Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Λευκή Συμφωνία - Σαν Τον Ήλιο (Album Review)


"Αν δεν θες να χάσεις τα μάτια και το μυαλό σου, να ακολουθείς τον Ήλιο περπατώντας στην Σκιά."

~ Φρίντριχ Νίτσε ~ 

26 χρόνια πέρασαν αμέσως μετά την 4η κυκλοφορία των Αθηναίων Λευκή Συμφωνία με τίτλο "Χρώματα". Έτσι μετά από μία σειρά εμφανίσεων για την επανένωση και το ξεκίνημα ενεργής δράσης του συγκροτήματος, ενώ ταυτοχρόνως τον Μάρτιο έδωσαν στην δημοσιότητα την νέα και συνολικά 5η κυκλοφορία τους, με τίτλο "Σαν Τον Ήλιο" μέσω της Labyrinth Of Thoughts Records και The Lab Records. Ας κάνουμε ένα ταξίδι σκοτεινό, όπου στο τέλος λάμπουν όλα σαν τον Ήλιο, σκοτώνοντας την θλίψη και υψώνοντας στον ουρανό το ημίφως σαν μία ελπίδα.



Φαν:
Ξεκινάει ο δίσκος με το κομμάτι, "Μέχρι τον Θάνατο".... Ωραίο ξεκίνημα, με πιο Puressence ύφος, πιο ώριμο και φυσικά ήταν και το πρώτο κομμάτι που ακούστηκε live όσον αφορά την παρουσίαση των νέων τους κομματιών, στην περσινή περιοδεία τους.

Γεωργία:
Ο δίσκος ξεκινά ατμοσφαιρικά και ξεσηκωτικά. Με ένα κομμάτι που μας μαγεύει στο 2:27 και μετά, τόσο η κιθάρα όσο και τα ντραμς. Από το πρώτο κιόλας κομμάτι γίνεται αντιληπτό το είδος,το ύφος και ο ποιητικός λόγος του συγκροτήματος..
''Σκέπασέ με με πάγο
Το αιώνιο σκοτάδι σου
δεν θα αρνηθώ
Ο παλμός της ζωής μας θα μείνει
της αιώνιας νύχτας μυστικό

Το αίμα στάζει από τις πληγές μας
δηλητήριο γλυκό
Φίλα με απόψε μέχρι τον θάνατο
μέχρι να λυτρωθώ''


Φαν:
Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω σχόλια, ειδικά η κιθάρα σε ταξιδεύει πολύ. Μου άρεσε πολύ το Break από το 2:45 και μετά που δίνει έναν πιο Darkwave χαρακτήρα στην ροή του κομματιού.

Γεωργία: "Με μία Κραυγή"
κομμάτι που ξεκινάει με μία υπέροχη μελωδία η οποία χτίζεται πάνω στα εφέ της κιθάρας. Νομίζω πως οι λάτρεις του dark wave θα το αγαπήσουν.
Μας θυμίζουν και Γενιά του Χάους και σε μεγαλύτερο εύρος θα μπορούσαμε να πούμε και Ξύλινα Σπαθιά, Διάφανα κρίνα και Παυλίδη αν και κρατούν ένα αρκετά πιο σκοτεινό ύφος. Και σε αντίθεση με πολλά συγκροτήματα που ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες, εδώ συναντάμαι μια ερμηνία με βάθος και βραχνάδα στη φωνή. Αυτό κιόλας μπορεί να μας μπερδεύει και κάπως! Οι παραμορφώσεις της κιθάρας, παίζουν μεγάλο ρόλο  στο χαρακτηρισμό του συγκροτήματος, καθώς δίνουν ένα πιο μελωδικό και ατμοδφαιρικό ύφος, αλλά και προκαλούν την ανατριχίλα που αρμόζει στο gothic rock. Είναι ένα κομμάτι αρκετά ανατριχιαστικό και σκοτεινό ιδίως στο αγαπημένο μου δίστιχο που λέει  
"Χωρίς ανάσα και χωρίς προσευχή περιμένω μία μέρα να συνηθίσω τον πόνο"

 
Φαν:
Θα μου επιτρέψεις να συμπληρώσω πως υπάρχει το σταθερό ηχόχρωμα το οποίο συνεχίζεται ακάθεκτα στον δίσκο αλλά με πιο μοντέρνο New Wave ύφος, κάτι που φέρνει ωριμότητα στην σύνθεση τους.

Γεωργία:
Ναι ειδικά στο μαύρο φως εδώ συναντάμε και την ένωση του alternative rock και new wave με το post punk όπως το γνωρίζουμε από τα 70's. "Μαύρο Φως"με μια πιο κοφτή μελωδία σε αντίθεση με την ερμηνεία η ροή του τραγουδιού ακολουθεί μία επαναλαμβανόμενη μελωδία.

Φαν:
Μου αρέσει το μπάσο που παίζει από πίσω ο Διογένης, όπως και η Alternative Rock πινελιά που μπαίνει σε συνδυασμό με το Post Punk ύφος.

Γεωργία: "Όνειρο Μέσα Σε Ένα Όνειρο"
Βαρύ κομμάτι, ατμοσφαιρικό,  με παρόμοιες ερμηνείες αυτές του Θάνου Ανεστόπουλου μαζί με τα Διάφανα κρίνα. Η αρχή του ξεκινά όντως σαν όνειρο και μελωδικά απογειώνεται με την κιθάρα από το 15:19 ως το 15:47. Τι είναι αυτό που βιώνουμε; Πως το διαπιστώνουμε;
Χωριζόμαστε από το τώρα και μόνο έτσι βλέπουμε την ένωση μας με το άγνωστο πεδίο, την μεγαλύτερη εικόνα.

Φαν:
Μου άρεσε η έμπνευση του τίτλου, γιατί σου φέρνει στο μυαλό το γνωστό βιβλίο του Edgar Allan Poe η το Ψεύτικο ξύπνημα που βασίζεται στην ψυχολογία, κάτι που σου κινεί αρκετά το ενδιαφέρον. Μουσικά ομολογώ πως είναι πολύ καλό, εξακολουθεί να υπάρχει το Motivo των Cure με πιο "Ελληνικό" στυλ και όχι όπως τους συνηθίσαμε από προηγούμενες δουλειές.

Γεωργία: "Σβήσε τα Ίχνη"
Μελαγχολικό κομμάτι, που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μας στο ,όχι τόσο συνθετικά αλλά το ύφος του και ο στίχος, '' Τώρα λιώνω και χάνομαι, με σβήνει η καταιγίδα σαν κερί'', με αργό tempo και τα φωνητικά στο 2:23 να δίνουν ακριβώς αυτό το αίσθημα.

Φαν:
Όμορφο κιθαριστικό ταξίδι που σου φέρνει στο μυαλό, χειμωνιάτικο περιβάλλον σε μία Παραλία, μου φέρνει κάποιες στιγμές από ήχους των Ξύλινων Σπαθιών αλλά στο πιο ισορροπημένο, σε σημείο που να μην φέρνει στο μυαλό Copy Paste, τίμιο κομμάτι!

Γεωργία:
Ομώνυμο κομμάτι, με πιο ηλεκτρονικά στοιχεία το Dark Wave με την ερμηνεία να βρίσκεται σε σταθερό μοτίβο.

Φαν:
Εν μέρει ίσως αυτό να'ναι και το σήμα κατατεθέν στην φωνή του Θοδωρή, σαν να αφηγείται περισσότερο μία ιστορία, σαν να ψάχνει ένα καινούργιο μέρος να ζήσω... Σαν να θέλει να ξεφύγει από την καταπίεση που βιώνει στην σημερινή εποχή και να ζήσει ελεύθερος σαν τα πουλιά που πετούν στους ουρανούς.

Γεωργία:
Χαρακτηριστική πάντως η φωνή σε όλο τον δίσκο μέχρι στιγμής. Κομμάτι αρκετά προοδευτικό για την εποχή μας και συμφωνώ όσον αφορά την αναζήτηση, την αλλαγή.

Φαν:
"Χρόνια Σιωπηλά" Φόρος τιμής για τις νεκρές ψυχές που χάσαμε..... Εκεί όπου η σιωπή ηγείται την θλίψη αλλά και την νοσταλγία στιγμών με πρωταγωνιστές αυτούς που μας λείπουν.

Γεωργία:
Δυναμικό κομμάτι που χτίζεται σιγά-σιγά και κρύβει και έναν πιο progressive χαρακτήρα, ο οποίος συνοδεύεται από μία υπέροχη κιθάρα και ντραμς που απογειώνουν το κομμάτι. Επίσης, το συγκεκριμένο έχει πολύ όμορφο videoclip σκηνοθετικά, με παγωμένες εικόνες, έναν άντρα και μια γυναίκα σε ένα άδειο σπίτι-ερείπιο που βιώνουν τα συναισθήματα τους  ξεχωριστά και ταυτόχρονα.

Φαν:
"Μήνυμα" Νομίζω πως αυτό Γεωργία θα σου αρέσει πάρα πολύ.

Γεωργία:
Πράγματι, προσωπικά είναι το αγαπημένο μου κομμάτι απ' αυτόν τον δίσκο, πανέμορφο από την αρχή μέχρι το τέλος! Mε αλλαγή ύφους μέσα στο κομμάτι στο ρεφρέν, το ηχόχρωμα της φωνής ταιριάζει απόλυτα. Ας δώσουμε έμφαση στο 35:48 που κιθάρα και ντραμς απογειώνουν το κομμάτι. Και συμπληρώνει ο πιο σπαρακτικός και αληθινός στίχος του δίσκου.
''Δυο φαρμακωμένα πουλιά
Στους τοίχους ραγίζουν τα φτερά μας
Έξω στέλνουμε μήνυμα
Δεν μετανιώσαμε για τίποτα''.

Φαν:
Φόρος Τιμής στον Θάνο Ανεστόπουλο! Καθώς ο στίχος "Δύο Φαρμακωμένα Πουλιά, στους τοίχους ραγίζουν τα φτερά μας." Μου φέρνει στο μυαλό το "Φαρμακωμένη Εσύ".

Φαν:
"Δάκρυ" για έναν περίεργο λόγο μου φέρνει στο μυαλό τους Killing Joke. Ίσως λόγο της εισαγωγής.

Γεωργία:
Yστερεί σε σχέση με τα άλλα κομμάτια του δίσκου συνθετικά. Είναι λίγη αλλά σημαντική και ευχάριστη η προσθήκη των εφέ της κιθάρας σε αυτό το κομμάτι, πιο απλό συνθετικά και στιχουργικά από τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου και κάνει μια κορύφωση προς το τελος. 'Ομως το συναίσθημα απογειώνεται και παίρνει άλλη μορφή με την κιθάρα οδηγό στο 39:38. 

Φαν:
Τίτλοι Τέλους με το κομμάτι "Εκεί που ο άνεμος φυσάει για σένα"... Θα μου επιτρέψεις να αναφέρω πως η εισαγωγή μου θυμίζει πολύ κάτι σε πιο Soft/Post Rock και με το Delay της φωνής να σε ανατριχιάζει σε μέγιστο Βαθμό.

Γεωργία: Το Δεύτερο αγαπημένο μου κομμάτι από τον δίσκο, σκοτεινό , ποιητικό, ατμοσφαιρικό , ερωτικό με μία υπέροχη μελωδία. To κομμάτι κάνει έρωτα στα αφτιά μας! Ο δίσκος δε θα μπορούσε να τελειώνει με καλύτερο τρόπο.

Φαν:
Πράγματι, δημιουργεί μία ρομαντική ατμόσφαιρα και φαίνεται πως στιχουργικά επηρεάστηκε από πολλούς καταραμένους ποιητές, όπως και ο Αείμνηστος Θάνος Ανεστόπουλος το ίδιο. Μου άρεσε πάρα πολύ το σόλο της κιθάρας, είναι υπέροχο απλά!! Ένα μεγάλο μπράβο στην παραγωγή τους, ακούσαμε έναν δίσκο με πολλές ιδέες, πειραματισμό και σοβαρότητα στον ήχο τους.

Γεωργία:
Νοστάλγησα έντονα τους Cure εδώ, όπως και τους Sisters Of Mercy.

Φαν:
Γενικότερα αν ψάξεις το συγκρότημα θα καταλάβεις πως πρόκειται για ρίζες πολύ πάρα πολύ βασισμένες στην Gothic Rock σκηνή, όπως και στην σκοτεινή γενικότερα.

Γεωργία:
Ένα είδος που περνάει μέσα από πολλές δυσκολίες στην εγχώρια σκηνή..

Φαν:
Ωριμάσανε πάντως σε σχέση με προηγούμενες κυκλοφορίες του, πιο προσεγμένοι, πιο σοβαροί και πιο επαγγελματίες θα έλεγα. Λίγο παραπάνω πειραματισμός να μπει στην σύνθεση θα'ναι τέλειο! Μάγκες συνεχίστε έτσι!!!


Βαθμολογία: 80/100

Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο & Γεωργία Συμεωνίδου









Σχόλια