Flashback (12/03/2016): A Memory From a Ceremony In Thessaly 5 Years Ago

Μία σειρά πολλών φίλων σίγουρα θα θυμάται μία από τις άπειρες Live εμφανίσεις των προσωπικά αγαπημένων μου Rotting Christ. Σε μία περίοδο που αφομοιώθηκε μία σειρά ουδέτερων συναισθημάτων όσον αφορά την κυκλοφορία του Εμβληματικού "Rituals" , ένας δίσκος που άλλοι αποκάλεσαν περισσότερο ως κινηματογραφικού χαρακτήρα και άλλοι ως κάτι δικό τους μέσα από την ποικιλία γλωσσών η προσθήκη ποιημάτων η αφηγημάτων που μετατράπηκαν σε τραγούδια (For A Voice Like Thunder το γνωστό ποίημα του William Blake , Έλθε Κύριε από τις Βάκχε του Ευρυπίδη , Ze Nigmar τα τελευταία λόγια του Jesus στα Εβραϊκά κ.ο.κ). Θα ήθελα να πω 2-3 λόγια περί της προτελευταίας κυκλοφορίας τους , που για μένα προσωπικά μου'χει μείνει αξέχαστο το πρώτο δείγμα που'χαν δώσει τότε δίνοντας ελπίδες για μία δισκάρα , το εν λόγω αφήγημα ήταν το κάτι άλλο καθώς οργή , απόγνωση και πυγμή ήρθαν μαζί σε ένα Ρεφραίν απίστευτο "Now You Bless , Now You Pray For... Now you Pray For The New God They Sent You , Sons Of God Will Forgive You And The Weapon For New Wars Will Give You..". Πολύ επανάληψη σε αρκετά σημεία , καθώς με γυρνάει πίσω στον πειραματισμό του "Κατά τον Δαίμονα Εαυτού" και πολλά όμοια σημεία! Αυτό για μένα το καθορίζει ως ένα μέτριο προς καλό Album! 

Περιοδεία λοιπόν για το νέο Album 2016 και μήνας Μάρτιος και για μένα ήταν κάτι αρκετά ιδιαίτερο μίας και ύστερα από 3 χρόνια (Θεσσαλονίκη 2013 με Agnes Vein & Chaostar 1η φορά) κατάφερα επιτέλους να έχω την ευκαιρία να παρακολουθήσω μία από τις αγαπημένες μου Metal μπάντες στην πόλη που γεννήθηκα , την Λάρισα.

Περίοδος καρναβαλιών και αποκριάς είχα έρθει στην Γενέτειρα μου , από την επίσης πόλη που μεγάλωσα και ζω, την Κομοτηνή. Μία πολύ ιδιαίτερη περίσταση θα έλεγα καθώς βίωνα μία οικογενειακή τριβή και συγγενική παράλληλα καθώς όλο αυτό βασίζονταν σε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο. Χαζό θα σκεφτεί κανείς που το λέω αλλά , δυστυχώς/ευτυχώς όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν σε αυτήν την ζωή, τουτέστιν; Όταν ένα κεφάλαιο τελειώνει κάποιο άλλο ξεκινάει!

Ας μιλήσω λοιπόν γι' αυτήν την όμορφη μέρα! Μία μέρα αξέχαστη για μένα προσωπικά , καθώς ήμουν στους δρόμους θυμάμαι από τις.......Έξι το απόγευμα αν θυμάμαι καλά, καθώς είχα πάει να βρω την παρέα μου για να βγούμε για καφέ η για βόλτα στο δικαστικό της Λάρισας , το μέρος το οποίο έχω συλλέξει τις καλύτερες αναμνήσεις με την παρέα μου!

Η ώρα ήταν κάπου στις 20:00 και κάτι και τότε είχαμε φτάσει στο Stage κάπου στα 5 άτομα , τόσο.....Έξω από το Stage εμείς φωνάζαμε σαν τρελοί να ανοίξουν για να μπούμε φωνάζοντας "ROTTING CHRIST! ROTTING CHRIST!" , σαν τους Hooligans ένα πράγμα... Βέβαια αυτό κράτησα για λίγα λεπτά! Τον καημένο τον Γρηγόρη θυμάμαι, τον είχαμε ζαλίσει τον δόλιο! Μίας και ήταν αυτός μαζί με την Warcry του Μιχάλη στην διοργάνωση του Live σε συνεργασία με τον Σύλλογο Μεταλάδων/Ροκάδων της Λάρισας (Μεταλουργείο).

Περιμένουμε σαν τρελοί στην αναμονή , αρχίζει ο κόσμος να έρχεται , να βαδίζει προς τα μπροστά και αρχίζουμε σαν τρελοί να φωνάζουμέ ξανά "ROTTING CHRIST! ROTTING CHRIST!"!! Η αναμονή σχετικά μεγάλη και κάπως έτσι χαμήλωσαν τα φώτα και αρχίσαμε πιο βροντόφωνα να φωνάζουμε σαν τρελοί Χούλιγκανς...... Ξεκινάει με ένα επικό Intro του "Orders From The Dead" για να ανέβουν On Stage έχοντας τον Γιώργο και τον Βαγγέλη ως Metal Warriors συμμάχους στο σανίδι!!!

Ομολογώ πως είναι μία βραδιά που ήταν από τις καλύτερες συναυλίες της ζωής μου, Ξύλο , κοπάνημα , τρέλα , γνωριμίες πολλά πραγματικά πάρα πολλά πράγματα που έχω να θυμάμαι και δεν θα ξεχάσω ποτέ! Ειδικά όταν φωνάζαμε να παίξουν το Archon για να πέσει ξυλίκι! Νταξ είπαν τα κλασικά αλλά μαζί είπαν και το επικό Societas Satanas η το αγαπημένο μου Forest Of N'Gai η φυσικά το επίσης λατρεμένο για μένα Athanatoi Este.... It's Party Time! Το απόλυτο χάος , το απόλυτο Πάρτυ , η απόλυτη κατεδάφιση!!! Τέλος με Noctis Era , ΧΞΣ και Non Serviam!!! Η απόλυτη ηδονή , η απόλυτη τρέλα , το απόλυτο στο οτιδήποτε που αφορά τους Αθηναίους πατέρες του Hellenic Black Metal. Συνεχώς να πηγαίνει δεξιά , αριστερά , κέντρο , να φωνάζει ο Σάκης σε μένα η στον καθένα ξεχωριστά "ΓΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ" και να τρελαίνεται, να γίνεται ένα με το κοινό , όλη η μπάντα γενικά να είναι ενωμένοι σαν μία γροθιά με τον κόσμο η φυσικά το εμβληματικό/Πιασάρικο "Π****** ΟΛΑ!!!"!

Το να βλέπεις μία μπάντα όπως είναι οι Rotting Christ , για μένα είναι τι να πω.....Τιμή , ειδικά όταν πετυχαίνω τον Θέμη και να με λέει "εεε ρε λεβεντιά που είσαι ρε" χαχαχα είναι μία αξία ανεκτίμητη και για τον καθένα ξεχωριστά που γνωρίζει τα αδέρφια Τόλη είναι τιτανομέγιστοι θα πω τιμή!

Προς το τελευταίο κομμάτι , κλασικά Non Serviam και εκεί που ήμασταν έτοιμοι να ανέβουμε πάνω , μένουμε κάτω , κοπανιόμαστε και τσουπ έγινε το μεγαλύτερο λάθος μέσα στην πώρωση μου! Καθώς είχα ψηλά την γροθιά , μέσα στην έκσταση και την "θολούρα" μου από την πώρωση και το Headbanging (και ας μην είχα μαλλί) πέφτει το χέρι μου άθελα στο μικρόφωνο και πέφτει το μικρόφωνο στην μύτη του Σάκη....... Ντροπή εκείνη την ώρα εγώ , αμηχανία.....Πραγματικά περίμενα να φύγει κόσμος και να του ζητήσω συγνώμη η αν μπορώ να φέρω κάνα πάγο τουλάχιστον σε περίπτωση που είχε πρηστεί η μύτη!

Τελειώνει το Live και εγώ καθώς θυμάμαι ένας φίλος μου μιλούσε, με λέει μία "Λέγε ρε μάγκα" χαχα και τον μίλησα στον πληθυντικό θυμάμαι και τον λέω συγνώμη ρε συ για το μικρόφωνο , χίλια συγνώμη και με λέει "Έλα μωρέ εφόσον δεν έσπασε όλα καλά". Νομίζω πως αυτό προς τον Σάκη τόλη επιδεικνύει ήθος , σεβασμό , κατανόηση και πολλά άλλα πράγματα που με επιβεβαιώνουν πως πραγματικά αξίζει μία τεράστια εκτίμηση αυτός ο άνθρωπος που έχτισε ένα όνομα όπως είναι οι Rotting Christ και μάλιστα πάρα πολύ δίκαια!

Βρίσκονται εκεί που τους αξίζει να βρίσκονται, στην κορυφή και πουθενά αλλού με Γεμάτα μαγαζιά , Sold Out συναυλίες και για μένα προσωπικά , θεωρώ πως αν είχα κάποιο παράπονο , αυτό είναι στα Setlist τους! Τόσα όμορφα κομμάτια που έχουν γραφτεί σε μία τόσο ιστορική δισκογραφία είναι κρίμα να πηγαίνουν στον κουβά και παρακαλώ μία μέρα να συμβεί κάτι τέτοιο , που να δούμε Rotting Christ Live όχι μόνο 2ωρο η 2ήμερο αλλά παραπάνω μέρες και με άφθονη δισκογραφία, κάτι που πραγματικά το εύχομαι σύντομα να συμβεί! 

Μόνο που καθώς βγαίνει φωτογραφίες με τον κόσμο και έρχεται ένα-ένα και στην συνέχεια τον ακούς τον Σάκη Τόλη να λέει "Ελάτε να βγούμε μία φωτογραφία όλοι μαζί" , εκεί καταλαβαίνεις το όλο μεγαλείο που κατέχει στην ψυχή του αυτός ο άνθρωπος η τον Γιώργο Εμμανουήλ που μοίραζε σαν δώρο πένες στον κόσμο από την μπάντα του , τους Lucifer's Child!

12 Μαρτίου 2016 , μία συναυλία που εγώ προσωπικά δεν θα ξεχάσω ποτέ και ειλικρινά άξιζε που ήρθα για μία μέρα στην Λάρισα , είδα την συναυλία και έφυγα με τον καρβουνιάρη σε μία πολύ επεισοδιακή επιστροφή προς την βάση μου, αυτήν της Θράκης! Αυτό το Show , είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσω ποτέ , γιατί εκεί άγνωστοι, γνωστοί και περαστικοί γίναμε ένα , μας ένωσε η μουσική και την αγαπήσαμε! Η μουσική δεν απωθεί τον κόσμο , τον ενώνει! Θα τα πούμε κάπου έξω παλικάρια!!!!

Για το Rock Da Vinci,

Φαν Βαλ Νουέβο