Until The End Of Parties 2021

ΣΤΑ ΕΧΩ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΤΑ LIVE ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 2021....

Λίγο πριν παγώσει ο χρόνος για άλλη μια φορά, πριν πάλι συναντήσουμε τις γνωστές μας λέξεις (αναβολή και υπομονή), έγιναν κάποιες όμορφες μαζώξεις στην Θεσσαλονίκη.

Στις 21 και 22 Δεκεμβρίου του 2021 ήμασταν στο MAMMOTH XMAS GATHERING, το οποίο έδωσε πνοή στα Λαδάδικα, στο Eightball club και στο Rover bar. Η σκηνή δώθηκε στους INSTANT BONER-BONZAI-PARANOID REVERB-MORHINE SOCIAL CLUB/THE NOISE FIGURES,CHIPPER,FRIENDZONE. Στις 28 Δεκεβρίου βρεθήκαμε σε live στο παλιό -πολυαγαπημένο- Καφωδείο, γνωστό πλέον ως το SPITI MOU bar, στον NOMIK,AZAS και LINA PAVLOVA.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που κάποιος πάει σε ένα live, αλλά όποιοι και αν είναι αυτοί παραμερίζονται όταν ξεκινάει η μπάντα. Καθώς η εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας ολοένα γίνεται πιο δύσκολη, η δημιουργία αυτής της ζωντανής ανάμνησης και η ενορχηστρωμένη συνύπαρξη είναι σημαντικοί λόγοι για να μην χάσουμε ούτε ένα ακόμη live!

''Μέσα στα χαλάσματα γίναμε φαντάσματα'' καθώς οι Morphine social club εξαφανίστηκαν για δύο χρόνια από τη σκηνή και οι Instant Boner δεν είχαν μπορέσει να παίξουν το νέο τους δίσκο-του 2020- live μέχρι και στις 21/12/2021. Το ίδιο άλλωστε, είχαν πάθει και οι Paranoid Reverb, στάθηκαν όμως πιο τυχεροί καθώς είχαν την ευκαιρία να παίξουν σε διάφορα live από το καλοκαίρι και μετά, με ονόματα όπως Planet of Zeus.

Αλλά ας μιλήσουμε λίγο παραπάνω για αυτή τη μέρα..

Οι συναυλία ξεκινά με τους The Morphine Social Club στην σκηνή απο τις 21;00-21:30. Έπαιξαν τραγούδια από το 2015 έως και του 2019. Κάπως έτσι βλέπεις και live την εξέλιξη του συγκροτήματος μέσα στα χρόνια. Δύσκολο βέβαια, μέσα σε ένα live να δέσεις τόσες διαφορετικές όψεις, αλλά βγήκε μια χαρά. Με το αγαπημένο μου HUNT του νέου δίσκου πρώτοτελυεταίο να με βάζει σε rock n' roll ρυθμούς. Κάπου εδώ να πω πως εκτιμώ πολύ το POINT OF NO RETURN -το τελευταίο τραγούδι από το EP του 2019 ''Post Apocalyptic Poetry'' θα το έλεγα και κινηματογραφικό! Θα έλεγα επίσης, πως υπάρχει μια rock n'roll, post punk, new wave τάση μέσα στα τραγούδια αυτού του δίσκου με περιορισμένα τα heavy στοιχεία. Ετοιμάζουν, όπως λένε, το νέο τους δίσκο και έτσι αναμένουμε να τους δούμε σε λιγότερο από δύο χρόνια αυτή τη φορά!

Επίσης, να προσθέσω πως το Eightball club πάντα με ενθουσιάζει με το χρώμα που δίνει στα τραγούδια με το φωτισμό. Είχα δει MAZOHA πρόσφατα, εκτίμησα πολύ περισσότερο το τραγούδι ΛΟΥΤΡΙΝΟ όταν τα μπλε και άσπρα φώτα αναβόσβηναν και ήταν όλα τόσο σκοτεινά. Η ατμόσφαιρα αυτή, έλλειπε όταν είδα το ίδιο τραγούδι στο Rover bar, κάπως μου έλλειπε. Σε καμία περίπτωση δεν κάνω σύγκριση, άλλωστε το Rover είναι από τα αγαπημένα μου μαγαζιά, έχω δει άπειρα live που μου έμειναν αξέχαστα σε αυτό το bar, όπως The Great Machine.. Εχει απίστευτη ενέργεια! Ακόμη, στους Bonzai, ηχολήπτης ήταν ο Κώστας Φιλιππίδης, αξία στην δουλειά του, γνωστός για συνεργασίες με Nigtstalker, Μέμφις, Beggars κ.α

Παρά τα τυχόν λάθη της βραδιάς, τις αστοχίες και τα λοιπά γραφειοκρατικά και οcd παραπτώματα, η απογοήτευση μου γυρνά το βλέμμα στην ανταπόκριση του κόσμου. Δυστυχώς, έχουμε διχαστεί, είμαστε φοβισμένοι και αποπροσανοτολισμένοι. Οι ψυχολογικές, κοινωνικές και οικονομικές αναταραχές μας έχουν αφήσει κουσούρια. Και θα το ξαναπώ, η δημιουργία αυτής της ζωντανής ανάμνησης και η ενορχηστρωμένη συνύπαρξη είναι σημαντικοί λόγοι για να μην χάσουμε ούτε ένα ακόμη live!

Μην κουράζεσαι, έχει ζουμί η υπόθεση..

Ακολούθησαν οι Paranoid Reverb οι οποίοι έπαιξαν από τις 21:40 ως τις 22:25 τον νέο τους δίσκο ''Billion Drops'' του 2020. Με μόλις τον πρώτο τους δίσκο, επέστρεψαν δυναμικά από την καραντίνα, δίνοντας το παρόν σε MAMMOTH FEST Καβάλας, Μονή Λαζαριστών με Νaxaras, Rover και Principal με Planet of Zeus. Πατάνε γερά στη σκηνή, χρησιμοποιόντας την ενέγεια τους αμφίδρομα με τον κόσμο. Αυτή τη φορά, έπαιξαν και ένα νέο κομμάτι τους το New World ( αν μείνει με αυτή την ονομασία ) σε ύφος Fu Μanchu.

Αργότερα, βγαίνουν στην σκηνή οι Bonzai από τις 22:40 ως τις 23:40. Τους Bonzai τους είδαμε στο MAMMOTH FEST της Καβάλας και από τότε τους χάσαμε για λίγο. Μπορώ να πω πως στην Καβάλα η αγανάκτησή τους ήταν εμφανής και γενικά είναι ένα συγκρότημα που δεν μένει εν λευκό. Αυτή τη φορά λοιπόν, η ενέργεια τους ήταν εντελώς διαφορετική. Ειρωνικοί, ευδιάθετοι και αποφασισμένοι θα έλεγα. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή, οπότε ας το αφήσουμε αυτό λίγο στην άκρη. Έπαιξαν το δίσκο τους ''Seeds To Roots'' αφήνοντας τελευταίο το ομώνυμο κομμάτι.. Heavy rock n'roll με εξαίρεση την heavy αγαπημένη μου desert μπαλάντα Sunshot. Η αφοσίωσή τους τους έχει φέρει φέρει κοντά σε ονόματα όπως Brant Bjork, Nightstalker, Planet of Zeus κ.α. Έτσι για να θυμόμαστε και καμιά όμορφη στιγμή!

Και τέλος, εμφανίζονται οι Instant boner για να κλείσουν το gathering -για την Τρίτη- , οι οποίοι έπαιξαν από τις 23:54 ως τις 00:40. Σοκαριστικό ε; Το 2022 μας βρήκε στις 24:00 με κλειστά μαγαζιά! Ακόμη πιο όμορφα! Με όχι μουσική.. Ακόμη πιο όμορφα! Λοιπόν, οι Instant Boner είναι η αδικημένη μπάντα θα πω της βραδιάς. Η σύνθεση των κομματιών είναι εξαιρετικά μελετημένη, η frontwoman έχει φωνάρα, το σαξόφωνο το έχουν δέσει πάρα πολύ ωραία και στο heavy και στο ψυχεδελικό ύφος της μπάντας. Πολύ καλοί παίκτες, ταξιδιάρικη μπάντα, πάντα με έκαναν να χορεύω στους ρυθμούς τους. Επιτέλους ακούσαμε από κοντά το νέο τους album του High Place Phenomenon του 2020! Αλλα σε καμία περίπτωση δεν έμοιαζε με παρουσίαση δίσκου. Έπαιξαν και ένα τραγούδι του 2016, αλλά κατά βάση το νέο δίσκο με το μαγευτικό Mid Air. Βέβαια, δεν ξέρω αν το βαριούνται στις πρόβες γιατί μπαίνει πολύ αργά, αλλά στην σκηνή αυτό ακριβώς σου σηκώνει την τρίχα!

Αντέχεις κι άλλο; Λέγε.. Μαζεμένα δεν είπαμε..

Πάμε τώρα στο καθισιό, στο SPITI MOU bar ακούσαμε NOMIK, AZAS και LINA PACLOBA. Από μικρή πήγαινα στο παλιό Καφωδείο για να ακούσω τον ΝΟΜΙΚ, η αλήθεια είναι πως με έπιασε μια συγκίνηση. Σπάνια το λέω αυτό, ειδικά σε αυτή την περίπτωση. Διότι το γούστο του κόσμου που βρισκόταν εκεί δεν είχε κάποια συνοχή.

Προσωπικά θα μου φαινόταν πολύ δύσκολο να παίξω σε ένα τέτοιο κοινό. Όλων των ηλικιών και παραγγελιές ασυνεχής και αποκομμένες από το πρόγραμμα. Ο ΝΟΜΙΚ ως πιο ελεύθερο πνεύμα, ακόμη και στις πιο απλές μελωδίες έκανε επιπρόσθετες δεύτερες ή προσθήκες. Πραγματικά είναι από τους καλλιτέχνες που μπορεί να σου παίξει και να σου τραγουδήσει τα πάντα, χωρίς να τα αφήσει ξερά και άχρωμα. Ο ΑΖΑS έκανε με τα πετάλια του μια ολόκληρη ενορχήστρωση, μια ατμοσφαιρική βάση στην οποιά μπορούσε να πατήσει η κιθάρα του ΝΟΜΙΚ και μια φωνή. Αυτό που άκουγες δεν υστερεί σε τίποτα από full band. DELAY, ω ναι! Τόσο απλά, τόσο ονειρικά.

Σε όλους τους, μπορώ να αφιερώσω ώρες. O NOMIK έχει ένα μεγάλο background με συμμετοχή σε αγαπημένες μπάντες όπως Seahorse και Sleeping pillow, συνεργασίες αλλά και προσωπικά project που αφορούν την συγγραφή, ως εκπνοή της κοινωνίας μας με όλα τα προβλήματά της, αφήνει τα γραπτά του. O AZAS έχει και αυτός προσωπικά κιθαριστικά project και πάμε στην PAVLOVA (υπεραγαπώ αυτή την φωνή και την παρουσία) την οποία έχω χάσει εντελώς και έβλεπα μετά από τουλάχιστον τρία χρόνια! Ενθουσιώδης, υπερβολική αλλά με την καλή έννοια, τζαζογυναίκα από άλλη εποχή! Θα έλεγες πως δεν είναι τόσο αφοσιωμένη σε αυτό που κάνει, επειδή έχει την μαγεία του να χάνεται στον κόσμο της, όταν όμως τραγουδάει το μόνο που βλέπεις είναι το πάθος της και το ταλέντο της.

Τα μαγαζιά αυτά, οι μπάντες αυτές, είναι σταθμός για εμένα στη Θεσσαλονίκη. Η πόλη χωρίς αυτά δεν έχει παλμό. Θέλουν την πόλη μας ένα ευθύ καρδιογράφημα και τα πρόσωπα ανέκφραστα και σιωπηλά, διαφορετικά είναι επικίνδυνα.

Ένα άψυχο κουφάρι που εξυπηρετεί το κοινό καλό. Όμως το κοινό καλό, αγνοείται. Κάθε μέρα, αγνοείται. Μια λιγότερη σκιά στο φως της μέρας.. Φωνές και επιθυμίες, όνειρα πεταμένα σε πηγάδια. Απαξίωση της δουλειάς σου, αδιαφορία και υποτίμηση, γελοιοποίηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Πλάνες και περισπασμοί.. Η οδύνη του διπλανού δεν σε αφήνει πλέον να ονειρευτείς, σωστό ή λάθος, για ποιόν παλεύεις;

Είσαι ακόμη εδώ;

Πάμε λίγο στα δικά μας, setlist :

THE MORHINE SOCIAL CLUB

your sun is toxic (2017)

22:2 (2016)

am (2015)

king lizard (2015)

chaos lover (2017)

bleed (2020)

hate

hunt (2019)

fuel wars (2015)

PARANOID REVERB

Maze

New world

Beast

Angry sun

Deep Diver

Murderer

Rain

BONZAI

Praying mantis

On repeat

Original sin

Give me no pain (always a pleasure)

Reaction

Sunshot

Hopeseeker

Seed to roots

INSTANT BONER

The Massiah (2016)

High place phenomenon

Big bang

Desert hills

Mid air

Inside your head

Στην δεύτερη μέρα δε θα αναφερθώ τόσο αναλυτικά, καθώς την παρακολούθησα πιο πολύ ως κοινό. Αφέθηκα, ήπια το ποτό μου, με την παρέα μου, ευχαριστήθηκα που πήγαινα και πάλι Rover και έβλεπα τόσο ωραίο κόσμο συγκεντρωμένο. Για τους FRIENDZONE δεν είμαι η κατάλληλη να μιλήσω, καθώς δεν έχω παρακολουθήσει ακόμη την heavy rock n' roll πορεία τους. Οι CHIPPER έχουν μια πολύ δυναμική παρουσία, ξεσηκωτικοί, ορεξάτοι, με εναλλαγές στα φωνητικά και είναι σε περίοδο που κατασταλαγμένοι γράφουν νέο υλικό. Οι NOISE FIGURES είναι μπαντάρα! Έχω και εγώ τις αδυναμίες μου.. Αντικειμενικά σίγουρα δεν το λέω, αλλά τους βάζω στο ίδιο φάσμα με THE DEAD ENDS! Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε..

Και τώρα τι καλύτερο από κάποιες φωτογραφίες..

Η φωτογράφος μας, Βαρβάρα Παραστατίδου, σοκαρισμένη από την αποχή της από τα live,το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αποχής της ενήλικης ζωής της.. Έχει ξεχάσει το πως είναι να κρατάς μια κάμερα κάτω από τη σκηνή, πως είναι να σε σπρώχνει ο κόσμος, να ψάχνεις την κατάλληλη οπτική γωνία, το φωτισμό, την κίνηση, την έκφραση, το συναίσθημα. Πως άραγε γίνεται να ψάχνεις την τέλεια στιγμή και να την αποτυπώνεις στον χρόνο; Αυτή τη φορά, αισθάνθηκε απόμακρη από τις φωτογραφίες που έβγαλε. Τις άρεσαν, πειραματίστηκε και τις άφησε σχετικά χωρίς κάποια ψυχωτική επεξεργασία.

Η συναυλία δεν έμοιαζε με τις συναυλίες που λαχταρούσε. Ένιωσε υπέροχα που ήταν εκεί, αλλά κάτι έλλειπε.. Αυτό λοιπόν που αποτυπώνεται σε αυτές τις φωτογραφίες, είναι η επανασύνδεση της με το χώρο. Η οργή, η ανυπομονησία, ο θαυμασμός,, το άγχος, η εξερεύνηση. Ο φωτογράφος γίνεται ο παρατηρητής του εαυτού του και εμείς τα δεύτερά του μάτια..