Heaven Shall Burn - Of Truth And Sacrifice (Album Review)

"Η Μητρική αγάπη είναι το καύσιμο, που ωθεί ένα συνηθισμένο άτομο , να καταφέρει το ακατόρθωτο"

~ Μάριον Κ. Γκάρετι ~ 

 

Κατεύθυνση προς την Βόρεια Θάλασσα και πιο συγκεκριμένα στο Σάαφελντ της Γερμανίας, όπου εκεί συντονιζόμαστε με τους θρυλικούς Heaven Shall Burn , οι οποίοι έδωσαν στην δημοσιότητα το νέο τους και συνολικά ένατο πόνημα με τίτλο "Of Truth And Sacrifice" μέσω της Century Media Records και αποτελείται από 2 μέρη (Of Truth & Of Sacrifice). 

Κάλεσμα εισαγωγής μέσα από μία μελωδία αρκετά soft που συνοδεύεται από ένα πολύ βαρβάτο και επικό θα έλεγα παίξιμο ντραμς στο κομμάτι Intro του δίσκο με τίτλο March Of Retribution που σου δίνει την αίσθηση να βρίσκεσαι σε μάχη και να ξεσηκώνεται για να πολεμήσεις ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα της κυβέρνησης. Thoughts Are Prayers και χωρίς πολλά πολλά πόλεμος με εισαγωγή που θυμίζει κάπως το "Antigone" του 2004 αλλά στο πιο μελωδικό/Μοντέρνο ηχόχρωμα, απ'ότι κατάλαβα έδωσαν μεγάλη βαρύτητα στο πιο Post ύφος, πράγμα που διαπιστώσαμε και στην προηγούμενη δουλειά τους με τίτλο "Veto" η οποία απ'ότι φαίνεται συνεχίζεται μέσω του νέου δίσκου των Γερμανών Κοράδων. 

Για την πυγμή του Marcus Bischoff ότι και να πει κανείς είναι περιττό με την φωνή του να κατασπαράζει τα πάντα, μουσικά το δίδυμο στις κιθάρες Maik & Alexander να δένουν τέλεια και να δίνουν όλα μαζί έναν πιο πολεμικό χαρακτήρα και πιο ώριμο. 

Eradicate ξεκινάει επιθετικά και συνεχίζει με μία ΣΟΛΑΡΑ που είναι σαν να'χει πάρει μπάλα στο κέντρο ο Alexander και να'χει ρίξει γκολάρα στο δεξί γάμμα! Ατόφιο, χύμα, πολεμικό και τάσεις για Mosh Pit με τον τείχο και για πολύ άνοιγμα για Wall Of Death και φυσικά να σου έρχεται να σε πλακώσει ο ίδιος ο φράχτης του δωματίου η να κάνεις ένα καρούμπαλο τέλος πάντων από την ίδια σου την πόρτα από την οργή σου προς τους Τύραννους που μας κυβερνούν.

Protector Κομμάτι που μου θυμίζει πολύ έντονα το Endzeit........ WE RISE!!!  BELIEVE ME! THIS IS THE VERY END! STILL I AM CHOSEN TO PROTECT AND DEFEND!!

Πυγμή, μάχη και τάση για την προστασία απέναντι στην προπαγάνδα που θέλει να κυριέψει τα πάντα, όπως στα παλιά καλά χρόνια στο να προστατεύσουν τις οικογένειες τους η πολεμώντας για την ελευθερία των συνανθρώπων τους, όπως έκαναν οι σπαρτιάτες ενάντια στους πέρσες.

Ubermacht και ο απόλυτος έλεγχος από στρατηγούς η κυρίαρχους της τεχνολογίας ξεκινά. Ύφος που προσωπικά μου θυμίζει πολύ έντονα το μοντέρνο ύφος των In Flames στο Trigger η αυτό των Arch Enemy, επίσης έχει πολλά στοιχεία Synthesizer που τα έχουν δέσει πολύ καλά μαζί με τον σκληρό και βαρβάτο Μοτίβο που περιέχουν τόσα χρόνια.

My Heart And The Ocean και ένας για όλους και όλοι για έναν σαν μία οικογένεια, σαν μία γροθιά καθώς αντιμετωπίζεται η μάχη των θαλασσών σαν μία παλίρροια που δημιουργήθηκε από τους Ανέμους του Αίολου, καθώς για αυτό μας εκδικείται η Θεία δίκη για τα ανθρώπινα λάθη που πράχθηκαν εις βάρος της φύσης.

Expatriate ένα κομμάτι που ξεκινάει με ένα νοσταλγικό πιάνο κάνοντας τον εγκέφαλο σου να ταξιδεύα σε μέρες ευτυχίας όταν ήταν μωρό, τελευταία λεπτά πριν την απώλεια του και με τα ορχηστρικά ακούσματα να δίνουν έναν πιο ευρύ χαρακτήρα, πράγμα που αποδεικνύεται σε κάθε κυκλοφορία των Γερμανών, οι οποίοι συνδυάζουν ένα πιο Ραπ ύφος μαζί με κάποια Growl Vocals. 

Στην αγανάκτηση που περιγράφεται μέσα από την οργή της φωνής του Marcus, θεωρώ πως είναι άλλο ένα Instrumental κομμάτι που σε αφήνει με κομμένη την ανάσα, αν το καλοσκεφτεί κανείς είναι 2 μέρη σε ένα κομμάτι, που γίνονται εναλλαγές από το πιο μελωδικό στο πιο έντονο και από το πιο αρμονικό στο πιο "Άρρωστο" καθώς υπάρχει ένας μονόλογος που είναι σαν να βρίσκεται ένα πολίτης έξω και να λέει τις σκέψεις του, εξαιρετικό!

What War Means τι εννοεί κανείς πόλεμο;....... Απώλειες, τραυματισμοί και θυσίες από πολλούς που ξεσηκώνονται για επανάσταση.

Terminate The Unconcern Γκρουβίλα και ξυλίκη που θυμίζει παλιά γνήσια εποχή για πάθος με την μουσική μα και τάση για να βγεις σε πορεία διεκδικόντας τα δικαιώματα σου στο μέλλον.

The Ashes Of My Enemies λύπη, θλιψη, πόνος, μελαγχολία, οργή αφού μέσα απ'όλο αυτό μιλάει το ηχόχρωμα από τα πλήκτρα και τις ορχήστρες που δίνουν μία ξεχωριστή νότα για να δοθούν τίτλοι τέλους στο πρώτο μέρος του δίσκου.

Children Of a lesser God και ξεκινάει το 2ο μέρος του δίσκου, στο οποίο διαπιστώνω ένα ύφος πιο Breaking Benjamin πιο Alternative Metal και πιο εμπορικό.... Ίσως είναι η εναλλαγή που αναφέρθηκε παραπάνω.

La Resistance για μένα ίσως ένα κομμάτι πιο Instrumental, δεν θα πω ψέματα.... Είναι ίσως το χειρότερο κομμάτι τους, το οποίο που επικροτώ είναι ότι έχει τρομερή κιθάρα που ταιριάζει με την Γαλλία.

The Sorrows Of Victory εδώ ακούμε με καθαρά φωνητικά τον Marcus να τραγουδάει και να σε ανατριχιάζει, καθώς παρατηρώ έναν πιο ατμοσφαιρικό χαρακτήρα.

Stateless και μην μένεις στάσιμος στην ζωή, προχώρα και πολέμα.... Μην μένεις στο κελί που σε κλειδώνουν μέσα από τις προπαγάνδες που σε πετάνε τα ΜΜΕ.

Tirpitz το γερμανικό θωρηκτό που είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε τι που θα σταθεί εμπόδιο. 

Truther σταματήστε να κρύβεστε πίσω από τις μάσκες σας και την εξουσία που σας δίνεται και μιλήστε αληθινά! Σύντομο, χύμα κομμάτι που τα λέει όλα!

Critical Mass Δεν θα μπορούσε να λειψει μία διασκευάρα που έκαναν από τους τρομερούς Nuclear Assault , μίας και γράφτηκε η κομματάρα αυτή για την ουσία της όξινης βροχής και την κατάσταση που δημιουργείται μέσα από οικολογικής προέλευσης θέματα.
Μέσα από τις κραυγές, τα ριφς και το μπάσο σχεδόν το έκαναν δικό τους, εύγε μάγκες!

Eagles Among Vultures και καθώς οι αετοί ψηλά πετούν οι Γύπες τους κυνηγάνε, όπως κυνηγάνε τα αρπακτικά τα λεφτά να κλέψουν!

Weakness Leaving My Heart το προσωπικό αγαπημένο μου κομμάτι, όπως και φινάλε του δίσκου, εντυπωσιακότατο, όπως πρέπει, κλασικό φινάλε Heaven Shall Fucking Burn!!!

THERE IS NO CALLING, THERE IS NO SENSE OF TEMPERANCE!!!

Τα λόγια είναι περιττά, καθώς και το βίντεο κλιπ που έδωσαν στην δημοσιότητα βλέποντας την κόρη του τραγουδιστή είναι εξίσου συγκινητικό... Καθώς δείχνει την αγάπη του προς το παιδί του ο γονέας καθώς μέσα από τα συντρίμια και την καταστροφή το ψάχνει και φοβάται μην χάθηκε στις σκιές. 

Εκτίμησα πάρα πολύ το ύφος του συγκεκριμένου κομματιού, καθώς σε κάνει να σκεφτεί διάφορα θλιβερά γεγονότα, όπως και να προβληματιστείς για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον του κάθε πολίτη. Ότι μεν η τεχνολογία είναι ένας τρόπος ευκολίας αλλά ταυτόχρονα είναι και κατάρα που μας κρατάει πίσως από τον Ήλιο, ιδίως στις μέρες του Κορονοϊού, πρέπει όλοι να προβληματιστούμε πέρα από το να μείνουμε σπίτι και να προφυλάξουμε την υγεία, να προβληματιστούμε για το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

'Ενας δίσκος με πλήρη ειλικρίνεια απέναντι στο κοινωνικό καθεστώς, πολύ προβληματισμό, οργή, δύναμη, πυγμή όπως πρέπει γενικότερα να είναι ένας βαρβάτος δίσκος όπως αυτός εδώ που ακούσαμε.

Ύστερα από 23 χρόνων πορείας στον χώρο του ακραίου ήχου, θεωρώ πως είναι λογικό και επόμενο να υπάρχει ένα τόσο δεμμένο σχήμα και φυσικά για να παίζουν σε τόσα live στα οποία ξεσηκώνουν τόσο τον κόσμο σημαίνει πως κάτι κάνουν σωστά. Μου άρεσε πάρα πολύ ο πειραματισμός τους, που ψάχνονται πολύ μουσικά, αλλά διατηρώντας αφενός τον σκληρό τους ήχο όπως και επίσης λάτρεψα ότι είναι 2 ήχοι σε έναν ήχο...Από την μία το ορχηστρικό ύφος και από την άλλη ο σκληρός ήχος, αυτό σημαίνει ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ, μέσα από την απόλυτη πειθαρχία του Eric Bischoff, τον δυναμισμό του Marcus και την σκληρή δουλειά που έριξε όλη αυτή η πεντάδα που μακάρι να φτάσει εκεί που αξίζει πραγματικά να φτάσει, στην κορυφή!

Βαθμολογία: 90/100


Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο