Karma Violens - Mount Of The Congregation (Album Review)

 

"Η εμμονή του χριστιανισμού να βρίσκει τον κόσμο άσχημο και κακό έχει κάνει τον κόσμο άσχημο και κακό."

~ Friedrich Nietzsche ~

Ο Freddy Krueger είναι σαν τον φοίνικα , άπαξ και τον κάψεις ξαναζωντανεύει από τις στάχτες του και αναζωπυρώνεται η έπαρση του. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους δικούς μας Πρωτευουσιάνους Melodic Death Metallers , Karma Violens που ύστερα από περίπου τρία χρόνια κυκλοφορίας του εξαίρετου "Serpent God" μέσω της Growl Records και μετά από ένα διάστημα "σιωπής" από την μπάντα επιστρέφουν δριμύτεροι, σημειώνοντας το Νο. 4 στην σειρά των Full Lengths τους και μάλιστα χωρίς τον περίφημο Μάριο Duport (Lucifer's Child) πλέον στο Line Up τους. Την θέση του παίρνει ο νεαρός ανερχόμενος Growler , Ηλίας "Blackbones" Ζούνης (Moral Corruption) ο οποίος υπογράφει στο "Mount Of The Congregation" τα φωνητικά και το εικαστικό κομμάτι του νέου δίσκου για ακόμη μία φορά ο Γιάννης Νάκος (Remedy Art Design , Vocalist - Mortal Torment), η ημερομηνία επίσημης κυκλοφορίας του δίσκου , παραμένει στην Σπιναλόγκα.

Ξεκινάει το σκοτεινό ταξίδι μας με μία εισαγωγή που θυμίζει και λίγο θα έλεγε κανείς Creepy και από το πουθενά σταματάει και χώνεται σε επιθετική έκρηξη που θυμίζει ξεκάθαρα όγκους Arch Enemy , Γκρούβες και κάποιες Black Metal μελωδίες που όλες μαζί με την φωνή στο κομμάτι Embrace δίνουν το κατάλληλο ολοκαύτωμα για τον σβέρκο μας! Επιθετικό , άγριο , βαρβάτο και όπως αρμόζει χωρίς έλεος υπό την αιγίδα του κρυσταλλένιου ήχου αλλά και της χημείας των κιθαριστών σε τεχνικές συγκλονιστικές!!!

Η συνέχεια δίνεται με το One Way Journey και πράγματι όπως προ είπαμε....ΣΥΝΕΧΕΙΑ! σε σταθερό επίπεδο οι μουσικές εκφράσεις που δίνονται και είναι τόσο επιβλητικές και σε συνδυασμό με τα γρήγορα τύμπανα καταλήγουν σε πιο Death Metal ύφος που θυμίζει κάπως και Vital Remains και οι εναλλαγές φωνητικά από πιο Growl σε πιο Scream είναι πραγματικά το τέλειο πάντρεμα!

The Observer και Great Old Ithaqua έρχονται να φέρουν καταστροφές με ήχους πιο ντεθιάρικους , που σε συνδυασμός με τα old School γκάζια δίνουν μία έμφαση μεγαλύτερη με αποτέλεσμα το ένα κομμάτι να καλύπτει το άλλο και τα σόλο να δίνουν το τέλειο φινάλε στο όλο σύνολο για να υποδεχτούν το My Storm Upon You στο οποίο διαπιστώνουμε μία αλλαγή στους ήχους , που είναι πιο κοντά σε επιρροές των 00's και με μία τεράστια ποικιλία ακουσμάτων από πιο Black/Death , σε πιο Melodic Death Metal και μία έξυπνη εναλλαγή στο Tempo η οποία σε ελκύει να το αφήσεις μέχρι το τέλος!

Στο Kingdome Of The Deserters ένα ηχόχρωμα που στον καθένα θα είναι κάτι διαφορετικό , αλλά σίγουρα έχει ως πρωταρχική βάση τον ήχο των Dark Funeral, αυτός ο όγκος , η μελωδία , τα ριφς που γράφτηκαν προκαλούν κάπως ένα "Armaggeddon" σε μία πιο Death Metal έκδοση και όχι τόσο Black όσο προβλέπει η νέα μορφή παραγωγής!

Στο Exodus υπάρχει ένα αρκετά Horror ερέθισμα που είναι σαν να σε προετοιμάζει για το μεγάλο μπαμ και όντως έτσι έγινε! Στο Ομότιτλο κομμάτι νομίζω πως η έκπληξη του δίσκου είναι η αφήγηση και οι καθαρές φωνές του μπασίστα Στέφανου Ελπιζιώτη , o οποίος εκτός από καθήκοντα μπασίστα αναλαμβάνει και αφηγήσεις που σε συνδυασμό με τα Growl του Ηλία και τα γυναικεία φωνητκά της Νατάσας Τσίρου είναι το τέλειο πάντρεμα! Ένα εντυπωσιακό πείραμα που σε αφήνει κόκκαλο και με μία σύνθεση απλά "Αρραβώνας"!!!

Fly Into Starlight ένα σημείο που θυμίζει παλιά εποχή Gothic/Post Punk ήχων που θα έλεγε κανείς ότι ξεγελάνε ενώ στην πορεία σε κάνουν να καταλήξεις στο κομμάτι The Gathering , το οποίο παρατηρώ μία χαλάρωση , μία ηρεμία αλλά το ύφος της οργής υπάρχει ακάθεκτα , ενώ υπάρχει πολύ σωστά και το πιο σκοτεινό κομμάτι του δίσκου , το πιο ατμοσφαιρικό σε αρκετά σημεία , ενώ την γκρούβα διατηρεί σε άριστο βαθμό το κομμάτι Mark On My Forehead που φέρνει την μεγάλη αποκορύφωση ενώ το Light Beyond The Event Horizon φέρνει την απόλυτη αποθέωση σε ένα πιο Black/Death Metal ύφος που σε κάνει να σκέφτεσαι την οργή που επικρατεί σε έναν ήχο αρκετά βαρβάτο που φέρνει στο μυαλό έναν συνδυασμό Belphegor , Behemoth, Dark Funeral και γενικότερα ότι αφορά την πιο παλιά σχολή συνθέσεων από την οποία και επηρεάστηκαν πολύ έντονα! Ένα φινάλε εξαιρετικό και με μία κιθάρα που δίνει ρεσιτάλ!

Αυτό που άκουσα νομίζω πως έχει να κάνει με ένα μουσικό υβρίδιο και όχι απλά με ένα Black/Death Metal δίσκο. Σίγουρα μου αρέσει να βλέπω ένα συγκρότημα που δεν μένει στάσιμο , εξελίσσεται διαφορετικά στο κάθε Album , φαίνεται πως έχουν ξεφύγει από το θα αποκαλέσω Melodic Death/Groove Metal που μας έχουν συνηθίσει στις πρώτες κυκλοφορίες (Dormacy , Skin Of Existence) , καθώς φάνηκε ότι θέλουν να απελευθερωθούν τελείως και να δείξουν πιο έντονα τις επιρροές τους οι Αθηναίοι Death Metallers. Σίγουρα έχει παίξει τεράστιο ρόλο το γεγονός πως ο Ηλίας στα φωνητικά του έχει πιο Deathcore επιρροές , αλλά είναι εξίσου σημαντικό να υπάρχουν και διαφορετικά ερεθίσματα που με αυτά μπορεί να βγει ένα τελείως αυθόρμητο αποτέλεσμα και να βγει εντυπωσιακό!

Αυτό το πετυχαίνουν οι Karma Violens στον 4ο δίσκο τους , στον οποίο δίνουν μία πιο ξεκάθαρη εικόνα για το προς τα που κυμαίνονται μουσικά, με εντυπωσίασε που είδα καθαρά φωνητικά , αφηγήσεις , πολύ ωραίες παραγωγές , πειραματισμό με τα "Χαλιά" και αυτό μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε πως το συγκρότημα στο οποίο αναφερόμαστε , δεν είναι καθόλου τυχαίο για το πόσα "Γαλόνια" έχουν στην πλάτη τους τόσα χρόνια!

Μουσικά θα πω πως κινούνται σε μία πιο ώριμη κατεύθυνση , έχει την σκέψη/φιλοσοφία του Serpent God και νομίζω πως επιτέλους βλέπω την μπάντα να ανοίγει περισσότερο τους ορίζοντες της , δεν βάζει ταμπέλες , ακομπλεξάριστα και χωρίς περιστροφές έγραψε αυτό ακριβώς που αισθάνθηκε πως θα αρέσει σε αυτούς , ένα Album που θα σου προκαλέσει "Αυχενικό , Ιδρώτα , πάθος , ξυλίκι με τον τοίχο και η απόλυτη εκτόνωση" , εν ολίγοις ένας γλυκός θάνατος για τον κάθε μεταλλά που αγαπάει τον Extreme Metal ήχο!

Οπότε αγαπητέ φίλε ακροατή/αναγνώστη των Webzines , θες να λιώσεις κάτι καινούργιο , θες να μάθεις καλύτερα το τι σημαίνει Ξυλίκι και Headbanging? τότε νομίζω πως αυτός είναι ο δίσκος που αρμόζει να ακούσεις, αυτό λοιπόν είναι το "Mount Of The Congregation" , το οποίο θα κυκλοφορήσει επίσημα στις 2 Απριλίου!

Αν ήταν να έχω μία επίκριση, αυτή θα'ταν στο ότι προσπαθούν να "ταιριάξουν" σαν μπάντα το δίνω γιατί υπάρχει αυτή η "Εξοικείωση" του νέου τραγουδιστή στο συγκρότημα , υπάρχει σαφώς η πειθαρχία αλλά θα έλεγα πως λείπει μονάχα η εμπειρία , πράγμα που το αποκτάς με τον καιρό , οπότε είναι κατανοητό το ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης , περιθώρια σκέψης και περισσότερων ιδεών στο μέλλον! Όμως αξίζει να αναφέρομαι πως ο νεαρός τραγουδιστής , έχει κάνει μία αρκετά καλή δουλειά στα φωνητικά ως 1η εμπειρία σε ένα τόσο μεγάλο σχήμα όπως είναι οι περίφημοι Αθηναίοι Metallers, είναι αρχή , είναι ωραίο ξεκίνημα , φαίνεται ότι ταιριάζει με το συγκρότημα και έχει πολύ πορεία μπροστά του και νομίζω πως στα επόμενα βήματα θα δέσει πολύ καλά ο Ηλίας!

Ακούστε την μπάντα , στηρίξτε την Ελληνική σκηνή!

Βαθμολογία: 85%

Για το Rock Da Vinci,

Φαν Βαλ Νουέβο