Cannibal Corpse - Violence Unimagined (Album Review)

"The Only Thing More Shocking Than How It Ended , Is How It All Began..."

Νομίζω πως τα λεγόμενα των ταινιών Texas Chainsaw Massacre , μαζί με το Death Metal και την όλη φιλοσοφία του Horror νομίζω πως ένα συγκρότημα μας φέρνουν στο μυαλό και δεν θα μπορούσαν να' ναι άλλοι από τους Cannibal Corpse , οι οποίοι ύστερα από το κατά τετραετίας "Red Before Black" , επιστρέφουν με νέο δίσκο! Τι και αν υπάρχει Πανδημία και καραντίνα ακόμα , οι Αμερικανοί Death Metal Κανίβαλοι επαναπαύονται και συνεχίζουν ακάθεκτοι , καθώς κατάφεραν να διατηρήσουν ένα δυνατό σερί Full Lengths διατηρώντας κάπως έτσι το 4 στα 4 ύστερα από το Στραβοπάτημα του αδικημένου δίσκου , όπως είναι το "Evisceration Plague". Νέα κυκλοφορία , νέο στυλ και ο Erik Rutan (Hate Eternal) πλέον και επίσημα διαδέχεται την θέση του Pet O'Brien ύστερα από την παράνομη οπλοκατοχή 80 όπλων και κάπως έτσι οδηγήθηκε για λόγο των τελευταίων συμβάντων και υγείας τον οδήγησε να αποχωρήσει από το συγκρότημα! Σχετικά με το καινούργιο πόνημα , ονομάζεται "Violence Unimagined" και πρόκειται για άλλη μία Horror ιστορία που αποτελείται από βαρβαρότητα , σφαγή , βλασφημία και σχιζοφρένεια μέσα από τα γρήγορα ριφς που θερίζουν σαν την Χατζάρα του Jason την όλη ατμόσφαιρα που θυμίζει τον σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι να σε κυνηγάει , για να σε σφάξει!

Θα ήθελα να ξεκινήσω με το εξώφυλλο , το οποίο μου φέρνει στο μυαλό πάρα πολύ έντονα μία σειρά τρομακτικών ταινιών , μία εξ' αυτών είναι η φιλοσοφία των ταινιών του Stephen King , ίσως και την στολή του Drummer των Lordi στην Eurovision.... Είναι πάρα πολλά που σου φέρνει έντονα στο μυαλό, ίσως μία παράνοια με βάση τα χρώματα , τα οποία σου φέρνουν την κατάληξη η οποία μας κάνει να αφομοιώσουμε πως η κύρια βάση του Concept είναι πως καταλήγουν να γίνουν Ζόμπι τρελά ύστερα από την πιο ΚοινωνικοHorror θεματολογία των στίχων , η οποία θα μπορούσε να θυμίζει το όμοιο πλάνο με αυτό του Resident Evil , όπως μετά από τον Ιό γίνεται η απόλυτη μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους , με αποτέλεσμα να καταλήξει να γίνει ένα λυσσασμένο πλάσμα που διψάει για αίμα! Κατακλείδα όσον αφορά το εικαστικό κομμάτι , είναι πως αποτελεί μία εξαιρετική ταύτιση με αυτήν των στίχων και της σύνθεσης.

Το προβλεπόμενο εναρκτήριο , είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι θέλει να μας βάλει από το 1ο λεπτό στο Mood για το τι σημαίνει να παίζει κανείς δυναμικό Death Metal. Μία ερμηνεία πιο In Your Face , με έναν Corpsegrinder να τα χώνει χωρίς αύριο και με επιθετικότητα ήχου που σου προκαλεί την αίσθηση μίας Χατζάρας και τα σόλο κιθάρας να πετσοκόβουν στην κυριολεξία! Παλιά τους Τέχνη κόσκινο, αυτό συνέβη στο Murderous Rampage και στο Necrogenic Resurrection η απόλυτη πώρωση που σου προκαλεί ο Old School Death Metal ήχος αργός , βασανιστικός και ταυτόχρονα χωρίς έλεος!

Το Inhumane Harvest που ξεκινάει με παρόμοιο Motivo αλλά ταυτόχρονα με ήχους που θα μπορούσε κανείς να πει , ότι ταυτίζεται ελαφρά με το εμβληματικό "Vile"! Μπάσα , σκοτεινά κοψίματα κιθάρας και τα επιβλητικά Growls είναι όλα αυτά που ξεχωρίζουν και σε κοκκαλώνουν χωρίς να έχεις περιθώρια να πεις πολλά πράγματα με την εκφραστικότητα τους να'ναι ίσα και όμοια με την περιγραφή μία ταινίας τρόμου!

Δεν νομίζω να χρειάζεται να πει κανείς πολλά για τους Cannibal Corpse , είναι ένα συγκρότημα που απέδειξε περίτρανα ότι οι δύο τελευταίοι δίσκοι ("A Skeletal Domain" & "Red Before Black") ήταν δύο στραβοπατήματα , τα οποία τους έκαναν να ξεσηκωθούν ξανά και να κάνουν σεμινάρια για το πως παίζετε το Death Metal , όπως το ξέρουμε όλοι εμείς που αγαπάμε Death Metal και ειδικά με τον Erik Rutan στην παραγωγή του νέου δίσκου , δεν θέλει και πολύ κανείς να κατανοήσει ότι μιλάμε για την προσωποποίηση του επαγγελματισμού!

Όλα τα κομμάτια είναι ένα και ένα με γρήγορα ριφς που κινούνται σαν πριονοκορδέλες , τύμπανα που συγχρονίζονται άρτια , μπασογραμμές που ταιριάζουν γάντι και ένα Feeling εντελώς κολασμένο καθώς το ένα κομμάτι καλύπτει το άλλο , ειδικά στα "Surround Kill Devour" , "Ritual Annihilation" & "Follow The Blood" είναι μία τριάδα που ειλικρινά καλύπτει τα πάντα , καθώς δίνει μία αίσθηση Death Metal των 80's με πιο σύγχρονη παραγωγή και υπάρχουν στιγμές που μου φέρνουν στο μυαλό τους παλιούς , καλούς και δυναμικούς Αμερικανούς Κανίβαλους κατ' εποχή ύπαρξης του Chris Barnes! 

Με εντυπωσιάζει που κατάφεραν να δημιουργήσουν μία ωριμότητα στις σόλο κιθάρες , με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα πολύ καλύτερο και πιο μαζεμένο αποτέλεσμα , κοινώς δεν δίνεται βάση μόνο στην ταχύτητα αλλά στην τεχνική αλλά και στην αρμονία του ηχοχρώματος κατά πόσο θα ταιριάξει και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό και ίσως αυτή να είναι και η διαφορά του Erik με αυτήν του Pat O'Brien , αυτό όμως δεν παραβλέπει το γεγονός ότι είναι ένας κιθαρίστας/Πολυβόλο , πράγμα που το διαπιστώνω στο "Buried And Burned"!

Το Slowly Sawn για μένα είναι ίσως το πιο περίπλοκο κομμάτι του δίσκου , από την μία βλέπεις ένα πολύ Heavy Metal σόλο αλλά ταυτόχρονα κρατιέται σε ένα πιο πειραματικό επίπεδο το Death Metal ύφος του δίσκου, σε ένα κλασικό μουσικό Motivo , που όποτε παίζει μπορεί να αντιληφθεί κανείς , ότι ακούει κάτι πιο ογκώδες και δυνατό!

Το Overtorture είναι ίσως το κομμάτι που από την αρχή μέχρι το τέλος , είναι ένα χύμα ηχόχρωμα που ξεκινάει πολύ δυναμικά , τελειώνει δυναμικά και καταλήγει σε ένα αρκετά....Brutal αποτέλεσμα , θα χαρακτηρίσω βάρβαρο , έντονο , βίαιο χωρίς σταματημό! Εν ολίγοις δυόμιση λεπτά συνεχόμενου Headbanging!

Τίτλοι τέλους με το επίσης αργό Cerements Of The Flayed , ένα κομμάτι που θυμίζει πάρα πολύ κάτι από το "Scourge Of Iron" η το "The Wretched Spawn" του 2004 , σε μία πιο διαφορετική παραλλαγή που όσο περνάει η ώρα όλο αυτό γίνεται εντονότερο και δυναμώνει ενώ στην πορεία μετατρέπεται πιο Slow, Περίεργο κομμάτι , το οποίο δίνει πολύ ωραίες αισθήσεις κάπως ξεχωριστές!

Ένας δίσκος με μία πολύ ιδιαίτερη παραγωγή , καλύτερο δέσιμο σαν συγκρότημα , πολύ πιο σωστή δομή και με μία πολύ καλύτερη τεχνική! Τεχνικά νομίζω πως το πήγαν τρένο το όλο σύνολο , καθώς απ' ότι όλα δείχνουν επέστρεψαν από την μετριότητα των τελευταίων κυκλοφοριών και κατάφεραν να ανέβουν ένα σκαλί πιο πάνω ξεπερνώντας θριαμβευτικά το προηγούμενο Album!

Η Κατακλείδα είναι πως ο Alex Webster άμα θέλει να γράψει , κάνει πραγματικά παπάδες μαζί με τον Rob και τον Paul.... Έχουν αποδείξει ουκ ολίγες φορές , πως γι' αυτούς η λέξη "Θρίαμβος" είναι κάτι που συχνά το βλέπαμε και νομίζω πως ύστερα από περίπου 9 χρόνια , το βιώνουμε ξανά , καθώς ζούμε ιστορικές στιγμές! Οι προηγούμενες κυκλοφορίες να αναφέρουμε ότι δεν ήταν χάλια, απλά δεν ήταν Cannibal Corpse, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΕΙΝΑΙ CANNIBAL CORPSE! ΟΚ δεν είναι όπως το 80 η το 90 , κακά τα ψέματα δεν συγκρίνονται αυτές οι εποχές , αλλά πιστεύω πως ένα Feeling από κει έχει μείνει , είναι 33 χρόνια μπάντα , δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει μείνει λίγο το Old School , νομίζω ότι αυτό το εκμεταλλεύτηκαν , το φιλτράρανε και κατάφεραν στο Studio της Florida, να κινηθούν πολύ έξυπνα , Αρμονικά και μουσικά ώστε να καταφέρουν να δώσουν το αποτέλεσμα που τους αρμόζει!

Αυτό που κάνουν τόσα χρόνια , ξέρουν να το κάνουν καλά και ιδίως στα Shows τους , ο κόσμος έχει αποδείξει ότι όντως περνάει καλά με το χόμπι του George Fisher!

Είναι η μπάντα που άμα θέλει , πραγματικά μπορεί να κάνει παπάδες και ευελπιστώ ότι τώρα που εντάχθηκε στην μπάντα, ο ιθύνων νους των Hate Eternal ότι θα πιάσουν την καλή και ωραία τους εποχή και δεν θα συνεχίσουν τους ήχους/κονσέρβες κατά την ταπεινή μου γνώμη και μου φαίνεται περίεργο και ταυτόχρονα σημαντικό ότι και "Τσελεμεντέ" να κυκλοφορήσουν , θα έχουν θετικό Feedback! Δίκαια μέσα στις αγαπημένες μου μπάντες , δίκαια μέσα στις μπάντες που θαρρώ ότι έχουν ακόμα να προσφέρουν πάρα πολλές Horror ιστορίες , πάμε για τα 35 χρόνια και γιατί όχι και τα 40 χρόνια και αναμένουμε για Live στην Ελλάδα!

Βαθμολογία: 90%

Για το Rock Da Vinci,

Φαν Βαλ Νουέβο