Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

The Slayerking - Tetragrammaton (Album Review)



"Η Πραγματικότητα βυθίστηκε μέσα στο Έρεβος και τυλίχτηκε στις σκιές σαν ένα απολίθωμα αρχαίο, σε μία νεκρή ζώνη."

Είμαι βέβαιος πως στον χώρο της Doom Metal σκηνής, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει τους εμβληματικούς Nightfall έχοντας τον Ευθύμη Καραδήμα στα φωνητικά και αφετέρου ως μεγάλο τιμονιέρη στην μπάντα.
Το 2013 πήρε την μεγάλη απόφαση να φτιάξει ένα γκρουπάκι, τους Slayerking , οι οποίοι κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ντεμπούτο Άλμπουμ με τίτλο "Sanatana Dharma" το 2014 και 5 χρόνια μετά επιστρέφουν με το 2ο πόνημα τους, το οποίο κρούουν οι ιαχές το όνομα "Tetragrammaton" το οποίο και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 4 Οκτωβρίου μέσω της Off The Record Label.


Έχει περάσει σχεδόν 1 μήνας από τότε που έμαθα ότι οι Αθηναίοι Doom Metallers θα κυκλοφορήσουν το 2ο πόνημα τους, όλο αυτό ξεκίνησε με το που πρωτάκουσα το ντεμπούτο κομμάτι που έδωσαν στα Social Media, ο λόγος για το έμβλημα κατά την ταπεινή μου γνώμη Story Of The Snake Who Grew Legs And Became A Lizard - The Slayerking , αλλά αυτό προτιμώ να το περιγράψω όλο από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι ένα ταξίδι που σε πάει στο Έρεβος, το οποίο κρύβει πολλές & μεγάλες ανακαλύψεις.


Intro To Your Darkness το οποίο θυμίζει απόσπασμα από παλιά ταινία τρόμου για να υποδεχτεί το ατμοσφαιρικό Bless Those Who Weep And Sell Their Tears To Unbelievers ξεκινάει με έναν πιο καλτ χαρακτήρα, στον οποίο συνίσταται ότι έχουν δώσει μεγάλη ουσία στις μπασογραμμές όση βάση δόθηκε στο σάπιο Doom ριφ που στο μυαλό σου φέρνει το πανέμορφο "To Mega Therion" των Celtic Frost, ωστόσο είναι ένα πολύ ωραίο Concept με ωραίες εικόνες, σάπια χρώματα και μία φρίκη σαν να βλασφημάς το όνομα του κυρίου, Συμπαθητικό και αρκετά καλό.


We Crucified The Pligrims They Believed In You καθώς η ένταση ανεβαίνει, το ηχόχρωμα είναι σταθερό με κάποιες πιο βρώμικες εναλλαγές στην κιθάρα και με πιο My Dying Bride ύφος και με ωραία μελωδία από πίσω.


Τώρα θα έρθω στο προσωπικό αγαπημένο που ανέφερα πρώτο,πρώτο εν συντομία αλλά θα το αναλύσω περαιτέρω λίαν συντόμως. Ένα κομμάτι με μία επιβλητική εισαγωγή,μία μελωδία κιθάρας τρομερή και έναν όγκο στο μπάσο ανατριχιαστικό, που συνεχίζει ακόμη πιο σκοτεινά.... Ευθύμη κεντάς!!! Κομμάτι που προσωπικά θεωρώ πως είναι το ιδανικό για να παίξει ως Soundtrack σε παλιά ταινία τρόμου.Δεν σε αφήνει ουδεμία στιγμή σε ησυχία αυτό το τραγούδι και με ένα εξαίσιο σόλο κιθάρας από τον Κώστα. Σε κάποιο σημείο μου έφερε στο μυαλό πολύ κάποιες δουλειές των βρετανών Cathedral , το οποίο δόθηκαν κάποιες πινελιές από το Monotheist των Celtic Frost και εδώ επιμένω ότι θεωρείται ένα σκοτεινό ταξίδι που χαρακτηρίζεται επιτυχές!


My Love Has Died On The Vine εδώ είναι ξεκάθαρο ότι η μουσική ήταν είναι και θα είναι στυλ Nightfall , κάτι το οποίο με γύρισε στις ωραίες σκοτεινές εποχές του εμβληματικού "Macabre Sunsets" του 1993. Όμορφο,υπέροχο,μελωδικό με ύφος Paradise Lost.


Where I Saw You Last Time Bleeding - Revelation αλήτικο ξεκίνημα, πιο Heavy Metal σε στυλ Cathedral, το ακούς και γίνεσαι τούμπανο! Ωραίο το πάντρεμα των γυναικείων φωνητικών με την όλη ερμηνεία και η συνέχεια στις μελωδίες εκθαμβωτική σαν να βρίσκεσαι σε ένα σκοτεινό δάσος.


Queen Of Sheba Undresses Before Pulsating Chords και εκεί που βιώνεις ένα ωραίο Post Rock ξαφνικά εμφανίζεται ο δράκουλας και σε τρομάζει. Ωραία εναλλαγή και απορείς πως το έκαναν αυτό; Ωραία προγκρεσιβιά προχωρημένη θα έλεγα και ενδιαφέρουσα...Επιβλητική χροιά με μυστήριο ύφος,απόκρυφο και οι απόλυτες Cult διαθέσεις σαν να είσαι με ένα ποτήρι κρασί και να διαβάζεις ανενόχλητος ένα βιβλίο του Lovecraft. Ένα ρομάντζο τραγικής ειρωνείας θα το χαρακτήριζα αυτό το μέρος.



Umbra, Pehumbra And Antumbra - Evil Eye πυκνώνει η νύχτα,φουντώνει η πίσσα και αγριεύουν οι διαθέσεις με την πάροδο του χρόνου, σε πιο Black Metal φωνητικά,πιο τελετουργικό και πιο χαοτικό συνθετικά το σημείο αυτό. Αυτό μου θύμισε λίγο ένα σημείο του Eyes Wide Open και με τον ρυθμό από πίσω να σε υπνωτίζει σε άφθονο Headbang όσον αφορά το Tempo. Ωραίος πειραματισμός παρόλα αυτά.


Under The Spell Of Alice And Her Virgin Sin - The Expulsion οι μάγισσες έτοιμες να χορέψουν κάτω από το ξόρκι και την μαγεία... Για να γιορτάσουν την κυριαρχία τους γύρω από την φωτιά... Κάτι τέτοιο μου ήρθε στο μυαλό. Μου αρέσει η ροή του κομματιού που από πιο ταξιδιάρικη έγινε πιο Dark/Doom Metal και με τα ντράμς να πηγαίνουν ρυθμικά με την κιθάρα και την φωνή. Είναι αξιέπαινο αυτό, κομμάτι θα το χαρακτήριζα πολύ Comfort στην σύνθεση του, το Blues σόλο ήταν το κερασάκι στην τούρτα γιατί αντάμωσα άρτια! Φινάλε με μία μελωδία που αποχαιρετά εξαίσια το νέο πόνημα και τελειώνει το σκοτεινό αυτό ταξίδι.

Μία τριάδα συμπαθητική, τρομερή και με πολύ έμπνευση που πιστεύει σε αυτό που κάνει, αυτό το εκτίμησα όπως και το εξώφυλλο το οποίο έχουν φτάσει τον πήχη πολύ ψηλά απ'όσο πρέπει, μου άρεσε το Artwork ήταν με πολύ ωραία χρώματα και σου δίνει την αίσθηση ταινίας τρόμου.Αυτό που με προβλημάτισε ήταν ότι σε όλα τα κομμάτια πρόσεξα συνθέσεις και επιρροές από Celtic Frost κρατώντας τις ρίζες ζωντανές από Nightfall και αυτό είναι που μετράει. Μου άρεσε, είναι πολύ καλό, το συστήνω ανεπιφύλακτα αλλά περίμενα περισσότερο στο θέμα του Avant-Garde. Εύχομαι στην επόμενη κυκλοφορία να γίνει όλο και πιο σκοτεινό αλλά και πιο ώριμο. Η παραγωγή αλλά και η ηχογράφηση ήταν σε ένα πολύ καλό επίπεδο αυτό είναι κάτι που οφείλω να αναγνωρίσω όπως και ότι το σύνολο είναι αρκετά συμπαθητικό αλλά αυτό είναι και κάτι υποκειμενικό άλλωστε.
Ακούστε το "Tetragrammaton" , το συνιστώ είναι ένα σκοτεινό ταξίδι.


Βαθμολογία: 80/100


Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο




Σχόλια