- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
"Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι μία ανθρώπινη επινόηση και εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες."
~ Albert Einstein ~
Στις 19 Ιουνίου μετά το εμβληματικό "VII: Stung Und Drang", πρόκειται να κυκλοφορήσουν τον κατά σειρά 8ο δίσκο τους με τίτλο "Lamb Of God" μέσω της Nuclear Blast και είναι έτοιμοι να ξεσηκώσουν για άλλη μία φορά τον κόσμο. Δεν θα μπορούσε να μην σχολιαστεί το γεγονός, ότι απόν από την μπάντα είναι ο αγαπητός Chris Adler πίσω από τα Drums και αντικαταστάτη τον πιτσιρικά Arturo Cruz.
Memento Mori: Τι μπορεί να πει κανείς για την εισαγωγή που σε κάνει να σκεφτείς την ανατριχίλα της ατμόσφαιρας των προσωπικά αγαπημένων, Sisters Of Mercy. Οι ψίθυροι πίσω από τον Randy σκέτη απόλαυση λες και κάθεσαι σε μία τηλεόραση και έχεις εθιστεί εκεί και κάποια πνεύματα σου φωνάζουν "Wake Up, Wake Up, Wake Up". Κραυγή και Ένας ρυθμός που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι βλέπεις το όραμα της επανάστασης και το πλάθεις στο δικό σου μυαλό. Καθώς εκφράζεται η οργή που σε ξεσηκώνει και σου λέει να ξυπνήσεις. Πολύ έντονα το συναίσθημα του "Ashes Of The Wake", πιο συγκεκριμένα η εισαγωγή μου έφερε κατά νου το "Remorse Is For The Dead" που είναι μία ατμόσφαιρα πολύ πιο ώριμη και πολύ πιο προσεγμένη από τις προηγούμενες.
Checkmate ένα live Recording κομμάτι που απ'ότι φαίνεται ηχογραφήθηκε επί τόπου. Προσωπικά το Promo κομμάτι που με κέρδισε είτε με τα σκίτσα που έφτιαξαν, είτε με το Concept του κομματιού. Εκεί που νομίζεις ότι κερδίζεις την παρτίδα, κάνεις μία λάθος κίνηση και τα χάνεις όλα! Ο σβέρκος από τις κιθάρες και το γρήγορο ηχόχρωμα πάει για ξεβίδωμα!
Reality Bath Βουτιά στο κενό και εκεί αντιλαμβάνεσαι ποιά είναι η πραγματικότητα. Ένας μονόλογος που ξεκινάει , στον οποίο προσπαθούν να σου εξηγήσουν την πραγματικότητα και με το δέσιμο της σύνθεσης, προσπαθούν να σου εξηγήσουν ποία είναι η αλήθεια αλλά και η συνωμοσία!!! Έντονα κυριαρχεί το συναίσθημα που σου αφήνει εδώ, η γρήγορη εναλλαγή κιθάρας σε συνδυασμό με το μπάσο που δένει πολύ σωστά ρυθμικά, σαν να έχουν κάνει αρμονία στις μελωδίες ο Mark Morton μαζί με τον Τεράστιο John Campell, δίνοντας ένα ωραίο Tempo και όσο περνάει η ώρα να γίνεται όλο και πιο έντονο σαν να χτυπάει η καρδιά σου χιλιάδες παλμούς από την αδρεναλίνη! THIS IS THE NEW WORLD! Μία νέα γενιά έρχεται στον κόσμο!
New Colossal Hate και το όραμα φτάνει στο φως με την πραγματικότητα να μας χτυπάει μέσα από τις πράξεις της την πόρτα! Βία,μίσος,κακοποίηση κτλ. Εκφράζουν την οργή μέσα από την φωνή του Randy που μέσα απ'αυτήν προσπαθεί να εξηγήσει ποία είναι η αλήθεια και ότι μόνο εμείς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, δίχως να αφήσουμε τον ρατσισμό η το μίσος να κυριαρχήσει! Υπάρχουν κάποια σημεία που δείχνουν ξεκάθαρα την ταυτότητα του "Sacrament" δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι είναι χρυσός δίσκος το συγκεκριμένο Άλμπουμ. Πιο τεχνικό παίξιμο στα ντραμς και αυτό είναι και το ενδιαφέρον εδώ!
Gears εισαγωγή Redneck στο πιο συνεχές παίξιμο κιθάρας και πιο χώσιμο θα έλεγα προσωπικά από το επιβλητικό παίξιμο γεμάτο από τσαμπουκά και πυγμή! Όταν τα γρανάζια σκουριάζουν , τότε πρέπει να αλλάξουν για να κυλήσει πιο ομαλά ο χρόνος αλλά και μία πολιτεία! Εδώ εκφράζεται η ανησυχεία ότι μας αντιμετωπίζουν ως πειραματόζωα και όχι ως ανθρώπους. 2:50 και σολάρα από τον Willie Adler τι μπορεί να πει κανείς για το μεγάλο αυτό κομμάτι που ξεχώρισα μάλλον πιο πολύ απ'όλα!
Resurrection Man και ο μεσσίας έρχεται! Βαρβάτες κιθάρες, πιο Death n roll σε κάποια σημεία, πιο απλές αλλά με νόημα! Μου φέρνουν στο μυαλό βασανιστήρια και πάρα πολύ έντονα κατά νου τον δίσκο του 12 "Resolution" , συνοδευόμενο από κάποιες Hardcore τεχνικές σε πιο γρήγορες γέφυρες που εναλλάσονται σε πιο Slayer ύφος έχοντας πιο Hardcore Μελωδίες που σε κάνουν να νιώθεις πως γίνεται και ένας θρησκευτικός πόλεμος, πράγμα που το ζούμε κιόλας και όσο περνάει η ώρα οι κιθάρες γίνονται πιο χαοτικές.
Poison Dream και Guest ο τραγουδιστής των Hatebreed, Jamey Jasta. Πρώτη φορά που ακούω τον αναφέρον τραγουδοποιώ να ερμηνεύει σε κάποια σημεία πιο Growl και φυσικά το σεμιναριακό θα έλεγα Hardcore ύφος με το οποίο τα "χώνει" μετά το Break καθώς μπαίνει επιβλητικά, σαν να ακούγεται ένα Freestyle και με τα ντραμς να βαράνε επιβλητικά και το πάντρεμα με τα Breakdown ήταν το κερασάκι στην τούρτα, μαζί με το σόλο που συνοδεύεται ΤΕΛΕΙΑ και με τις διφωνίες να δένουν εξαίσια καθώς ακούς μία ποικιλία φωνητικών από πιο Breakdown, Scream, αφήγηση με πιο μπάσα φωνή κτλ.!
Routes επιλέγεις διαδρομή ορθή η χωρίς επιστροφή!Ένα κομμάτι που έχει το πιο ατμοσφαιρικό αλλά και το πιο έντονο στυλάκι που κουμπώνει έξοχα με το κλασικό Motivo της προσωπικής ταυτότητας του συγκροτήματος, που ακούς το ριφ του Mark και λες: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ LAMB OF GOD ΤΕΛΟΣ!
Ο Μέγας Chuck Billy των Testament να δίνει ρέστα ερμηνείας και θα έλεγα μου θυμίζει πολύ το Pathetic για να είμαι ειλικρινής.
Bloodshot Eyes εδώ απ'ότι φαίνεται παρατηρώ στον ήχο τους ότι γίνεται πιο μελωδικό με κάτι να μου κάνει σε πιο Heavy Metal ύφος, σίγουρα επηρεασμένο το συγκεκριμένο κομμάτι και το πιο Light για μένα του δίσκου με πιο γρήγορα τύμπανα και μεγαλύτερη βάση! Κάτι από τα παλιά μου θυμιζει!
On The Hook και νοσταλγία ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ SET TO FAIL από το εμβληματικό "Wrath" ο τέλειος τρόπος για φινάλε δίσκου, το ακούς και γίνεσαι τούμπανο στον αυχένα μάγκα μου! Τα μπλαστίδια πάνε και έρχονται βροχή, ριφς κοφτερά όπως πρέπει και τάσεις για Wall Of Death από την αρχή μέχρι το τέλος! 2:50 έχω την εντύπωση πως υπάρχει γεύση που μου θυμίζει κάπως Gojira στην κιθάρα, στην απ'ότι φαίνεται πειραματίστηκαν τέλεια με την μελωδία να δίνει μία ξεχωριστή πινελιά! Οπότε ξυλίκια και στον Γάντζο μάγκες μου, ο τέλειος τρόπος για να γυμνάσει κανείς τον αυχένα του η να εξασκηθεί στο Kick Boxing!
Ένα τεράστιο μπράβο σε όλη την μπάντα, που δεν σταματάει να ψάχνεται, να πειραματίζεται και να συμπεριφέρεται με πειραματισμό, στιχουργικά απ'ότι φαίνεται για τον Randy Blythe η φυλακή ήταν ένας τεράστιο σχολείο για αυτόν, όπως και ολες οι εμπειρίες που βίωσε τον έκαναν να ωριμάσει όπως και όλη η μπάντα και φυσικά να κρατήσουν ψηλά τον πήχη και να τον ξεπερνάνε σε κάθε τους δουλειά.
Εάν το "VII: Stung Und Drang" ήταν καλό, τότε το ομώτιτλο νομίζω πως το ξεπέρασε ΚΑΤΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Κύριες και κύριοι, το συστήνω ανεπιφύλακτα, είναι ο δίσκος που σε κάνει να οραματιστείς και να προβληματιστείς για το τι συμβαίνει γύρω σου, κατανοώντας πως ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και αθώος. Εμείς αλλάζουμε τον κόσμο, εμείς θα κρίνουμε το εγώ μας και εμείς θα πρέπει να μάθουμε να αντιλαμβανόμαστε το σωστό και το λάθος και όχι ο καθένας της πολιτικής η της μάζας.
Μεγάλο Respect στον Josh Wilbur για την δουλειά στην ηχογράφηση του συγκροτήματος, ετοιμαστείτε για έναν δίσκο, με ποικιλία ήχων και ακουσμάτων που έχουν την ταυτότητα τους γνωστή και ξεχωριστή, αυτό είναι μεγάλη μαγκιά που κάνουν τα τελευταία 16 χρόνια! Τέλος θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω τον αντικαταστάτη Arturo "Art" Cruz στα ντραμς, στα οποία αποδείχθηκε αξιέπαινος αντικαταστάτης αν και ουδίς αναντικατάστατος από την Μουσάρα και την αλητεία του Chris Adler , Παρόλα αυτά απίθανος ντραμερ ο 32χρονος άσσος των Winds Of Plague.
Δεν σας έχω δει επί σκηνής αλλά μακάρι να ξαναέρθετε και φυσικά να είμαι εκεί, γιατί οι λατρείες δεν κρύβονται, σας περιμένουμε Ελλάδα με το καλό κάποια στιγμή, όταν ηρεμήσουν τα πράγματα αν και χλωμό με όλα αυτά που γίνονται αλλά ελπίζω πως θα αλλάξουν τα δεδομένα. Ζούμε σε μία εποχή που προσπαθούν να μας στερήσουν την διασκέδαση και την τέχνη. Στο χέρι μας είναι να κρατάμε την φλόγα των συναυλιών ζωντανή και όχι να κλειστούμε σε ένα κουτί και να λέμε πως έχουμε ζήσει μπάντες live, όσο κρατάμε μέσα μας την ελπίδα, δεν θα χάσουμε τους εαυτούς μας και το πάθος μας για τις συναυλίες!
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο
Checkmate ένα live Recording κομμάτι που απ'ότι φαίνεται ηχογραφήθηκε επί τόπου. Προσωπικά το Promo κομμάτι που με κέρδισε είτε με τα σκίτσα που έφτιαξαν, είτε με το Concept του κομματιού. Εκεί που νομίζεις ότι κερδίζεις την παρτίδα, κάνεις μία λάθος κίνηση και τα χάνεις όλα! Ο σβέρκος από τις κιθάρες και το γρήγορο ηχόχρωμα πάει για ξεβίδωμα!
Reality Bath Βουτιά στο κενό και εκεί αντιλαμβάνεσαι ποιά είναι η πραγματικότητα. Ένας μονόλογος που ξεκινάει , στον οποίο προσπαθούν να σου εξηγήσουν την πραγματικότητα και με το δέσιμο της σύνθεσης, προσπαθούν να σου εξηγήσουν ποία είναι η αλήθεια αλλά και η συνωμοσία!!! Έντονα κυριαρχεί το συναίσθημα που σου αφήνει εδώ, η γρήγορη εναλλαγή κιθάρας σε συνδυασμό με το μπάσο που δένει πολύ σωστά ρυθμικά, σαν να έχουν κάνει αρμονία στις μελωδίες ο Mark Morton μαζί με τον Τεράστιο John Campell, δίνοντας ένα ωραίο Tempo και όσο περνάει η ώρα να γίνεται όλο και πιο έντονο σαν να χτυπάει η καρδιά σου χιλιάδες παλμούς από την αδρεναλίνη! THIS IS THE NEW WORLD! Μία νέα γενιά έρχεται στον κόσμο!
New Colossal Hate και το όραμα φτάνει στο φως με την πραγματικότητα να μας χτυπάει μέσα από τις πράξεις της την πόρτα! Βία,μίσος,κακοποίηση κτλ. Εκφράζουν την οργή μέσα από την φωνή του Randy που μέσα απ'αυτήν προσπαθεί να εξηγήσει ποία είναι η αλήθεια και ότι μόνο εμείς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, δίχως να αφήσουμε τον ρατσισμό η το μίσος να κυριαρχήσει! Υπάρχουν κάποια σημεία που δείχνουν ξεκάθαρα την ταυτότητα του "Sacrament" δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι είναι χρυσός δίσκος το συγκεκριμένο Άλμπουμ. Πιο τεχνικό παίξιμο στα ντραμς και αυτό είναι και το ενδιαφέρον εδώ!
Gears εισαγωγή Redneck στο πιο συνεχές παίξιμο κιθάρας και πιο χώσιμο θα έλεγα προσωπικά από το επιβλητικό παίξιμο γεμάτο από τσαμπουκά και πυγμή! Όταν τα γρανάζια σκουριάζουν , τότε πρέπει να αλλάξουν για να κυλήσει πιο ομαλά ο χρόνος αλλά και μία πολιτεία! Εδώ εκφράζεται η ανησυχεία ότι μας αντιμετωπίζουν ως πειραματόζωα και όχι ως ανθρώπους. 2:50 και σολάρα από τον Willie Adler τι μπορεί να πει κανείς για το μεγάλο αυτό κομμάτι που ξεχώρισα μάλλον πιο πολύ απ'όλα!
Resurrection Man και ο μεσσίας έρχεται! Βαρβάτες κιθάρες, πιο Death n roll σε κάποια σημεία, πιο απλές αλλά με νόημα! Μου φέρνουν στο μυαλό βασανιστήρια και πάρα πολύ έντονα κατά νου τον δίσκο του 12 "Resolution" , συνοδευόμενο από κάποιες Hardcore τεχνικές σε πιο γρήγορες γέφυρες που εναλλάσονται σε πιο Slayer ύφος έχοντας πιο Hardcore Μελωδίες που σε κάνουν να νιώθεις πως γίνεται και ένας θρησκευτικός πόλεμος, πράγμα που το ζούμε κιόλας και όσο περνάει η ώρα οι κιθάρες γίνονται πιο χαοτικές.
Poison Dream και Guest ο τραγουδιστής των Hatebreed, Jamey Jasta. Πρώτη φορά που ακούω τον αναφέρον τραγουδοποιώ να ερμηνεύει σε κάποια σημεία πιο Growl και φυσικά το σεμιναριακό θα έλεγα Hardcore ύφος με το οποίο τα "χώνει" μετά το Break καθώς μπαίνει επιβλητικά, σαν να ακούγεται ένα Freestyle και με τα ντραμς να βαράνε επιβλητικά και το πάντρεμα με τα Breakdown ήταν το κερασάκι στην τούρτα, μαζί με το σόλο που συνοδεύεται ΤΕΛΕΙΑ και με τις διφωνίες να δένουν εξαίσια καθώς ακούς μία ποικιλία φωνητικών από πιο Breakdown, Scream, αφήγηση με πιο μπάσα φωνή κτλ.!
Routes επιλέγεις διαδρομή ορθή η χωρίς επιστροφή!Ένα κομμάτι που έχει το πιο ατμοσφαιρικό αλλά και το πιο έντονο στυλάκι που κουμπώνει έξοχα με το κλασικό Motivo της προσωπικής ταυτότητας του συγκροτήματος, που ακούς το ριφ του Mark και λες: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ LAMB OF GOD ΤΕΛΟΣ!
Ο Μέγας Chuck Billy των Testament να δίνει ρέστα ερμηνείας και θα έλεγα μου θυμίζει πολύ το Pathetic για να είμαι ειλικρινής.
Bloodshot Eyes εδώ απ'ότι φαίνεται παρατηρώ στον ήχο τους ότι γίνεται πιο μελωδικό με κάτι να μου κάνει σε πιο Heavy Metal ύφος, σίγουρα επηρεασμένο το συγκεκριμένο κομμάτι και το πιο Light για μένα του δίσκου με πιο γρήγορα τύμπανα και μεγαλύτερη βάση! Κάτι από τα παλιά μου θυμιζει!
On The Hook και νοσταλγία ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ SET TO FAIL από το εμβληματικό "Wrath" ο τέλειος τρόπος για φινάλε δίσκου, το ακούς και γίνεσαι τούμπανο στον αυχένα μάγκα μου! Τα μπλαστίδια πάνε και έρχονται βροχή, ριφς κοφτερά όπως πρέπει και τάσεις για Wall Of Death από την αρχή μέχρι το τέλος! 2:50 έχω την εντύπωση πως υπάρχει γεύση που μου θυμίζει κάπως Gojira στην κιθάρα, στην απ'ότι φαίνεται πειραματίστηκαν τέλεια με την μελωδία να δίνει μία ξεχωριστή πινελιά! Οπότε ξυλίκια και στον Γάντζο μάγκες μου, ο τέλειος τρόπος για να γυμνάσει κανείς τον αυχένα του η να εξασκηθεί στο Kick Boxing!
Ένα τεράστιο μπράβο σε όλη την μπάντα, που δεν σταματάει να ψάχνεται, να πειραματίζεται και να συμπεριφέρεται με πειραματισμό, στιχουργικά απ'ότι φαίνεται για τον Randy Blythe η φυλακή ήταν ένας τεράστιο σχολείο για αυτόν, όπως και ολες οι εμπειρίες που βίωσε τον έκαναν να ωριμάσει όπως και όλη η μπάντα και φυσικά να κρατήσουν ψηλά τον πήχη και να τον ξεπερνάνε σε κάθε τους δουλειά.
Εάν το "VII: Stung Und Drang" ήταν καλό, τότε το ομώτιτλο νομίζω πως το ξεπέρασε ΚΑΤΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Κύριες και κύριοι, το συστήνω ανεπιφύλακτα, είναι ο δίσκος που σε κάνει να οραματιστείς και να προβληματιστείς για το τι συμβαίνει γύρω σου, κατανοώντας πως ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και αθώος. Εμείς αλλάζουμε τον κόσμο, εμείς θα κρίνουμε το εγώ μας και εμείς θα πρέπει να μάθουμε να αντιλαμβανόμαστε το σωστό και το λάθος και όχι ο καθένας της πολιτικής η της μάζας.
Μεγάλο Respect στον Josh Wilbur για την δουλειά στην ηχογράφηση του συγκροτήματος, ετοιμαστείτε για έναν δίσκο, με ποικιλία ήχων και ακουσμάτων που έχουν την ταυτότητα τους γνωστή και ξεχωριστή, αυτό είναι μεγάλη μαγκιά που κάνουν τα τελευταία 16 χρόνια! Τέλος θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω τον αντικαταστάτη Arturo "Art" Cruz στα ντραμς, στα οποία αποδείχθηκε αξιέπαινος αντικαταστάτης αν και ουδίς αναντικατάστατος από την Μουσάρα και την αλητεία του Chris Adler , Παρόλα αυτά απίθανος ντραμερ ο 32χρονος άσσος των Winds Of Plague.
Δεν σας έχω δει επί σκηνής αλλά μακάρι να ξαναέρθετε και φυσικά να είμαι εκεί, γιατί οι λατρείες δεν κρύβονται, σας περιμένουμε Ελλάδα με το καλό κάποια στιγμή, όταν ηρεμήσουν τα πράγματα αν και χλωμό με όλα αυτά που γίνονται αλλά ελπίζω πως θα αλλάξουν τα δεδομένα. Ζούμε σε μία εποχή που προσπαθούν να μας στερήσουν την διασκέδαση και την τέχνη. Στο χέρι μας είναι να κρατάμε την φλόγα των συναυλιών ζωντανή και όχι να κλειστούμε σε ένα κουτί και να λέμε πως έχουμε ζήσει μπάντες live, όσο κρατάμε μέσα μας την ελπίδα, δεν θα χάσουμε τους εαυτούς μας και το πάθος μας για τις συναυλίες!
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Comments