Μία συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στην υγεία του David Prudent

Diviner - "Realms Of Time" (Album Review)



«Ο Χρόνος είναι σαν την Ρόδα , γυρίζει τόσο γρήγορα όπως τρέχει ένας φοίνικας»


Φέτος οι Αθηναίοι Diviner, επέστρεψαν με νέο υλικό παρουσιάζοντας το δεύτερο ολοκληρωμένο πόνημα τους και ο τίτλος του κρούει στις ιαχές του «Realms Of Time» σαν να συνδυάζεται φωτιά και σίδηρος μέσα από τους ήχους του Heavy/Power Metal.

Όλα ξεκινάνε με το κομμάτι Against The Grain, τραγούδι που σε φέρνει πολύ κοντά στο να σκεφτείς, εάν πραγματικά μπορούμε να κοντράρουμε το ρεύμα πριν πέσουμε στον καταρράκτη ή εάν απλά δειλιάζουμε να πάμε κόντρα στις συνθήκες και κάτι μου λέει πως το πετυχαίνουν μέσα από τις κιθάρες που σε ταξιδεύουν σε παλιές καλές δουλειές των Firewind. Επιθετικός ρυθμός στην αρχή από το δίδυμο Γιώργος Μαρουλής & Κώστας Φύτος, εξαιρετική χροιά από τον Γιάννη Παπανικολάου και κάτι ντραμς που σου δίνει την αίσθηση του πολέμου.

Heaven Falls, κομμάτι που ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα και σου προκαλεί τάσεις για Headbanging μέχρι να ξεβιδωθεί ο σβέρκος από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν ξέρω τι φταίει
Η παραγωγή; Ο ήχος που είναι κρύσταλλο; Ή το Feeling που σου αφήνει μία γεύση μάχης μεταξύ κόλασης και παραδείσου;

Set Me Free, όταν κάποιος διαβάσει αυτόν τον τίτλο, σίγουρα θα του έρθει στο μυαλό το πόσο φυλακισμένος αισθάνεται ο ανθρώπινος νους μέσα στην προπαγάνδα που προσπαθεί να επεκταθεί. Το συγκεκριμένο μου θύμισε πάρα πολύ τους ρυθμούς του εμβληματικού «DragonSlayer» των Dream Evil ίσως στην κιθάρα, κάτι που για μένα είναι πάρα πολύ καλό αλλά και φέρνει κάτι πειραματικό ταυτόχρονα.

The Earth The Moon The Sun, το καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Ένας λόγος που το λέω αυτό είναι επειδή σε καθοδηγεί σε κάτι πιο επικό, ίσως και σε κάτι πιομυστικιστικό αν κρίνω από τον τίτλο, κάτι που στο δείχνουν τα κρουστά στην αρχή που σε γυρνάνε πίσω στο «Twilight Of The Thunder God» των προσωπικά αγαπημένων μου Amon Amarth και η κιθάρα που αγριεύει όσο περνάει η ώρα όλο και περισσότερο. Πολύ πειραματικό και πάρα πολύ όμορφο άσμα το οποίο έχει κερδίσει τις εντυπώσεις πολλών οπαδών στον χώρο της Heavy Metal. Αυτό που εκτίμησα είναι η ακουστική κιθάρα που σου δίνει μία ξεχωριστή ατμόσφαιρα σαν να σε καθοδηγεί σε κάτι πιο παγανιστικό. Ταξιδιάρικο κομμάτι αρκετά και η φωνή του Φώτη έδεσε καλά εδώ.
The Earth, The Moon, The Sun will fail,your life will pass before your eyes.

Cast Down In Fire, η συνέχεια με ένα κομμάτι που στην αρχή με έκανε να αισθανθώ μία μονοτονία αλλά η ενδιάμεση ροή του αποδείχθηκε εντυπωσιακή. Αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν η κιθάρα που είχε αλλάξει σε πιο Progressive επίπεδο.

Beyond The Border, προσεγμένο έτσι ώστε σε πολύ καλό επίπεδο να γκρουβάρει και φυσικά να κρατάει την παράδοση του γνήσιου και σκληρού ήχου.

King Of Masquerade, κιθάρες στα χέρια,μπλαστίδια στο δίμποτο και δίνουν πόνο και τάσεις για απόλυτο κοπάνημα έτσι ώστε να εκφράσουν την οργή τους προς τον καρναβαλίστικο βασιλιά. Εξαιρετικά δεμένες φωνές.

Time ΓΚΑΖΙΑ ΓΚΑΖΙΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΗΜΑ!!!! η εισαγωγή του κομματιού αυτό αρμόζει, μελωδικό κομμάτι το συγκεκριμένο.

The Voice From Within, το κομμάτι που ελαφρώς μου άφησε την αίσθηση του Gates Of Babylon των Rainbow όσον αφορά την ερμηνεία του Γιάννη πάντα.

Stargate, το τέλος με μία εξαίρετη μπαλάντα που δίνει τίτλους τέλους σε έναν από τους καλύτερους δίσκους για το έτος 2019 - 2020 το οποίο και συνεχίζει με μεγαλύτερο γκάζι!!!


Ο δίσκος συνολικά είναι αρκετά ώριμος, εξαιρετικό το συνθετικό κομμάτι, η χροιά του Γιάννη όλο και πιο επιβλητική αλλά και μελωδική, κάτι που παίζει να είναι από τους λίγους που το πετυχαίνουν αυτό. Σε σχέση με το "Fallen Empires" παρατήρησα μουσικά μία ωριμότητα. Κρατάνε το Power Metal αλλά δίνοντας βάση στο πιο μελωδικό Heavy Metal, παρά στο γνήσιο και κλασικό δυναμικό της Metal με περισσότερα σόλο και με μία πιο ωραία αίσθηση ακουστικής. Παραγωγή κρύσταλλο, εξαίρετο εξώφυλλο, τρομερά ριφς, ωραίο δέσιμο δίνοντας μεγάλη βάση στα σόλο κιθάρας που δίνουν και έναν πιο Hard Rock χαρακτήρα, χωρίς να κολλάνε σε ταμπέλες κτλ. 

Το μόνο που με ενοχλεί σε 2-3 κομμάτια είναι ότι παρατήρησα μία επανάληψη στο ηχόχρωμα τους, δηλαδή έχει μονάχα ένα ριφ που επαναλαμβάνεται συνεχώς. Το μοτίβο είναι αυτό; Έτσι τους βγήκε; Δεν ξέρω... Πάντως η άποψή μου είναι αυτή. 

Παρόλα αυτά η άποψή μου είναι ίδια, κοινώς ότι πρόκειται για έναν από τους πιο ξεσηκωτικούς δίσκους της χρονιάς, εύγε Ελλάδα!!! Να θυμάστε το όνομα του δίσκου, "Realms Of Time", ο δίσκος που θα κάνει το κεφάλι σας να γυρνάει δεξιά και αριστερά μόνο που θα αρχίσει να παίζει, 45 λεπτά απόλυτης ανατριχίλας.
Ένα μεγάλο μπράβο στην ηχογράφηση,το μιξάρισμα και την παραγωγή που επιμελήθηκε ο Φώτης Μπενάρδος.
Αναμένουμε για την άφιξη των αθηναίων Power Metallers στις 30 Νοεμβρίου, στην Κομοτηνή μαζί με τους Ira Deorvm από την Αλεξανδρούπολη για να τραντάξουν το Stage Liveτης Λέσχης Κομοτηναίων.


Βαθμολογία: 86/100


Για το Rock Da Vinci,
Φαν Βαλ Νουέβο


Σχόλια