητα των στίχων αλλά η ποιότητα με την οποία θα ερμηνεύσεις το κάθε τι και εδώ ο Bruce το πετυχαίνει περίτρανα και επίσης αξίζει να αναφέρουμε ότι το εν λόγω κομμάτι είναι εμπνευσμένο από την ταινία του 1979 , "Time After Time".

Wasted Years ένα από τα Singles που έχουν καταφέρει να κερδίσουν τον κόσμο , ένα βίντεο κλιπ βασισμένο στην πορεία του συγκροτήματος και μιλάει για την ροή του χρόνου , στις 6 Σεπτεμβρίου καθώς δημοσιεύθηκε κατάφερε να σκαρφαλώσει στην 8η θέση των μουσικών Charts σε Ολλανδία , σε Ιρλανδία στην 11η θέση , σε Ηνωμένο Βασίλειο στην 18η θέση , στην Νέα Ζηλανδία στην 24η θέση και τέλος στο Βέλγιο που έφτασε στην 27η θέση! Το εν λόγω κομμάτι για πολλούς θεωρείται ίσως το πιο εμπορικό κομμάτι του δίσκου και είναι ένα κομμάτι που άνετα μπορεί κανείς να το έχει στο Repeat!

Sea Of Madness Για μένα ένα από τα αγαπημένα μου πονήματα καθώς από κει με στοίχειωσε το επιθετικό και συνάμα γρήγορο μπάσο του Steve , ενώ το Riff στην αρχή σε συνδυασμό με το γρήγορο ξέσπασμα ήταν το απόλυτο Δεκάρι! Ένα κομμάτι που από την αρχή μέχρι το τέλος σε βάζει σε Mood On Headbanging!

"Like The Eagle And The Dove , Fly So High On Wings , When All You See Can Only Bring You Madness"

Είμαι σίγουρος πως αυτό το κομμάτι φέρνει πολύ έντονα στο μυαλό μας την κατάθλιψη που είχε βιώσει ο Adrian Smith στα 80's , κάτι που τον χαρακτήριζε πάρα πολύ ήταν αυτό εδώ το συναίσθημα , η κατάθλιψη!

Heaven Can Wait ένα κομμάτι που ξεκινάει κεφάτα , διασκεδαστικά , με υψηλά την τεστοστερόνη και με πάρα πολύ μεγάλη ανατριχίλα. Είναι το κομμάτι που θα το ακούσεις και θα σου ανέβει η διάθεση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το 4ο κομμάτι του δίσκου , να συμπληρωθεί στο Setlist των Ανερχόμενων συναυλιών των Iron Maiden.

The Loneliness Of The Long Distance Runner το κομμάτι που ήταν εμπνευσμένο στιχουργικά από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Alan Silitoe , με το κομμάτι να βασίζεται σε έναν φτωχό νεαρό από το Νότιγχαμ αποφασίζει ύστερα από πολλά χρόνια στην εγκληματικότητα , να καταφύγει στο να γίνει Δρομέας. 
Από που να αρχίσεις απ' αυτό το κομμάτι... Από την αρμονία των σόλο της κιθάρας? Από τον τρόπο ερμηνείας , από την ταχύτητα? Έχουν όλο το πακέτο και λάτρεψα να το ακούω στο CD , καθώς αγάπησα τις μελωδίες αλλά και τα διακριτικά Synths που δίνει έναν πιο ατμοσφαιρικό χαρακτήρα!

Stranger In A Strange Land Ένα ξεκίνημα που μου θυμίζει ξεκάθαρα Blues μπάσο , ενώ άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κάτι πιο κινηματογραφικό και συνάμα να ντύσει ταινίες της εποχής αυτό το κομμάτι! Για κάποια στιγμή καθώς το άκουγα..... Θυμάμαι να λέω ΩΠΑ! Τι φάση? Ακούμε Alannah Myles σε πιο σκληρό ήχο η το Another One Bites The Dust των Queen? Το μπάσο λάτρεψα καθώς μου έφερε αυτές τις εικόνες στο μυαλό , ειδικά το ρεφραίν με την εκφραστικότητα του περίφημου Bruce "STRANGER IN A STRANGE LAND!" , πόσο θεατρική , πόση ανατριχίλα μπορεί να αντέξει κανείς μέσα από την μαγευτική του φωνή! Το κομμάτι αυτό αναφέρεται στον εξερευνητή Sir John Franklin , ο οποίος πέθανε στις 11 Ιουνίου 1847 στον Βόρειο Πόλο.

Deja Vu Μπάσο και η εξαιρετική κιθάρα των Adrian Smith & Dave Murray στο έπακρο δίνουν ένα εξαιρετικό εναρκτήριο , ενώ ξεσπάει δυνατά με το κρεσέντο που προκαλούν τα Drums του Nicko Mcbrain. Θεωρώ πως είναι ένα κομμάτι που επηρέασε μία ολόκληρη γενιά και ειδικά τα φωνητικά συμπίπτουν σε κάτι πιο μελωδικό και συνάμα πιο Rock N Roll!!!

Alexander The Great 

"My Son Ask For Thyself Another Kingdom , For That Which I Leave Is Too Small For Thee" 

Ούτε και εγώ ξέρω ΠΟΣΕΣ φορές το έχω λιώσει αυτό το κομμάτι , πόσες φορές να έχω ανατριχιάσει , πόσες φορές να έχω λατρέψει την εισαγωγή του , την μελωδία , τους όγκους , τα μπάσα , την παραγωγή , το Tempo , τις Γέφυρες της μουσικής!!! Τους στίχους που βασίζονται στον γνωστό κατακτητή! Ένα κομμάτι που θα μπορούσε χαλαρά να καθοριστεί ως ένα από τα ωραιότερο φινάλε είτε μίας Ελληνικής είτε για έναν δίσκο! Ένα ταξίδι που έχει διάρκεια ΚΑΙ ποιότητα!!!

Αυτό λοιπόν το μεγαλείο το 1986 στις 29 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε , πήρε κάμποσες διακρίσεις , επανεκδόθηκε το 1995 , έγινε Remastered και μέχρι σήμερα ο κόσμος το θεωρεί ένα από τα ιστορικότερα μουσικά μνημεία που έχουν γραφτεί στην ιστορία του σκληρού ήχου! 
Επί δύο φορές πλατινένιος στον Καναδά ,Πλατινένιος στην ΗΠΑ , Χρυσός στο Ηνωμένο Βασίλειο , στην Γερμανία και την Βραζιλία.

35 χρόνια ανεκτίμητης αξίας!

35 Years Somewhere In Time , We Travel!

Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο



Σχόλια