Οι Halocraft στο Rock Da Vinci: "Μεταφορικά είναι όλες οι μάγισσες που είσαι διατεθειμένος να χάσεις. Το να πιάσεις τη θάλασσα με αλυσίδες είναι κάτι ακατόρθωτο άλλωστε. Είναι κάτι στο οποίο είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις, ένα οξύμωρο σχήμα. Εμείς, έχουμε σπάσει τις αλυσίδες μας. Έχουμε ξεπεράσει τις προσδοκίες μας και ο κόσμος μας έχει αγκαλιάσει."

Καθώς τελείωσε η περιοδεία των Θεσσαλονικιών με τις Μάσκες , Halocraft. Μίλησαν στο Rock Da Vinci και απάντησαν στις ερωτήσεις της Γεωργίας Συμεωνίδου αναφέροντας τις εμπειρίες τους στην Ευρώπη, στα μελλοντικά τους πλάνα, για ντεμπούτο κυκλοφορία τους με τίτλο "Chains For The Sea" και για την φιλοσοφία τους σχετικά με την μουσική.

Rock Da Vinci: Γεια σας παιδιά, χαιρόμαστε πολύ που βρισκόμαστε εδώ μαζί σας ακριβώς μετά από την Ευρωπαϊκή περιοδεία, ας σας καλώς ορίσουμε και από κοντά! Αλλά, πριν μιλήσουμε για το tour σας, ας γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω. Πώς ήταν η εμπειρία σας από τη συμμετοχή σας στο Street Mode Festival 2019;

Halocraft: Ήταν μια φοβερή εμπειρία για εμάς, μια απίστευτη ευκαιρία που μας δόθηκε από το Χρήστο τον manager μας, χαιρόμαστε που ο κόσμος συμμετείχε θερμά στο show, στο concept μας. Σταθήκαμε στο ύψος μας, δώσαμε ό,τι είχαμε! Χαρήκαμε που μεταδώσαμε τα vibes και νομίζουμε φάνηκε πως γουστάραμε και περάσαμε τέλεια. Καθώς και ήταν τιμή μας που παίξαμε με δύο μεγάλες μπάντες Tuber και Villagers of Ioannina city.Ελπίζουμε να μας ξανακαλέσει το Street mode .. θα θέλαμε να ξαναπαίξουμε!

Rock Da Vinci: Υπάρχουν άλλα φεστιβάλ στα οποία θα θέλατε να παίξετε άμεσα στο μέλλον;

Halocraft: Στόχος μας είναι να παίξουμε σε φεστιβάλ που σχετίζονται με το είδος μουσικής που παίζουμε, κυρίως στο εξωτερικό και βασικό να είναι στο είδος που αντιπροσωπεύουμε στο post rock. Κάποια φεστιβάλ που γίνονται στην Ελλάδα μας ενδιαφέρουν ιδιαιτέρως, όπως του Αλμυρού. Σίγουρα θα μπορούσαμε να οργανώσουμε κι εμείς κάποιο σε Θεσσαλονίκη ή Αθήνα με μπάντες αυτού του είδους, ή να έρθουν ή να κατέβουμε.

Rock Da Vinci: Κάποιες μπάντες με τις οποίες θα θέλατε να παίξετε μαζί;

Halocraft: Υπάρχουν πολλές. Μας γίνεται τιμή αυτό το καλοκαίρι να παίξουμε με We lost the sea, που είναι μια από τις βασικές μας επιρροές. Θα θέλαμε να παίξουμε με τους God is an astronaut κάποια στιγμή όταν επισκεφτούν την Ελλάδα. Επίσης, με Explosions in the sky, να επανασυνδεθούν οι Maybe she will μόνο και μόνο για να κάνουμε μαζί ένα live! Καθώς και Godspeed Black Emperor , τους οποίους θεωρούμε σπουδαίους και τους MONO και να ανοίξουμε πόρτες για Ασία και θα θέλαμε πολύ να ακουστεί η μουσική μας εκεί. Όποτε έχουμε ευκαιρία, θα το κυνηγάμε και αν θέλουνε καλώς.

Rock Da Vinci: Θέλετε να μας πείτε πως προέκυψαν οι μάσκες; Πως λειτουργούν για εσάς και τι αντιπροσωπεύουν;

Halocraft: Οι μάσκες είναι κομμάτι της ιστορίας που έχουμε γράψει, μια ιστορία που θα ολοκληρωθεί σε τρία μέρη, στα επόμενα δύο album. Έχουμε σκοπό να τις αλλάξουμε στο επόμενο album το οπoίο θα είναι prequel του Chains for the sea, για το οποίο είχαμε γράψει την ιστορία, αλλά όχι τα τραγούδια. . Θα αλλάξουμε και κάποια πράγματα στην εμφάνισή μας γενικά. Μας βοηθάνε να μην είμαστε ο εαυτό μας, γιατί στο stage είμαστε τα παιδιά της μάγισσας, όχι οι μουσική που είμαστε κάτω από το stage. Σου δίνει μια ελευθερία, επειδή γινόμαστε ένα με τη φύση, μας βοηθάει να απελευθερώσουμε τα πιο ζωώδη ένστικτα. Δεν φοράμε μάσκες, μεταμορφωνόμαστε.

Rock Da Vinci: Και τώρα ας τα πάρουμε με τη σειρά, πως λειτούργησε η ανοιχτή ερώτησή σας στο κοινό της Γαλλίας μέσω Facebook, για μέρος στο οποίο θα μπορούσατε να παίξετε live, εφόσον σας είχε προκύψει κενό;

Halocraft: Πήραμε κάποιες προτάσεις και μάλιστα ένας από τους ανθρώπους που μας πλησίασε, ήταν και το παιδί που μας έκλεισε τα live στο Arras και μας έφερε και σε επαφή με promoters. Προσπαθήσαμε να πάμε σε μέρη που είχαν δείξει την μεγαλύτερη ανταπόκριση με views και η Γαλλία ήταν μια από αυτές μαζί με τη Γερμανία, ώστε να συμμετέχει ο κόσμος και να το ζει ενεργά. Θέλαμε Παρίσι, αλλά δεν μας βγήκε.

Rock Da Vinci: Από το tour σε ποιά πόλη θα θέλατε να ξαναπαίξετε και γιατί;

Halocraft: Ας μη μιλήσουμε για πόλη, ας μιλήσουμε για μέρος. Τα πιο όμορφα μέρη ως αποδοχή από τον κόσμο και το live σαν εκτέλεση και πως περάσαμε εμείς, ήταν σίγουρα στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας στο Quantic club, στο Poznan που είχε τρομερή ατμόσφαιρα στη Πολωνία, το Arras στη Γαλλία και στη Brest που το κοινό ήταν θερμό και γούσταρε πολύ. Γενικά, όλα τα μέρη μας άφησαν καλές εντυπώσεις, όμως αυτά τα τέσσερα μας άφησαν την εντύπωση πως ο κόσμος ήταν και θα είναι μαζί μας πιο θερμά.

Rock Da Vinci: Μαγαζιά που παίξατε και σας έκαναν εντύπωση;

Halocraft: Ένα μαγαζί στη Lille, το οποίο ήταν μαγαζί με ηλεκτρονικά παιχνίδια. Επίσης, στη Σλοβακία που ήταν μαγαζί χτισμένο σε κατακόμβη. Και στην Αγγλία, στο Λονδίνο, που άνοιγες μια πόρτα και ήταν κρυμμένο πίσω από μια βιβλιοθήκη.

Rock Da Vinci: Κάποια ιστορία που σας έμεινε;

Halocraft: Κάναμε και φωτογράφιση στο μέρος που έγινε η απόβαση της Νορμανδίας, συγκλονιστικό μέρος και εκείνη τη μέρα είχε άμπωτη και είχε νεκρά ψάρια και κοχύλια παντού. Φοβερή αίσθηση και ατμόσφαιρα, αλλά πολύ κρύο! Επίσης, κάποια στιγμή είχε κλειδωθεί η πόρτα του van και έπρεπε να χωθεί ο οδηγός κάπως και φαινόντουσαν μόνο τα δύο του πόδια και σκάσαμε να γελάμε! Το ανοίξαμε τελικά.. Επίσης μετά από το live στο Arras θέλαμε να κοιμηθούμε και στο νεοκλασικό της κοπέλας που μείναμε αποφάσισαν να κάνουν πάρτι και ο ντράμερ μας σε άπταιστα γαλλικά ξύπνησε με τη φράση '' τι κάνετε γαμώ'', γιατί όπως καταλαβαίνετε έχει κούραση το tour αν και μετά το live μας στη Lille παίξαμε video games ως το πρωί αντί να κοιμηθούμε χαχα.. Και το καλύτερο, ήταν στο Λονδίνο που κλείσαμε το airbnb και ο τύπος δεν έφυγε ποτέ από το σπίτι, ενώ αυτό δε το έγραφε στην περιγραφή πουθενά και όλα τα παράθυρα του σπιτιού ήταν κλειδωμένα, καθώς και απαγορευόταν το κάπνισμα ( παντού εκτός του Βερολίνου) και κάπως έτσι συγκατοικήσαμε με ένα φάντασμα..

Rock Da Vinci: Ωραία, ας γυρίσουμε λίγο στο κομμάτι των live. Ιδανικά, τι απαιτήσεις έχετε από ένα καλό live;

Halocraft: Να έχει καλό ήχο και να μας παρέχουν αυτά που ζητάμε, τουλάχιστον βασικά πράγματα για να περάσουμε καλά με τον κόσμο. Καθώς και βοηθάει πολύ ο προτζεκτορας. Και όσο αφορά την αντιμετώπιση των προβλημάτων, πρέπει να έχεις εσύ μαζί σου εξαρτήματα, γιατί μας έτυχε πχ να μην υπάρχει μικρόφωνο, αλλιώς βάζεις δυνατά τους ενισχυτές και ελπίζεις για το καλύτερο.

Rock Da Vinci: Ποιές οι αλυσίδες σας και αν τις έχετε σπάσει με τη μουσική;

Halocraft: Μπορείς να το πάρεις κυριολεκτικά και μεταφορικά, κυριολεκτικά είναι μέρος της ιστορίας και είναι ο τρόπος που θανατώνεται η μάγισσα, μητέρα των παιδιών του δάσους. Μεταφορικά είναι όλες οι μάγισσες που είσαι διατεθειμένος να χάσεις. Το να πιάσεις τη θάλασσα με αλυσίδες είναι κάτι ακατόρθωτο άλλωστε. Είναι κάτι στο οποίο είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις, ένα οξύμωρο σχήμα. Εμείς, έχουμε σπάσει τις αλυσίδες μας. Έχουμε ξεπεράσει τις προσδοκίες μας και ο κόσμος μας έχει αγκαλιάσει. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ακούσουν την ιστορία μας και αυτό μας δίνει δύναμη για τα επόμενα album.

Rock Da Vinci: Η μουσική σας έχει πολλά ups and downs πόσα σημαντικά είναι για εσάς και τι έχετε στο μυαλό σας για το μέλλον;

Halocraft: Είναι πολύ σημαντικά για εμάς, γιατί είναι ένα μέσο να ταράξουμε το πολλές φορές μονότονο ύφος της post rock. Θέλουμε να μην επαναλαμβανόμαστε συχνά και πολύ, να ανεβάζουμε την ένταση όπου το νιώθουμε, άλλωστε μια ιστορία έχει τα ups and downs και τα στάσιμα σημεία της. Τα σχέδια μας για το μέλλον είναι οι ηχογραφήσεις το καλοκαίρι.. Και όσα καλά live στα οποία θα συμμετέχουμε.. Λίγο πιο συγκεκριμένα, πιστεύουμε πως η μουσική ως τέχνη πρέπει να περιλαμβάνει όσο πιο πολλές αισθήσεις γίνεται. Να ξεφεύγει η μουσική από το πως παίζεις, τι είσαι, τι κάνεις. Πολλές εικόνες ( προτζεκτορας), απλότητα και η μουσική να συμβαδίζει με τα συναισθήματα. Όταν υπάρχει απαγγελία ή στίχος αυτό κάτι σημαίνει, όταν υπάρχει εικόνα υπάρχει λόγος!

Rock Da Vinci: Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος, θέλετε να προσθέσετε κάτι;

Halocraft: Πως παίξαμε με πολύ ωραίες μπάντες που θα θέλαμε να συνεργαστούμε ξανά στο μέλλον, να αναφέρουμε ενδεικτικά τους Electric moon, Torsz , ΟHM Και όντας 25 μέρες στο δρόμο δεθήκαμε πολύ με τα παιδιά και σημαντικό πως δε μαλώσαμε! Χαιρόμαστε που ο κόσμος το αγκαλιάζει όλο αυτό, περνάμε πολύ καλά και ελπίζουμε στα καλύτερα!

Για το Rock Da Vinci,
Γεωργία Συμεωνίδου