Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Rotting Flesh - Ancient Hymns (Album Review)

"Beauty always comes with dark thoughts"  

Rotting Flesh, ένα σχήμα που σίγουρα κάποιος γνωρίζει αν έχει εντρυφήσει σε αυτό που ονομάζουμε ελληνική σκηνή, αν όχι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή αφού το σχήμα από την Θεσσαλονίκη κυκλοφόρησε τον 4ο κατά σειρά full length δίσκο του που ακούει στο όνομα "Ancient Hymns" , που κυκλοφόρησε μέσω της Sleaszy Rider Records ύστερα από 19 χρόνια. Ύστερα από αρκετό καιρό , επιστρέφει και ο Δαίμονας είναι έτοιμος να βρυχήσει σαν Λιοντάρι και να μας αφηγηθεί τους Αρχαίους Ύμνους που ξυπνούν το θηρίο , ως τον διάδοχο του εμβληματικού "Infected Purity".
40 λεπτά γεμάτα με απόκοσμο Death Metal ήχο, διαμοιρασμένα ομοιόμορφα σε 9 τραγούδια , που είναι έτοιμα να μας κολάσουν μέσα από τις συνθέσεις του Blackmass και της παρέας του.

Η αρχή γίνεται με το “Awaiting”, η εισαγωγή λοιπόν, εδώ η μπάντα επέλεξε να κάνει κάτι που δεν βλέπουμε συχνά το κομμάτι ξεκινάει με μια μελωδία που συγκαταλέγεται στα χωράφια του drone-ambient ήχου, όμως δεν μένει στάσιμη ώστε να κουράσει τον ακροατή. Μια γυναικεία φωνή κάνει την εμφάνιση της και το έπος παίρνει σάρκα και οστά. Στην συνέχεια Avant Garde ηχοχρώματα κατακλύζουν τα ακουστικά του ακροατή και η τελετουργία είναι έτοιμη να αρχίσει και επίσημα.  

Νούμερο 2 και “Ancient Hymns”, το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου έχει αρχίσει, η κιθάρα μπαίνει σχεδόν αμέσως και εγώ αρχίζω να εντυπωσιάζομαι με το riff που η μπάντα δημιούργησε, έντονο heavy metal στοιχείο το οποίο έχουν καταφέρει να δέσουν αρμονικά με το όλο μελωδικό Black Metal πέπλο τους. Πειραματισμούς θα εντοπίσει κάποιος και στο φωνητικό κομμάτι αφού τα φωνητικά εξελίσσονται καθ’ όλη την διάρκεια της σύνθεσης , ξεκινούν από κλασσικό καθαρόαιμο ελληνικό black metal και φτάνουν μέχρι τα πιο βαριά επίπεδα αυτά του death metal. (Προσωπικό μου αγαπημένο)

Πριν κλείσω το κομμάτι των φωνητικών,  θα ήθελα να αναφέρω και την χρήση του εφέ το οποίο σου δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως ακούς την φωνή μέσα από κάποιο παλιό ραδιόφωνο. Πολύ όμορφή προσθήκη μιας και δεν συνηθίζεται συχνά κάτι τέτοιο.

Συνεχίζουμε με το “Haunted By The Guilts” , εδώ το τοπίο αλλάζει κάπως , η εισαγωγή είναι αρμονική και προσδίδει την ανάλογη ατμόσφαιρα , μετά το τέλος αυτής την σκυτάλη παίρνει ένα grooveάτο riff  ικανό να κάνει τον ακροατή να κοπανίεται με τις ώρες. Σε γενικές γραμμές το κομμάτι ακολουθεί μια σταθερή γραμμή όμως εδώ έρχεται και η στιγμή που πρέπει να αναφέρω τα 2 highlights του που το απογειώνουν , αρχικά το breakdown το οποίο όχι απλώς είναι ικανό για μόνιμη βλάβη στον αυχένα αλλά μάλλον θα την δημιουργήσει και σίγουρα. Στην συνέχεια πρέπει να γίνει και η αναφορά στο solo που  ακολουθεί  το οποίο είναι άκρως μελωδικό , άρτια παιγμένο και προσδίδει λίγο παραπάνω το epic στοιχείο στο κομμάτι.

Κλείνοντας η σύνθεση ρίχνει ρυθμούς και μας αποχαιρετά όπως περίπου ξεκίνησε.

Νούμερο 4 και “Black Heresy” , το κλίμα γίνεται βαρύ και η “Μαύρη Αίρεση” είναι εδώ !!!

Το τραγούδι είναι κολασμένο από την αρχή μέχρι το τέλος του , αρχίζοντας με εντονότερο το death metal στοιχείο παρά το black , η μπάντα μας δείχνει πως κατέχει εξίσου και τα 2 παρακλάδια της αγαπημένης μας μουσικής , όμως δεν μένει εκεί.

Μέσα στην σύνθεση κάποιος θα ακούσει εκτός από βάναυσο Death Metal όπως προαναφέραμε, κλασσικό Black με δαιμονικά blast beat αλλά και Doom πινελιές οι οποίες προσδίδουν στο γενικότερο σύνολο. Κιθαριστικά η μπάντα συνεχίζει να “κεντάει” αλλά και στο κομμάτι των τυμπάνων πλέον βλέπουμε το full potential τους,  αφού το blast beat που ακούγεται σε συνδυασμό με τα γεμίσματα είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικά.

“Dominate Your Flesh”, οι Rotting Flesh δείχνουν να μην χορταίνουν τους πειραματισμούς, εδώ εκτός από όλα τα προηγούμενα στοιχεία παρατηρώ και ένα Thrash Metal άρωμα, το οποίο έχει και αυτό να δώσει αρκετά στην όλη σύνθεση όπως αποδεικνύεται. Μουσικά το level συνεχίζει να βρίσκεται σε υψηλό βαθμό όμως το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μπόρεσε να με κερδίσει όσο τα υπόλοιπα.

Πολύ ωραία απόδοση παρατηρείται στο refrain του κομματιού από όλο το σχήμα  

Νούμερο 6 και “Time Has Ended” , μια βαθιά μελαγχολική και συνάμα συναισθηματική εισαγωγή η οποία δίνει την σειρά της σε ένα εξαιρετικό melodic death metal τραγούδι , το οποίο μας φανερώνει αρκετές από τις επιρροές που πιθανών η μπάντα έχει.

Το κομμάτι (κυρίως από την μέση και μετά) μου θυμίζει τις πρώιμες εποχές των Rotting Christ σε συνδυασμό με τις πιο σύγχρονες δουλειές τους στο κιθαριστικό κομμάτι κυρίως , χωρίς όμως η μπάντα να χάνει το προσωπικό της ηχόχρωμα αφού καταφέρνει άρτια να δέσει αυτό το στοιχείο με Thrash πινελιές αλλά και απόκοσμα death metal φωνητικά.

Φτάνουμε λοιπόν στο 7ο κομμάτι , το όνομα αυτού “Death United” , έχουμε φύγει πλέον από το ξεκάθαρο μελωδικό Death Metal και έχουμε κατευθυνθεί στο συγγενικό του παρακλάδι το Brutal Death Metal , στο οποίο οι Rotting Flesh συνεχίζουν να αποδίδουν εξαιρετικά , το κομμάτι ακολουθεί την συγκεκριμένη γραμμή που αυτό  το είδος έχει  μιας και δεν χωράει πολλούς πειραματισμούς , όμως το σχήμα από την Θεσσαλονίκη καταφέρνει να συνδυάσει και μια κραυγή η οποία συνηθίζεται στο είδος του heavy metal και μάλιστα  χωρίς αυτή να φαίνεται παράταιρη με το υπόλοιπο κομμάτι.

“Rot With Us”, το κομμάτι το οποίο με παραξένεψε περισσότερο από όλα. Εδώ η Rotting Flesh μας δίνουν μια κατά κύριο λόγο Thrash σύνθεση με εξαιρετικά death φωνητικά η οποία όμως διαρκεί γύρω στα 3 λεπτά (να θυμίσουμε εδώ πως το κομμάτι διαρκεί 8:29). Έτσι έχοντας πορωθεί με το κομμάτι ξαφνικά το μόνο που μένει να σου κρατάει συντροφιά είναι ένα ηχητικό εφέ που θυμίζει άνεμο.

Πάντως το θεωρώ αρκετά έξυπνη κίνηση , είναι κάτι που δεν περιμένεις , δεν το βλέπεις να έρχεται και σου δημιουργεί και ένα μικρό αίσθημα αγωνίας !!!

Και φτάνουμε στο τέλος . “Skullgrinder”, συνήθως σαν ακροατές έχουμε συνηθίσει στο τέλος ενός δίσκου να ακούμε κάποιο ηχητικό εφέ, είτε μια ambient μελωδία. Όμως οι Rotting Flesh συνεχίζουν να μας ξαφνιάζουν ευχάριστα , μέσα σε 40 δεύτερα κατάφεραν να μας χαρίσουν ένα Death Metal κομμάτι με αρχή-μέση-τέλος.

Ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη προσθήκη !!!

Τελικά συμπεράσματα , μου άρεσε ο δίσκος ; η απάντηση είναι ναι , με μπέρδεψε ; πάλι ναι.

Γενικότερα παρατήρησα πως όσο προχωρούσα μέσα στο μυαλό και στις συνθέσεις των Rotting Flesh , τόσο άρχισα να χάνομαι και να ταξιδεύω και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι.

Η μόνη μου παρατήρηση αν και υπάγεται στα όρια του προσωπικού γούστου είναι το μεγάλο κενό στο “Rot With Us” αλλά και κάποια πιο Thrash σημεία των κομματιών που στα δικά μου αυτιά δεν μπόρεσαν να καθίσουν σωστά , κατά τα άλλα ο δίσκος αξίζει σίγουρα την προσοχή σας !!!

Βαθμολογία: 70%

Για το Rock Da Vinci ,

Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου (Rhodian)



Σχόλια