Live Report: The Long Beach Fesitval @Terra Republic (24/07/2020

Τέλη Ιουλίου 2020. Η έντονη ανάγκη να ξεφύγεις από τα τσιμέντα έχει φτάσει στο peak της, ενώ έχεις να ξεδώσεις σε κάποιο μεγάλο event από το περασμένο καλοκαίρι. Έρχεται λοιπόν, η διοργάνωση του Long Beach Festival και σου προκαλεί αυτή την αίσθηση που είχες μικρός, όταν την επόμενη μέρα θα πήγαινες εκδρομή και δε μπορούσες να μείνεις ακίνητος! Έφτασε επιτέλους η ώρα για το reunion καλλιτεχνών και παρευρισκόμενων, η ώρα να βγάλουν από μέσα τους και οι δύο αυτές μεριές όσα κρατάνε τόσο καιρό μέσα τους!

1η Μέρα Long Beach Festival

Οι τελευταίες εργασίες λαμβάνουν μέρος ακριβώς έξω από τον χώρο για την δημιουργία του χώρου στάθμευσης μέχρι και τις 16:30 – 17:00 (με ΚΤΕΛ και τον τοπικό ταξιτζή που αρκετοί θα γνωρίσατε βρέθηκα εκεί από αρκετά νωρίτερα, στις 16:15), μίας και οι πόρτες εν τέλει θα άνοιγαν στις 18:00 και ο κόσμος αργούσε να έρθει.

Η πρώτη εικόνα του εσωτερικού του χώρου με άφησε με μία απορία που σχεδόν με στεναχώρησε: πόσο μεγαλύτερη θα ήταν η διέλευση του κόσμου προ – κορωνοϊού; Πόσο πιο εντυπωσιακό θα ήταν να γέμιζε όλος αυτός ο χώρος γύρω και ανάμεσα από τα καθίσματα με άλλον τόσο κόσμο;

Οι τελευταίες ευκαιρίες για sound-check αξιοποιούνται αν δεν κάνω λάθος από τους ΠΥΞ ΛΑΞ, παρά την ζέστη που επικρατούσε. Οι μπύρες στα ψυγεία παγωμένες, τα «πιστόλια» θερμομέτρησης σε ετοιμότητα, οι καρέκλες στην θέση τους. Όλα είναι έτοιμα!

19:20 ανέβηκαν στη σκηνή οι 5 των Usurum από την Άλιμο, για την «πρόβα» τους όπως είπε ο Κοσμάς Λαμπίδης βλέποντας πως ακόμα ήμασταν γύρω στα 100 άτομα το πολύ. Εξαρχής είναι φανερή η διάθεσή τους να βρίσκονται στην σκηνή μετά από τόσο καιρό, ήταν σαν να τους διακατέχει πια μία ανακούφιση μπροστά στην αίσθηση ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε επιτέλους καλύτερα.
Ο ήχος τους είναι κάτι το ιδιαίτερο, μίας και ο συνδυασμός της χροιάς στις φωνές και της πληθώρας των μουσικών οργάνων είναι τέτοιος που δεν θα τον συναντήσεις συχνά, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η μουσική τους αφορά σε μεγάλο βαθμό την μελοποίηση ελληνικών ποιημάτων.
Γενικά από την πρώτη στιγμή του πρώτου act καταλάβαινες πόσο καλή δουλειά είχε γίνει όσον αφορά την ηχοληψία αλλά και τα φώτα, με αποτέλεσμα να ανυπομονείς να ανακαλύψεις πώς αυτά θα αξιοποιηθούν στο έπακρον όσο θα περνάει η μέρα.

Με την είσοδο των Baildsa στην σκηνή και από το πρώτο τους μόλις τραγούδι είχαν αρχίσει οι αμφιβολίες για το αν θα το καταφέρουν όλοι να μείνουν στις θέσεις τους.
Η χαρακτηριστική υπερκινητικότητά τους με τους ήχους της ska-punk σου προκαλούν αναπόφευκτα και σένα αυτόν τον αναβρασμό μέσα σου, που κάπως θα πρέπει να εκδηλώσεις!

Ο χορός λοιπόν δεν έλειψε από αυτό το σημείο και μετά, με τους Baildsa να παίζουν κομμάτια τόσο από τον πιο πρόσφατό τους δίσκο όσο και από τους προηγούμενους δύο.
Πρέπει να σημειωθεί πως σημαντικό ρόλο στο ότι δεν μπορούσες να μείνεις ακίνητος έπαιξε και το σμήνος κουνουπιών που δεν αστειευόταν καθόλου από εκείνη την ώρα και μετά!

Setlist:

INTRO/HEADING NORTH

SKROPIO

BURN

JARNASALI

NIGHTINGALE

EPESA

LION’S DEN

BALKAN EXPRESS

LONDON RAT

NE ZNAM

OMEN

KIBORI

BAILDSA

Ένα συγκρότημα σαν τους Thrax Punks δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα event αφιερωμένο στην ελληνική σκηνή. Όποιοι δεν είχαν τολμήσει να σηκωθούν νωρίτερα, το νταούλι τους ανάγκασε. Με τραγούδια από τον πιο πρόσφατο δίσκο τους αλλά και παλαιότερα έχουμε χορό, χαμόγελα και τραγούδι, είτε από παρέες κοντά στην σκηνή, είτε ακόμα από άτομα μόνα τους στα πιο πίσω – άδεια πλέον – καθίσματα. Ο ήχος τους με την άριστη ηχοληψία προκαλούσε ανά στιγμές ανατριχίλα, πόσο μάλλον όταν αναλάμβανε σόλο ο Βαΐτσης Χαρακοπίδης στην γκάιντα, με τους καπνούς και τα φώτα να δημιουργούν το ιδανικό σκηνικό ώστε να μην μπορείς να στρέψεις αλλού την προσοχή σου.

Setlist:

Μπαιντουσκα

Αγ.Μαρινη

Δεντρο

Βασιλικουδα

Μασκαρας

Κονιαλι (Α & Β)

Ψες ειδια

Θα παω στην πολη

Μαργουδι

Αυγερινος

Που σουν Εψες

Τελευταίο act της ημέρας οι ΠΥΞ ΛΑΞ με την παρέα του Στέλιου Διονυσίου, βγαίνουν με σκοπό να μείνουν. Προσωπικά η μουσική των ΠΥΞ ΛΑΞ μου φέρνει μία νοσταλγία μέσα σε όλα, μιας και θυμίζουν αυτό το παλιό mp3 που κάποτε είχαμε, με επιλογές από τα μεγαλύτερα αδέρφια μου στην δικιά μου περίπτωση!
Ήξερες από τα πρώτα δευτερόλεπτα κάθε κομματιού ποιο ήταν αυτό, είχες και συ ήδη έτοιμους τους πρώτους στίχους στο μυαλό σου. Ακούστηκαν από τα πρώτα κομμάτια που έμαθες έως και πιο πρόσφατα, ενώ ο Σ.Διονυσίου πρόσθεσε ένα πιο λαϊκό ύφος στην βραδιά με την συμμετοχή του. Είχαμε πλέον γίνει μία πολύ μεγάλη παρέα, που τραγουδούσε κάθε λέξη, χειροκροτούσε στο τέλος του κάθε τραγουδιού, ανυπομονούσε για το επόμενο!

Setlist:

1. Απ'την Αρχή
2. Μοναξιά μου όλα
3. Σενιόρ
4. Τι είναι αυτό που μας ενώνει
5. Να χαθώ στα βήματα σου
6. Συνήθεια
7. Ανόητες Αγάπες
8. Χωρίς ντροπή
9. Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα
10. Είναι ωραία η Θάλασσα
11. Λένε για μένα
12. Φεύγει (Ντουέτο Στράτο Διονυσίου)
13. Για τις παλιές αγάπες
14. Πούλα με
15. Ποίος έχει λόγο
16. Κλεμμένη Ομορφιά
17. Gay Love
18. Μία Συνουσία μυστική
19. Φωτιά
20. Γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Με το τέλος της πρώτης μέρας λοιπόν, μείναμε από ότι φάνηκε μονάχα 3 άτομα στον χώρο, έχοντας αποφασίσει να κατασκηνώσουμε εκτός του χώρου της εκδήλωσης, αντιμέτωποι με τα κουνούπια, έτοιμοι για την επόμενη μέρα κατά την οποία θα κατέφταναν πολλοί περισσότεροι στο φεστιβάλ λόγω Σαββάτου, λόγω ονομάτων που έχουν εξίσου πολύ καιρό να ακούσουν ζωντανά και λόγω της διοργάνωσης τουρ με λεωφορεία. Ξημέρωνε ήδη μία πολλά υποσχόμενη μέρα!

--------------------------------------------------------------------------------

2η ημέρα The Long Beach Festival

Τελευταίο Σάββατο του Ιουλίου για το 2020, μετά από ένα σωρό αναβολές, απογοητεύσεις, ακυρωμένα ταξίδια.. Όσα δρομολόγια όμως και να μας ακύρωσαν, βρήκαμε άλλο δρόμο να τραβήξουμε και βρεθήκαμε στο Long Beach Festival !

Οι ελπίδες μας όλο ένα και λιγόστευαν ακούγοντας για ακύρωση του LOS ALMIROS και του Street mode festival, βλέποντας την καταστολή και τον φόβο να παίρνουν τον πρωταρχικό λόγο και τη μάσκα να ενσαρκώνει την κοινωνία και να μπλοκάρει προκλητικά το να ακουστεί η φωνή μας στο διπλανό μας. Ως συλλογικότητα όμως, η φωνή μας θέλαμε να ακουστεί και να ενωθεί με του διπλανού μας και να τραγουδήσουμε τον ίδιο σκοπό, σε ρυθμούς και συχνότητες που διαχρονικά εκφράζουν και εκφράζονται, συναισθηματικά και σωματικά, οι πιο σκληρές αλήθειες.

Αλληλεγγύη, ενσυναίσθηση, αποδοχή-σεβασμός και βαθιά ανάγκη κατανόησης και υποστήριξης των άγραφων νόμων που κρατούν μυαλά και πλανήτες ανθισμένους. Αυτά είναι τα θεμέλια που ξεκινούν ριζωμένα στα υπόγεια στούντιο και φτάνουν πάνω σε υπερυψωμένες σκηνές να εκφράζουν τις φωνές χιλιάδων ανεξαρτήτως χώρας και γλώσσας, καθώς η μουσική δεν γνωρίζει από αυτά.

Το festival τήρησε ακραία την καλύτερη οργάνωση που θα μπορούσε να έχει ένα fesival που φιλοξενεί τόσο κόσμο και οργανώθηκε μέσα σε λίγο καιρό και όχι σε μήνες ή χρόνο ολόκληρο, όπως συμβαίνει συνήθως. Από ελέγχους, ιατρική περίθαλψη, μέτρα υγιεινής στις τουαλέτες και bar και merch με τα απολύτως απαραίτητα.

Κάπως έτσι λοιπόν, φτάνει η ώρα 17:00 και μετά από ελέγχους θερμοκρασίας και αντικειμένων, οι πόρτες ανοίγουν στο κοινό! Το τοπίο φυσικό και πανέμορφο αλλά , τα συναισθήματα ανάμεικτα. Καθώς, μιλάμε για ένα κοινό που δεν πάει να παρακολουθήσει ποίηση. Σώματα τα οποία δεν έχουν μάθει να είναι καθηλωμένα σε καρέκλες και ο ήχος της Rock είτε Psychedelic είτε Hard είτε Stoner δεν διαπερνά ανέπαφα τα σώματα τους.
Η απόσταση και η αποστασιοποίηση θέματα που αλλοτρειώνουν τις συλλογικότητες και βρέθηκαν για άλλη μια φορά μπροστά μας μετά από χίλια κύματα, με μέτρα διαρκώς μεταβαλλόμενα, πρέπει δεν πρέπει, χρειάζεται δεν χρειάζεται, ισχύει δεν ισχύει που μπερδεύουν και έχουν τραβήξει όλη την προσοχή μας επικαλλούμενα το γενικό καλό.

Η ώρα 17:30 και οι Bonzai ξεκινούν να παίζουν. Όπως είπαν και οι ίδιοι ήταν μια νέα εμπειρία για όλους μας, είτε πάνω είτε κάτω από τη σκηνή και θα την ζήσουμε. Θα παίξουμε μουσικές καρέκλες;
Είχε ήδη φτάσει αρκετός κόσμος που από την αρχή του live που όπως φάνηκε γνώριζε πολύ καλά τα συγκροτήματα που ήρθε να δει, τραγουδούσε και συμμετείχε όσο πιο ενεργά μπορούσε αν και τα κομμάτια του Debut δίσκου τους "Seeds To Roots" τα έχουμε ζήσει και τα προτιμάμε σε live με περισσότερο σκοτάδι και παραπάνω κοπάνημα. Δεν γίνεται να τους βλέπεις να γουστάρουν και να σκέφτεσαι πως κοιτάνε κάτω και σε βλέπουν να κουνάς απλώς το κεφάλι σου καθώς κάθεσαι σε μια καρέκλα καθιστός με την μπυρίτσα σου.
Ο ήχος τους σκληρός όπως πάντα και απίστευτα καθαρός!

Μια πολύ καλή στιγμή να εκτιμήσεις τη μουσική τους, αλλά κακή για να τους δεις live αν δεν τους έχεις παρακολουθήσει συναυλιακά, για να γίνεις μέρος της μουσικής τους και να νιώσεις στο πετσί σου το ασταμάτητο ριφ του Original Sin , να έχεις το κεφάλι χαμηλά στο Seeds To Roots και να απολαμβάνεις το ωραίο σόλο κιθάρας του Hopeseeker... Αν και τελευταίο κομμάτι σε βάζει σε ένα σκοτεινό Mood, περιμένοντας κάτι πιο Heavy να ακολουθήσει αλλά στην συνέχεια ανέβηκαν στην σκηνή οι Naxatras και μας άλλαξαν το mood.

Setlist:

Reaction

praying mantis

original sin on repeat

seeds to Roots

Hopeseeker

Στις 18:30 ανέβηκαν στην σκηνή οι Naxatras, οι οποίοι μετέφεραν ένα πιο καλοκαιρινό και ανέμελο vibe. Πολύ ψημένοι να παίξουν μετά από τόσο καιρό και μας εξέπληξαν με την προσθήκη του νέου μέλους τους στα πλήκτρα , Παντελής Κάρχας. Έπαιξαν γνωστά και αγαπημένα κομμάτια σε ήχους ταιριαστούς του κλίματος "Sun Is Burning" και αργότερα μας παρουσίασαν δύο νέα κομμάτια τους από το δίσκο που ετοιμάζουν. Παίχτηκαν πρώτη φορά live, σίγουρα όχι ύπο τις καλύτερες συνθήκες, αγγαλιάστηκαν πολύ θερμά από τον κόσμο και το δέσιμο των πλήκτρων και της ηλεκτρονικής μουσικής μουσικής τους έδωσε νέα διάσταση. Μου έδωσαν την εντύπωση, πως ο δίσκος που ετοιμάζουν θα είναι η καλύτερη δουλειά τους ως τώρα!

Setlist:

1. Sun is burning
2. On The Silver Line Waves
3. Untitled New Song
4. Journey To Narahmon
5. I Am The Beyonder
6. The Great Attractor

Στις 20:00 ήρθε η ώρα να ανέβουν στη σκηνή οι Planet of Zeus. O ουρανός είχε σκοτεινιάσει και καθώς η βροχή άρχισε να πέφτει ανελέητα, η φωτιά του κόσμου όμως,άναβε περισσότερο. Γίναμε λοιπόν πυρήνας, επικράτησε ένα κλίμα ασυγκράτητης οργής, χαράς, αγανάκτησης, ανακούφισης και βρεθήκαμε όλοι μαζί να κουνιόμαστε ασυνάρτητα και ασταμάτητα. Η εκρηκτικότητα του heavy rock ήχου των Αθηναίων Planet of Zeus και οι καυστικοί στίχοι τους δεν άφησαν κανέναν ανέπαφο θυμίζοντας μας λίγο τις παλιές καλές μέρες των live! Νιώσαμε το Your Song στο πετσί μας σε όλα τους τα τραγούδια..
Όπως είπαν οι ίδιοι "Υπάρχουν τα κακά περίεργα και τα καλά περίεργα και εμείς εδώ ήρθαμε να περάσουμε καλά". Ας μας πουν κάτι παραπάνω οι στίχοι τους από το τραγούδι "All these happy people" με το πολύ όμορφο videoclip..

"It feels like home, but i'm trapped in a morgue Is it you i'm waiting for, or i'm long gone All these happy people, all these happy people What's their story, what's their story Is it raining stones on me, is it raining stones Or i just lost it, i just lost it"

Setlist:

1. Intro/Macho Libre
2. Gasoline
3. Man Vs God
4. All These Happy People
5. Leftovers
6. Loyal To The Pack
7. Revolution Cookbook8. Them Nights
9. Your Song
10. Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself
11. Woke Up Dead
12. Vigilante

Στις 21:30 ανέβηκαν στην σκηνή οι Rotting Christ. Τα εννέα μαύρα πανιά που σηματοδοτούσαν το διαχωρισμό της μαυρίλας του έξω κόσμου από τη διασπορά των μουσικών χρωμάτων, και αποτελούσαν το background της σκηνής, έγιναν η ζωγραφιά του album "The Heretics" του 2019 και ο χώρος ετοιμάστηκε για black metal και διπέταλα όσο δεν πάει.. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για την μπάντα, καθώς έχει ξεχωρίσει στη Ελλάδα, έχει αποδείξει την αξία της και έχει υποστηρίξει το είδος της με το παραπάνω ανά τα χρόνια. Σε ένα κυριολεκτικά μουσικό υπερθέαμα, από τη σκηνική παρουσία, την παραστατικότητα, με τα όργανα να έχουν πάρει φωτιά και ο κόσμος πλέον είχε ιδρώσει από την κορυφή ως τα νύχια και είχε μπει σε mood ιεροτελεστετικού headbanging.

Setlist:

1. Intro/ΧΞΣ
2. Κατά τον Δαίμονα Εαυτού
3. Fire God And Fear
4. Έλθε Κύριε
5. Άπαγε Σατανά
6. Dies Irae
7. King Of A Stellar War
8. Δαιμόνων Βρώσις
9. Nemecic
10. Αθάνατοι Έστε
11. Non Serviam
12. In Yumen/Xibalba
13. Grandis Spiritus Diavolos
14. Threnody/Outro (300 - Tyler Bates - To Victory)

Ο χρόνος κυλούσε πλέον χωρίς να τον μετράμε και να μας ενδιαφέρει και πολύ, έφτασε 23:30. Τελευταίοι λοιπόν, ανέβηκαν στην σκηνή οι Villagers Of Ioannina City (VIC) και είπαν "Ελάτε να αγγαλιάσουμε το νερ’ο, τη βροχή, τη φωτιά και να βγούμε πιο δυνατοί".
Με προτζέκτορα και background φωνητικά, όπως μας έχουν συνηθήσει τελευταία, δημιουργόντας ένα ψυχεδελικά όμορφο κλίμα. Μια μπάντα που παίρνει πολλά ρίσκα, όπως το κλαρίνο , όπως παίζοντας folk rock, όπως αφήνοντας το στόμα ανοιχτό σε αυτούς που πίστευαν πως ξεχώρισαν λόγο της ένωσης των παραδοσκιακλων οργάνων με την rock. Με τον τελευταίο δίσκο τους "Age Of Aquarius" δικαιώθηκαν άλλη μια φορά. Κάθε φορά, η ανταπόκριση του κόσμου επιβεβαιώνει το γερό τους στομάχι και τους κάνει να συνεχίζουν δυναμικά. Άφησαν στο κλείσιμο της βραδιάς το στίγμα τους απαντώντας με τα τραγούδια τους στην κρίση των μεγαλουπόλεων και θυμίζοντας μας την δύναμη που έχουν τα βουνά, αναζωπύρωσαν το ηθικό μας!

Setlist:

1. Age Of Aquarius
2. Dance Of Night
3. Skaros
4. Zvara
5. Father Sun
6. Millenium Blues
7. Ti Kako
8. Cosmic Soul
9. For The Innocent

Encore:

10. Karakolia

Άλλες χίλιες λέξεις ίσως δεν θα ήταν αρκετές για να περιγράψουν το τι συνέβη μέσα σε μερικές ώρες. Για όσους δεν ήσασταν εκεί αυτό είναι μια υπενθύμιση πως οι αλήθειες και οι αγάπες δεν φιμώνονται, πως τα δρομολόγια αλλάζουν αλλά οι αξίες όχι. Για όσους ήσασταν εκεί, αυτό ήταν η οπτική του διπλανού σας στο πλήθος που χαιρόταν να σας βλέπει να σας χαίρεστε πραγματικά και θέλει να συνεχίσετε να το κάνετε!

Για το Rock Da Vinci,
Κείμενο: Χρήστος Αθαναηλίδης (1η μέρα) , Γεωργία ~ Geo Ghost ~ Συμεωνίδου (2η μέρα)
Φωτογραφίες: Χρήστος Αθαναηλίδης

More Photos: