Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Neptune Is Dead - Chronos (Album Review)

"Τους αρέσει να σκοτώνουν τον χρόνο τους , περιμένοντας τον χρόνο να τους σκοτώσει"

~ Simone De Beauvoir ~

Αναρωτιέμαι πως γίνεται η Γαλλίδα Φεμινίστρια να καταφέρνει να μπαίνει μέσα στην ψυχοσύνθεση της μάζας και του κουτσομπολιού όποτε βλέπουν κάτι να γίνεται πιο έντονο και συζητήσιμο! Αυτό συμβαίνουν εάν συνδυάσουν το όνομα μαζί με τον τίτλο του δίσκου , πράγμα που έχει διαφορετική ερμηνεία έχοντας δύο όρους.... Τον Χρόνο και τον πατέρα του Δία , τον Κρόνο! Προσωπικά επέλεξα να το πάω με βάση τον Χρόνο! Όλο αυτό μας το επεξηγεί μία πεντάδα που ξεκίνησε από την Θεσσαλονίκη το 2018 και πλέον το Debut Album τους , είναι γεγονός και ονομάζεται "Chronos" , ένας δίσκος που θα θεωρήσει κανείς ότι κινείται σε πιο Heavy Rock'N Roll μονοπάτια μέσα από τις 10 συνθέσεις που συνοδεύουν τον πρώτο τους δίσκο και με αυτό συστήνονται στους λάτρεις του σκληρού ήχου!

θα ξεκινήσω από την εμφάνιση του δίσκου , όπου διαπιστώνουμε μία πολύ όμορφη δουλειά όπου το εξώφυλλο σου βγάζει πολλά συναισθήματα , τα οποία έχουν ως πρωταρχική βάση τον χρόνο που περνάει από τότε που γεννηθήκαμε , μέχρις ότου πεθάνουμε! Μία πολυχρωμία που θα έλεγε κανείς , ότι είναι ένα έργο αφηρημένης τέχνης με τα χρώματα να ταιριάζουν γάντι με το "Concept" θα πω του δίσκου! Ένα Album που από την εμφάνιση του , νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο πως θα κινήσει τον κόσμο της ωραίας μουσικής ως μία πρώτη καλή εντύπωση! Θα διαπιστώσετε στο λογότυπο της μπάντας , ότι υπάρχει ένα λογοπαίγνιο , καθώς το "Τ" με το "Α" από κάτω κουμπώνουν και δημιουργούν κάτι σαν μία γέφυρα! Αυτό νομίζω ότι δείχνει ένα παιχνίδι μέσα από τις εικαστικές ικανότητες της Manster Design , η οποία έχει ως εγκέφαλο τον Μάνθο Στεργίου όσον αφορά το Design του Artwork! Μία εξαιρετική ζωγραφιά , την οποία υπογράφει η Ναταλία Τ.

Πάμε τώρα στο μουσικό κομμάτι του δίσκου , ένα ντάμπα ντούμπα από το πουθενά έρχεται σαν "Γουρούνα" να ρημάξει τα πάντα με ένα Intro Drum Solo να υποδέχεται έναν όγκο κιθάρας στο εξαιρετικό "Brimstone" , το εναρκτήριο όπου σε βάζει απευθείας στο τρυπάκι για το τι μπορεί να μας περιμένει! Γκρουβάτες κιθάρες , τρομερός ρυθμός , με πολύ αλητεία και κατ' εμέ ταξιδιάρικο , φέρνοντας εικόνες στο μυαλό λες και θέλεις να πιάσεις μία Dodge και να ταξιδέψεις με μία μπύρα στο χέρι! Η φωνή ταιριάζει απίστευτα με αποτέλεσμα να σου δίνει πάτημα για πολύ χωρό! Ένας συνδυασμός Desert Rock με πιο Indie που σε βάζουν για τα καλά σε ξέφρενο ρυθμό με τους 1000 Mods να αισθάνονται σίγουρα υπερήφανοι που επηρέασαν τους Neptune Is Dead!

The Fortress Of Montauk , το επόμενο κομμάτι που θα μπορούσα να το αποκαλέσω ως έναν από τους απόγονους του Zakk Wylde! Οι Alice In Chains , Οι Soundgarden και οι Black Label Society αντάμωσαν νομίζω εδώ και δημιούργησαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα με μία μελωδία να σε κρατάει σε Amok! Δεν υπερβάλλω το εννοώ! 03:50 και ένα κρεσέντο που σε κάνει να χάσεις τον αυχένα σου , κυριολεκτικά ξέσπασμα , που σίγουρα σε Live θα γίνονταν της τρελής σε αυτό το Tempo! Ριφς , τύμπανα , μπάσο και φωνή πήγαν αρκετά καλά , καθώς νομίζω πως Infected Studio της Λειβαδιάς και Γιώργος Στουρνάρας στην Κονσόλα σημαίνει πως μιλάμε για μία μπάντα που έχει τον πήχη της πολύ ψηλά. Την συνέχεια του δίσκου , δίνει το Answers , ένα κομμάτι που πάνω κάτω κινείται στο ίδιο Motivo με αυτό του προηγούμενου κομματιού , όπου σε κρατάει με ένα πολύ ενδιαφέρον ηχόχρωμα που αποτελείται από μία πολύ "λυσσασμένη" κιθάρα , ένα μπάσο που ακούγεται δυνατά και καλό Drum Set , προσωπικά θα πω ότι εδώ περίμενα κάτι παραπάνω στον δυναμισμό των τυμπάνων συγκεκριμένα , ενώ φαίνεται ότι έγινε μία αρκετά καλή προσπάθεια και καλά δεμένη!

Μία εισαγωγή στο Handler Of The Mob που τελείως αυθόρμητα είναι φανερό ότι θύμισε πάρα πολύ έναν συνδυασμό από Villagers Of Ioannina City & Stoned Jesus. Δεν είναι καθόλου κακό αυτό , γιατί αν τα βάλεις όλα μαζί κάτω , η συνέχεια είναι πολύ ιδιαίτερη! Ξαφνικά από ποιο μελωδικός ο ήχος τους , πάει σε πιο γερά γκάζια και σε κάνει να θες να "χορέψεις Shake" , εν ολίγοις να κουνηθείς ύστερα από την εναλλαγή που κάνει ο ήχος του συγκεκριμένου κομματιού!

Narcissus In Vain , ένα κομμάτι που ήταν και το πρώτο Single της μπάντας , που κυκλοφόρησε στο Youtube. Ένα αρκετά δυνατό , έντονο , ιδιαίτερο και αρκετά Rock που μέσα από τις ογκώδεις κιθάρες , το γεμάτο μπάσο και την πολύ γεμάτη χροιά της φωνής! Τα δίνουν όλα κυριολεκτικά! Ένα κομμάτι με αρχή , μέση και τέλος ενώ το Liquid Messiah , σου δίνει ακριβώς την ίδια αίσθηση στο πιο Light και ταυτόχρονα αργό κομμάτι , το οποίο αλλάζει στην πορεία του κομματιού και γίνει πιο.... Γκρουβάτο όπως και το Morae που ξεκινάει πιο επιβλητικά και στην συνέχεια καταλήγει σε πιο Soft Rock Tempo , όπου στην πορεία γίνεται πιο ατμοσφαιρικό και πιο Post Rock και επανέρχεται στην πιο έντονη μορφή του!

Worship What We Fear , πιάστε κλειδιά αμαξιού και τερματίστε το στροφόμετρο του αυτοκινήτου , καθώς αυτό θα μας προκαλέσει μαζί με το Seas Of Decay όπου ο ρυθμός είναι σταθερό και πιο δυναμικός , ειδικά στις κιθάρες που ταιριάζουν με τα φωνητικά και σου δίνει μία εκπληκτική αισθητική Party!!!

Τίτλοι τέλους με το κομμάτι με το The Sky , ένα τραγούδι όπου ξεκινάει πολύ αργά , μελωδικά και κάπως μελαγχολικό , σαν να σου δίνει την αίσθηση ότι βλέπεις τους ουρανούς και σε συνδυασμό με την φωνή ταξιδεύεις σε κάτι πολύ περίεργο μαζί με τις διφωνίες τους , καθώς αυτό κρατάει για περίπου 4 λεπτά , ενώ η συνέχεια μετατρέπεται σε πιο Heavy ρυθμούς με τα τύμπανα να παίρνουν φωτιά και τις γρήγορες κιθάρες παρομοίως! Ένα κομμάτι με πολλά σκαμπανεβάσματα , πολύ έξυπνα Tempo , ωραίο μπάσο που μου θυμίζει το προσωπικά αγαπημένο μου "Perfect Sunday" των Θεσσαλονικιών Instant Boner. 

Ένα τρομερό "φευγαλέο" θα το χαρακτηρίσω κομμάτι , που έχει ένα διακριτικό σόλο κιθάρας , που σου δίνει την αίσθηση ότι πας στα Αστέρια και ψάχνεις τους Ουρανούς για να βρεις τους Πλανήτες! Μία πολύ όμορφη δουλειά , συμπαθητική , με ήχους που συμβιβάζονται με συγκροτήματα όπως είναι οι Μέμφις (όπως διάβασα σε ένα άρθρο) , οι Instant Boner , οι Potergeist σε κάποια σημεία ακόμη και οι 1000 Mods

Νομίζω πως αυτό , μας δείχνει ότι οι Πελοποννήσιοι Desert Rockers , έχουν δημιουργήσει θα πω μία νέα μουσική γενέτειρα που έχει ως πρωταρχική βάση το Stoner και το Desert!

Σαν πρώτη καλή εντύπωση , νομίζω ότι είναι πολύ θετική , έχουν ένα Tempo αρκετά ιδιαίτερο για το οποίο πρέπει να γνωρίζεις Πάνω - κάτω τον ήχο που "εκπροσωπούν" θα πω εγώ! Θεωρώ πως έχουν πολλές προοπτικές και θεωρώ ότι κατάφεραν να δημιουργήσουν , κάτι αρκετά αξιόλογο μέσα σε ένα είδος , όπου κάθε 3 και λίγο θα δούμε και από μία Heavy/Desert Rock μπάντα! 

Ένα συγκρότημα που θα έλεγε κανείς ότι οι συνθέσεις τους έχουν σαν βάση από την μία την πιο "σύγχρονη" Rock σκηνή αλλά και την πιο 90's με αποτέλεσμα να καταφέρνουν να συνδυάσουν τον παλιό αλλά και τον πιο μοντέρνο ήχο σε δέκα κομμάτια που νομίζω ότι η σχεδόν μία ώρα (συγκεκριμένα 56:25) , νομίζω είναι το ιδανικό για να καταφέρει κανείς , να απολαύσει έναν δίσκο! Μία μπάντα με πολλές προοπτικές και πιστεύω ότι ξεκινάνε με μία πολύ τίμια προσπάθεια!

Βαθμολογία: 75%

Σχόλια