Silent Winter - Empire Of Sins (Album Review)

"Τα παλαιότερα Αμαρτήματα είναι οι νεότεροι τρόποι ζωής"

~ William Shakespeare ~

O Shakespeare παντός υποστήριζε ότι τα αμαρτήματα του παρελθόντος , για το μέλλον θεωρούνται ως τρόποι ζωής για την επόμενη γενιά. Θα μου επιτραπεί να κάνω μία μικρή εισαγωγή όσον αφορά την σκέψη αυτήν. Πολλές φορές έχουμε αναλογιστεί η έχουμε συγκριθεί με τις παλιές μας γενιές/ρίζες οι οποίες υποστηρίζουν πως το διαφορετικό, θεωρείται και κάτι το "αμαρτωλό" , όμως κάποιες άλλες φορές μπορεί να θεωρηθεί και σαν το "κουτί της Πανδώρας", κοινώς έχει κάτι δυνατό αλλά ταυτόχρονα κρύβει και μία κατάρα, αυτήν της έλλειψης ευτυχίας , της έλλειψης ψυχικής ηρεμίας κ.ο.κ Προσωπικά ούκ ολίγες φορές έχω προβληματιστεί με την νέα γενιά πως είναι , πως ασπάζεται την ζωή , την τεχνολογία ακόμα και την κατάχρηση πολλών αγαθών και καταλήγω πως αφενός το πετυχαίνεις , αφετέρου πιθανόν να μην αισθάνεσαι και ευτυχισμένος τελικά χωρίς την παλιά σου ζωή, με αποτέλεσμα να σου λείπει η αγνή ζωή και όχι αυτό που ζεις τώρα , την νέα γενιά μέσα σε έναν υπολογιστή , σε ένα κινητό και πάει λέγοντας. Έτσι και τώρα αυτό που ζούμε ίσως , είναι ένα "Empire Of Sins" , μία πραγματικότητα , μία σκέψη , ένας προβληματισμός που ταυτίζεται με τον σκοταδισμό και τον Μεσαίωνα. 

Αυτό όλο μας το εξηγούν οι Βολιώτες Power Metallers , Silent Winter οι οποίοι δεν έχουν σταματημό από το 2018 και συνεχίζουν με πλήρη δυναμισμό κυκλοφορώντας στις 26 Μαρτίου το νέο τους πόνημα με τίτλο "Empire Of Sins" που θα κυκλοφορήσει υπό την Αιγίδα της Γερμανικής Pride & Joy Music. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα Album που για πολλούς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η Αναγέννηση ενός φοίνικα που καίγεται στους κύκλους της κολάσεως και από κει δίνεται μία δεύτερη ευκαιρία , όπως δόθηκε στον ίδιο τον Δάντη θα μπορούσε να πει κανείς! Όλο αυτό θα το εξηγήσουμε στο παρακάτω άρθρο μας , στο οποίο οι εν λόγω Power Metallers συνεχίζουν ακάθεκτοι!

Ο δίσκος ξεκινάει δυναμικά με τις πύλες της φωτιάς/κολάσεως να ανοίγουν και να υποδέχονται έναν ήχο όμοιο με το πάθος που θα μπορούσε να προκληθεί από μία φωτιά, τόσο έντονο και παθιάρικο! Τύμπανα , κιθάρες, μπάσα και φωνές να θυμίζουν έναν συνδυασμό μεταξύ Helloween & Blind Guardian να περνάει τόσο όμορφα στο ηχόχρωμα που σου δίνει ένα πιο Heavy Metal ύφος στο Gates Of Fire! 

Μεγάλο σημείο αναφοράς φυσικά είναι οι φωνητικές ικανότητες του ανερχόμενου Mike Λίβα , ο οποίος δείχνει να'χει ταιριάξει πολύ έντονα με την μπάντα και νομίζω αυτό είναι φανερό από το πόσο καλά έχουν δέσει! 

Παραγωγάρα , Σολάρες , τρομερές διφωνίες που ακούγονται διακριτικά και ταιριάζουν τόσο ωραία σαν να δίνουν την αίσθηση ενός δίσκου αρκετά Power , πράγμα που συνεχίζεται και στο Wings Of Destiny , το οποίο θυμίζει πολλές σκέψεις γύρω από το φάσμα της μουσικής και έχω την εντύπωση πως εδώ υπάρχουν έντονες πινελιές όμοιες με αυτές του Seperate Ways των Journey κάτι που αφενός είναι παρεξηγημένο σε κάποιους αλλά δεν το βρίσκω ντροπή στο να Υιοθετηθεί μία ιδέα και να την φέρουν στα μέτρα τους , ίσα-ίσα είναι εξέλιξη αυτό , πράγμα που έρχεται να το δώσει ένταση το Shout που διατηρεί πολύ έντονα τους ρυθμούς!

Mirror μία επιβλητική εισαγωγή που είναι τόσο επική και καλωσορίζει πολύ ιδιαίτερα το όλο αυτό ηχητικό που στιχουργικά θα μπορούσε να θυμίσει "Καθρέφτη-Καθρεφτάκι μου" αλλά τελικά θα μπορούσε να σου φέρει στο μυαλό σαν να σου προσφέρει ένα αίνιγμα πιο....συνειδητό και αυτό συμβαίνει νομίζω σε κάποια σημείο που σε κάνουν να νοσταλγείς τους Stratovarius , ενώ στο Hunter's Oath παρατηρούμε λίγο πως σε ξεγελάει , ενώ νομίζεις ότι θα ακούσεις ένα πιο μελωδικό κομμάτι , θα αντιληφθείς με τον χρόνο ότι ακούς ένα πιο Heavy Metal κομμάτι και πολύ κοντά στο ύφος των Judas Priest. 

Μία παρατήρηση που θα μπορούσα να κάνω , είναι πως μουσικά είναι εξαιρετικό , ενώ στα πιο βαριά φωνητικά κατά την ταπεινή μου γνώμη , θεωρώ πως δεν μου έκατσαν πολύ καλά , ενώ οι ψηλές και οι πιο καθαρές είναι εξαιρετικές και ταιριάζουν στο ύφος του εν λόγου τραγουδιστή πολύ καλύτερα για το οποίο σαφώς και φημίζεται αλλά όλα είναι και θέμα γούστου θαρρώ να πω! Μεγάλο σημείο αναφοράς είναι το Tempo που θα μπορούσε να μου θυμίσει λίγο τους Manowar που ο ήχος γίνεται κάπως πιο ατμοσφαιρικός!

Στο Where The River Flows τώρα θα παρατηρήσει κανείς πόσο πολύ θα μπορούσαμε να καταλήξουμε ένα πιο Μπαλαντοϊδές ύφος που θα μπορούσε να θυμίζει σίγουρα μία επιρροή από τα ατμοσφαιρικά άσματα των θρυλικών Nevermore, κάτι που απ'ότι φαίνεται πειραματίστηκαν , ενώ ανεβάζει τους τόνους το αξιαγάπητο για μένα Dragons Dance , που νομίζω ότι ξεκάθαρα ανεβαίνει έντονα η αδρεναλίνη και σε στέλνει σε άλλον πλανήτη η κιθάρα που ταιριάζει ιδιαίτερα!

Πάμε στο προσωπικά αγαπημένο και συνάμα πρόσφατα 2ο Digital Single της μπάντας , ονόματι Empire Of Sins" ένα κομμάτι παράξενο , γιατί με κάνει να αισθάνομαι πως στην εισαγωγή υπάρχει το στίγμα του Alexander The Great των Iron Maiden και από την άλλη παρατηρώ ταχύτητες των Holy Martyr , για να δώσουν έντονα το στοιχείο του Epic ύφους! 

Πολύ σημαντικό είναι όταν υπάρχει όρεξη να δίνεται και ένα αρκετά ενδιαφέρον αποτέλεσμα σε έναν ήχο που έχει πολλά μουσικά ερεθίσματα , ατμόσφαιρες , παραγωγές , ψαλμωδίες και αυτό είναι κάτι που σου προκαλεί την αγωνία και ξαφνικά το κρεσέντο δείχνει ένα μελωδικό σόλο που έχει έντονα το Blues στοιχείο! Μου αρέσει η επιβλητική κιθάρα , το Classic Epic/Heavy Metal μοτίβο και το αρκετά δεμένο με τις φωνές του Μιχάλη και το Outro στο τέλος που δίνει έναν πιο "Θαλάσσιο" θα πω χαρακτήρα σαν να δίνει το τέλος!

Τέλος το Leave A Light On της Belinda Carlisle σε μία διασκευή που δεν θα έλεγα πως προσωπικά με άφησε και πολύ άναυδο, σίγουρα έχει γίνει μία καλή προσπάθεια αλλά δεν θα έλεγα ότι ξετρελάθηκα για να'μαι ειλικρινής , ίσως γιατί λόγο του ύφους δεν θα ταίριαζε κατά την ταπεινή μου γνώμη!

Συνολικά θα πω ότι άκουσα έναν αξιέπαινο δίσκο , πράγματι πιο ώριμο και προσεγμένο σε σχέση με το "The Circles Of Hell" , ένα Album με σχετικά σωστή ποικιλία πολλών μουσικών ερεθισμάτων. 

Mου αρέσει να βλέπω μπάντες που δεν βάζουν ταμπού και κόμπλεξ στην μουσική τους , όπως και ότι ξέρουν τι θέλουν να γράψουν, αυτό πιστεύω πως το πέτυχαν οι περίφημοι Power Metallers από τον αγαπημένο Βόλο και μάλιστα μου άρεσε που έδωσαν παραπάνω Epic/Power εντάσεις στις συνθέσεις τους , τιμώντας για μένα προσωπικά τα πρώτα μου ερεθίσματα στα οποία και πειραματίστηκαν! 

Είναι ένας πολύ καλός δίσκος , πολύ τίμιος , πολύ "Αληθινός" και συνάμα θα έλεγα ξεκάθαρος για το τι θέλει να δείξει ότι παίζει η μπάντα και επίσης σημαντικό ρόλο παίζει ότι κατάφεραν μέσα σε δύσκολες συνθήκες να δώσουν στον κόσμο και πάνω απ'όλα στον εαυτό τους κάτι αρκετά αξιέπαινο!

Μία παρατήρηση που θα έκανα είναι στα βαριά Power Metal φωνητικά , που σαφώς θέλουν δουλειά , υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και ομολογώ πως σαν ιδέα ήταν εξαιρετικό! Στον δεύτερο δίσκο υπάρχουν περισσότερες εντάσεις , πιο Heavy Metal πινελιές , με μία πολύ καλή δουλειά στην παραγωγή και νομίζω πως έχει πολλές προοπτικές να κερδίσει την εκτίμηση του κόσμου, αυτό θα φανεί βέβαια στον χρόνο για το πόσο έχει εκτιμηθεί από τον κόσμο!

Στις 26 Μαρτίου λοιπόν έχουμε την επίσημη κυκλοφορία μέσω του Pride & Joy Music (Ο δίσκος εκτιμάται ότι είναι διαθέσιμος και στο επίσημο Store της Nuclear Blast) , ενώ λίγες μέρες αργότερα, θα κυκλοφορήσει και σε βινύλιο Μώβ χρώματος και 100 Copies! Αναμένεται για μία πολύ άξια δουλειά, στηρίξτε την τέχνη, στηρίξτε την μουσική , Support Local Scene!

Φυσικά τέλος αξίζει να δώσουμε ένα μεγάλο μπράβο και στην μπάντα αλλά και στο γραφείο που τους προωθεί, την ANGELS PR Music Promotion που παλεύει καθημερινά στο να πετύχουν και να στηρίξει τις μπάντες που εκπροσωπεί, πράγμα που χρειάζονται στις μέρες μας οι μπάντες!

Βαθμολογία: 80%

Για το Rock Da Vinci,

Φαν Βαλ Νουέβο