Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Lost Society - No Absolution (Album Review)


"Αυτός που συγχωρεί το έγκλημα γίνεται συνένοχος"

~ Βολταίρος ~


Με στέλνει μήνυμα ο πρόεδρας και μου λέει: Θάνο θες να αναλάβεις τους Lost Society; Έλα όμως που δεν τους ήξερα αλλά του λέω... Φέρε το... γιατί όχι;

Θα σας πω κάποιες πληροφορίες για τα τους Lost Society. Ξεκίνησαν το 2010 και είναι από την κρύα Φιλανδία όπου παίζουν Groove/Nu Metal. Στην αρχή ξεκίνησαν ως Thrash συγκρότημα και οι επιρροές τους θύμιζαν λίγο Anthrax, Municipal Waste. Έχουν βγάλει συνολικά μέχρι το 2016 Τρείς δίσκους και στις 21 Φεβρουαρίου έδωσαν στην δημοσιότητα το 4ο συνολικά πόνημα τους, με τίτλο "No Absolution", κλείνοντας έτσι ιδανικά τα 10 χρόνια ζωής του συγκροτήματος.

Αφού σας έκανα μια μικρή εισαγωγή, θα ξεκινήσουμε από το artwork. Ομολογώ πως μου άρεσε αρκετά, ειδικά έτσι όπως απεικονίζετε η εικόνα, είναι καλοσχεδιασμένο, με πολύ ωραία χρώματα και με νόημα. Όπως γράφει και ο τίτλος, δηλαδή καμία άφεση.

Ο δίσκος δεν είναι σαν τους προηγούμενους, έχουν αλλάξει εντελώς το είδος τους, κρατάει 45 λεπτά και έχει 10 κομμάτια. Είναι λες  και σε χτυπάνε με σφυριά σε όλο την διάρκεια του. Οι στίχοι είναι πολύ καλοί, σου βγάζουν έναν θυμό αλλά αυτόν τον δημιουργικό. Ειδικά οι groove – ριστες κιθάρες, με τα τύμπανα και το μπάσο, ταιριάζουν απόλυτα. Τα φωνητικά δεν είναι και τόσο χαρακτηριστικά για το είδος αλλά παλεύονται. Οι επιρροές τους κάνουν ΜΠΑΜ από μακριά, όπως είναι οι Slipknot, Machine Head (ειδικά οι τελευταίοι).

Τα κομμάτια που μου άρεσαν περισσότερο στον δίσκο είναι: Το Blood On Your Hands και το Pray From Death. Έχουν τσαγανό και πιστεύω ότι ταιριάζουν στον δίσκο 100%. Ειδικά το τελευταίο τους κομμάτι Into Eternity κλείνει ιδανικά τον δίσκο, όπου είναι και Guest οι εξαίρετοι μέντορες του συμφωνικού Metal ήχου των Τσέλο, Apocalyptica δίνοντας έτσι ένα ωραίο φινάλε στην ροή του δίσκου.


Σε γενικές γραμμές ο δίσκος είναι αρκετά καλός και πιστεύω στο επόμενο άλμπουμ θα τα πάνε πολύ καλύτερα καθώς έχουν αλλάξει μουσική πορεία και καταλήγουν σε πιο Γκρουβάτο Nu Metal ήχο, αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για το ξεκίνημα μίας νέας αρχής όσον αφορά το μέλλον των Φινλανδών στο να δημιουργήσουν την δική τους μουσική ταυτότητα αλλά και να βρούν τι ταιριάζει στους Metallers πιτσιρικάδες από την Jyvaskyla. Προς το παρόν δεν έχουν κάποια εταιρία από πίσω τους αλλά μπορείτε να το βρείτε στο site τους και όπου αλλού το έχουν βάλει.

Βαθμολογία: 80/100

Για το Rock Da Vinci
Θάνος Κωστόπουλος


Σχόλια