Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Aherusia - Nostos , An Answer (?) (Album Review)

"Γονάτισαν οι ψυχές μας, καθώς σκιάζονταν από τον πόνο και τον λήθαργο που προκλήθηκε από τον φόβο...."


Οι Αθηναίοι Aherusia μετά το θριαμβευτικό Comeback του εμβληματικού "Prometheus:Seven Principle On How To Be Invicible", επέστρεψαν με νέο δίσκο και έτοιμοι να μας διηγηθούν άλλη μία σειρά ιστοριών βασισμένη στις ρίζες και την τιμή των Ελληνικών πατρίδων και την αξία της καθεμιάς της, ο τίτλος του Άλμπουμ είναι "Nostos , An Answer (?)" και κατά σειρά θεωρείται η 4η κυκλοφορία των Aherusia. 

11 κομμάτια ισορροπημένα σε αρκετά καλό επίπεδο και βασισμένα στο ηχόχρωμα που αρμόζει ούτως ώστε να υπάρξει το συναίσθημα της Παραλογίας και της νοσταλγίας που σημειώνεται για το τι αξίζει να αγαπήσουμε από την Πατρίδα μας και τι στερήθηκε η καθεμιά. 

Διαπιστώνω στον δίσκο μία έξοχη παράδοση που ανταμώνει άριστα μαζί με τον σκληρό ήχο , έχει μία μελωδία εντυπωσιακή που σε ταξιδεύει και μέσα από την φωνή του Βορέα, θα ομολογήσω πως πρόκειται για έναν συνθέτη και μία μπάντα που δεν αστειεύεται αλλά τολμάει να πειραματιστεί και να σκεφτεί έξω από το κουτί του ακραίου ήχου και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μία μπάντα που ξεκίνησε ως Black/Folk Metal και προσπαθεί να φτιάξει την προσωπική της ταυτότητα, πράγμα που για μένα είναι πολύ σπάνιο και εντυπωσιακό, ο λόγος; επειδή τολμάνε!

Προσωπικά ο δίσκος το πρώτο πράγμα που μου έφερε στο μυαλό είναι διάφορες εικόνες από Ρίζες Αρχαίας Ελλάδας, περηφάνια για τον κάθε πολιτισμό και γενικότερα ένα συναίσθημα μεταξύ Νοσταλγίας και γοητείας. Μου άρεσε πάρα πολύ η προσθήκη παραδοσιακών φωνητικών μίας και μιλάμε για παραδοσιακή μουσική και όχι για κανονικό Metal. Συμπέρασμα; Δεν ακούμε μόνο Metal, ακούμε μουσική και πρέπει να την υποστηρίζουμε κιόλας και όχι να σνομπάρουμε αυτούς που δεν παίζουν Heavy Metal η δεν έχουν Scream Vocals.

Κάποια που θα ξεχώριζα προσωπικά θα'ταν το εξαίρετο Ανάθεμα τον Έτιο/Άνταμαν Παλικάρι μίας και αναφέρεται στην ιστορία της Θράκης και την αξία των Θρακών όπως και το Αγρίμια. Θα πω ότι εκτίμησε πάρα πολύ την ατμόσφαιρα που προκάλεσε ο πλούτος της Ελληνικής γλώσσας. "Έχετε γεια βρυσούλες, βροντή, βουνά ραχούλες",  Ο μονόλογος ήταν το τέλειο Timing για να το ανταμώσουν τέλεια! Μία πολύ ωραία παραγωγή από πίσω, ένα επικό στοιχείο που απλά είναι Concept και σε κρατάει σε μία ωραία ένταση που σε κάνει να θες να δοξάσεις την πατρίδα στην οποία ζεις, να τιμήσεις το χώμα που πατάς και την Γη! 


Ήταν ένα 45λεπτο ταξίδι βασισμένο κυριολεκτικά, που σε κρατάει σε μία όμορφη μελαγχολία η οποία δείχνει τα τραύματα που βιώσει ο Πολιτισμός μας, αλλά και την τιμιότητα που υπήρξε προς την πόλη της Κωνσταντινούπολης η η Θράκη η η Χίος η ο Πόντος η το οτιδήποτε βασίζεται στην ουσία της ιστορίας μας. Θεατρικότητα, επαγγελματισμός, όρεξη για ψάξιμο, πειραματισμό και εύχομαι ο 5ος δίσκος να'ναι το ίδιο πιο θεατρικός και άλλο τόσο πιο σοβαρός. Δεν μιλάμε απλά για Metal, μιλάμε για μουσική. Σταματήστε επιτέλους τις προκαταλήψεις και το σνομπάρισμα και απλά ακούστε μουσική, στηρίξτε την μουσική γιατί στις μέρες μας, είναι το μόνο που μας απέμεινε!

Βαθμολογία: 85/100


Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο


Σχόλια